ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΠΟΤΕ ΜΙΖΕΣ;;
ΠΡΕΖΑ TV ©: ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΩΤΙΑ,ΓΙΑ ΜΙΖΕΣ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ....ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΠΟΤΕ ΜΙΖΕΣ;;:
Στοιχεία «φωτιά» για τις διαδρομές των προμηθειών σε έλληνες αξιωματούχους για την αγορά των γερμανικών υποβρυχίων αποκαλύπτει η εισαγγελική έρευνα στο Μόναχο.
Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του Τάσου Τέλλογλου, οι διωκτικές αρχές έφτασαν στα νέα στοιχεία, ερευνώντας την υπόθεση της εταιρίας ΜΑΝ, στην οποία επίσης είχαν προκύψει παράνομες πληρωμές σε Έλληνες.
Η δικαστική έρευνα στην ΜΑΝ ,το 2009, είχε σαν αποτέλεσμα οι αρχές να ανακαλύψουν μία σειρά παράνομων πληρωμών που αφορούσαν κατασκευή και πώληση υποβρυχίων στην Πορτογαλία, το Πακιστάν και την Ελλάδα.
Από τα πρώτα ευρήματα των εισαγγελέων του Μονάχου από την έρευνα που διενήργησαν στο Έσσεν στις 24 Μαρτίου 2010, καθώς από τις πρώτες καταθέσεις προκύπτει ότι:
Οι παράνομες πληρωμές στην Πορτογαλία ήταν νηπιαγωγείο μπροστά στο μέγεθος των παράνομων πληρωμών που έγιναν σε κρατικούς αξιωματούχους στην Ελλάδα για την αγορά των υποβρυχίων της κλάσσης 214.
Το ύψος των προμηθειών ήταν εξαιρετικά υψηλό για μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωση. Η σύμβαση του 2000 είχε σαν βασικούς αναδόχους της εταιρείες HDW και FERROSTAL, που το 2001 αγόρασαν το Ναυπηγείο από την ΕΤΒΑ και το ελληνικό δημόσιο. Τη σύμβαση για την FERROSTAL υπογράφουν οι Χάνς Ντητερ Μούλεμπεκ και Στέφαν Γκέλχοφ, που φαίνεται να γνώριζαν για τις παράνομες αγορές των υποβρυχίων.
Μίζες – καμουφλάζ στα αντισταθμιστικά
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Κώστα Αλατζά, το 2000 το ΥΠΕΘΑ, μαζί με την αρχική προμήθεια των τριών υποβρυχίων Τύπου Παπανικολής που κόστισε 1,26 δισ. ευρώ, υπέγραψε με τη γερμανική HDW μία σύμβαση για την υλοποίηση αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ονομαστικής αξίας 281 εκατομμυρίων ευρώ. Το ίδιο συνέβη και με την προμήθεια του τέταρτου υποβρυχίου και τον εκσυγχρονισμό τριών παλαιότερων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού.
Το κόστος της προμήθειας του τέταρτου υποβρυχίου το 2002 ανήλθε στα 396,18 εκατομμύρια ευρώ και η σύμβαση του εκσυγχρονισμού των παλαιότερων υποβρυχίων που υπογράφηκε την ίδια ημέρα ανήλθε στα 876, 88 εκατ. ευρώ. Η συμφωνία των αντισταθμιστικών ωφελημάτων είχε ονομαστικήγ αξία περίπου στο 8% των κύριων συμβάσεων.
Την υλοποίηση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων ανέλαβε η HDW και η επίσης γερμανική εταιρία FERROSTAL. Από καταγγελίες στελεχών της FERROSTAAL φαίνεται ότι οι μίζες σε έλληνες κρατικούς αξιωματούχους καμουφλαρίστηκαν στα προγράμματα των αντισταθμιστικών.
Η πλειονότητα των προγραμμάτων αφορούσε την παροχή εξοπλισμού και μεταφοράς τεχνογνωσίας στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για την κατασκευή των Υποβρυχίων. Είχαν συμφωνηθεί επίσης να πραγματοποιηθούν και κάποια προγράμματα στον εμπορικό τομέα των Ναυπηγείων τα οποία παραμένουν ανεκτέλεστα.
Το υπουργείο Άμυνας μέχρι στιγμής δηλώνει άγνοια για το θέμα που αποκαλύπτει ο ΣΚΑΪ και για τη δικαστική έρευνα στη Γερμανία. Ωστόσο, συνεργάτες του υπουργού Ευάγγελου Βενιζέλου σχολιάζουν ότι εφόσον έρθουν στοιχεία από τις γερμανικές αρχές το Υπουργείο θα τα παραπέμψει στη δικαιοσύνη για να αρχίσει η σχετική έρευνα.
Πάντως φαίνεται ότι υπάρχει ένα θέμα με το θεσμό των αντισταθμιστικών ωφελημάτων που ισχύει από το 1996, διότι και σε αυτή την περίπτωση -όπως και στην περίπτωση της αγοράς των ρωσικών αντιαεροπορικών πύραυλων TOR- τα αντισταθμιστικά χρησιμοποιήθηκαν για να δοθούν οι μίζες."
Η γερμανική εταιρεία Ferrostaal AG, με παρουσία σε πάνω από 60 χώρες και 4.500 εργαζομένους, «λάδωσε» για να αναλάβει την κατασκευή 4 υποβρυχίων στην Ελλάδα στο πλαίσιο της σύμβασης 012Β/00. Μόνο για το «Παπανικολής», σύμφωνα με τις καταθέσεις που έγιναν στην Εισαγγελία του Μονάχου, δόθηκαν 10-12 εκατομμύρια ευρώ, ενώ γενικά οι προμήθειες-ρεκόρ που καταβάλλονταν από τους Γερμανούς ξεπερνούσαν το 5% του κόστους της παραγγελίας. Αυτά προκύπτουν, σύμφωνα με πληροφορίες της «Καθημερινής», από στοιχεία και μαρτυρικές καταθέσεις που έχει συγκεντρώσει η Εισαγγελία-1 του Μονάχου στο πλαίσιο έρευνας που πραγματοποίησε στα γραφεία της Ferrostaal στο Εσσεν.
Την Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010, άνδρες της Εισαγγελίας του Μονάχου έκαναν έφοδο στα γραφεία της εταιρείας για την οποία υπήρχαν ήδη ενδείξεις ότι «λάδωνε» συστηματικά για να κερδίζει παραγγελίες εργοστασίων παραγωγής και υποβρυχίων σε ολόκληρο τον κόσμο (Αργεντινή, Πορτογαλία, Πακιστάν, Ελλάδα, Τουρκία). Η Εισαγγελία του Μονάχου διενεργεί ανάκριση εναντίον 4 πρώην στελεχών της εταιρείας στον τομέα των πωλήσεων στο εξωτερικό, ενώ δύο μέλη του Δ.Σ. έχουν προφυλακιστεί. Η εταιρεία παραδέχθηκε ότι διενεργείται έρευνα, αλλά «κατά συγκεκριμένων προσώπων και για συγκεκριμένα εγχειρήματα».
Ομως, όπως προκύπτει από στοιχεία που είναι στη διάθεση της Sueddeutsche Zeitung και της «Καθημερινής», οι δωροδοκίες στο εξωτερικό ήταν «σύστημα» για τη γερμανική εταιρεία. Οι Γερμανοί εισαγγελείς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις παράνομες πληρωμές της Ferrostaal κατά την έρευνά τους στην εταιρεία ΜΑΝ, που κατείχε την εταιρεία Ferrostaal, έως ότου αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών η International Investment Company του Αμπου Ντάμπι, την 1η Ιανουαρίου του 2008. Μία κρατική εταιρεία του Αμπου Ντάμπι, η Αμπου Ντάμπι Μαρ, αγόρασε πρόσφατα και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που επίσης εμπλέκονται στην κατασκευή των υποβρυχίων. Η ΜΑΝ κράτησε το 30% της Ferrostaal. Της εφόδου στα γραφεία της Ferrostaal προηγήθηκαν καταθέσεις στελεχών της εταιρείας, που περιέγραφαν το σύστημα δωροδοκιών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μέχρι την αλλαγή του νόμου στη Γερμανία το 1999, πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτό γινόταν κατευθείαν προς τους αξιωματούχους που έπαιρναν τις αποφάσεις προς όφελος της γερμανικής εταιρείας. Στη συνέχεια άρχισε να μεσολαβεί δικηγορικό γραφείο της Ζυρίχης που έπαιρνε ποσοστά 10% και είχε συγκροτήσει δίκτυο υπεράκτιων εταιρειών. Μία τέτοια εταιρεία με έδρα το Λονδίνο, η Marine Force International (MFI), στην οποία συμμετείχαν κατά 50% η Ferrostaal και κατά 50% η Thyssen Krupp Marine Systems, διαχειριζόταν τις δουλειές των υποβρυχίων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, σύμφωνα με τις ενδείξεις της Εισαγγελίας του Μονάχου, τα χρήματα έφευγαν από την MFI και υπό την υψηλή εποπτεία ενός 60χρονου Ελληνα μοιράζονταν «χρήσιμες (σ.σ. παράνομες) πληρωμές», για τη σύμβαση των 1,8 δισ. ευρώ που αφορούσαν την κατασκευή των υποβρυχίων 214, οι οποίες αποτελούν ακόμα το «μήλον της Εριδος» μεταξύ του ελληνικού και του γερμανικού Δημοσίου. Ολα τα παραπάνω προκύπτουν από κατάθεση που δόθηκε στην Εισαγγελία του Μονάχου, πριν από την έφοδο στο Εσσεν.
Μέλος της διοίκησης της εταιρείας του Λονδίνου είναι ο Κλάους Λέσκερ, που ανακρίθηκε την περασμένη Τετάρτη στο Μόναχο. Σύμφωνα με τις πρώτες καταθέσεις, από το Λονδίνο ήταν «ευκολότερο να λαδώνει κανείς παρά από το Εσσεν», ενώ, όπως υποστηρίζεται, οι παράνομες πληρωμές στην Πορτογαλία ήταν «νηπιαγωγείο μπροστά στις παράνομες πληρωμές στην Ελλάδα». Τα στελέχη της εταιρείας που εξετάστηκαν δήλωσαν έκπληκτα από το γεγονός ότι σε μία χώρα της «Ευρωπαϊκής Ενωσης ζητούσαν και έπαιρναν τόσο υψηλές μίζες». Τα στελέχη αυτά επιβεβαίωσαν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι στην Ελλάδα, όπως και στην Πορτογαλία, κατεβλήθησαν μίζες σε αξιωματούχους που ελάμβαναν τις αποφάσεις για την παραγγελία των υποβρυχίων.
Ο Ελληνας μεσάζων προετοίμαζε για τον σκοπό αυτό «συμβόλαια συμβούλων», αλλά στην πραγματικότητα ήταν «αχυράνθρωπος». Το κεντρικό διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας γνώριζε για τις πληρωμές αυτές, που σε κάποιες περιπτώσεις προσέγγιζαν το 2,5-3% της σύμβασης. Στην Ελλάδα, ωστόσο, ξεπέρασαν το 5% ή τα 50 εκατομμύρια ευρώ και φαίνεται ότι δόθηκαν για προμήθεια σε συγκεκριμένη εταιρία απ’ όπου, σύμφωνα με τις πρώτες καταθέσεις, κατευθύνθηκαν σε κρατικούς αξιωματούχους. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχει αναφερθεί έως τώρα ακριβές ποσό για τις «χρήσιμες πληρωμές» στην Ελλάδα.
Για το «Παπανικολής», το πρώτο από τα υποβρύχια που παρελήφθησαν από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, κατεβλήθη από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας το 75% του τιμήματος, κάπου 250 εκατομμύρια ευρώ. Καθώς οι «μίζες» δίνονταν pro rata, δηλαδή ανάλογα με το ύψος της πληρωμής από τον πελάτη προς τις κατασκευάστριες εταιρείες, για το υποβρύχιο που «έγερνε» κατεβλήθησαν, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις της έρευνας, περίπου 10-12 εκατομμύρια ευρώ σε «χρήσιμες πληρωμές». Οι συνολικές πληρωμές, και ενόψει του γεγονότος ότι η κοινοπραξία Ferrostaal/HDW αγόρασε το 2001 τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, «πρέπει να ήταν πολύ υψηλότερες», σύμφωνα με μία κατάθεση που δόθηκε στο Μόναχο.
ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ...
Στοιχεία «φωτιά» για τις διαδρομές των προμηθειών σε έλληνες αξιωματούχους για την αγορά των γερμανικών υποβρυχίων αποκαλύπτει η εισαγγελική έρευνα στο Μόναχο.
Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του Τάσου Τέλλογλου, οι διωκτικές αρχές έφτασαν στα νέα στοιχεία, ερευνώντας την υπόθεση της εταιρίας ΜΑΝ, στην οποία επίσης είχαν προκύψει παράνομες πληρωμές σε Έλληνες.
Η δικαστική έρευνα στην ΜΑΝ ,το 2009, είχε σαν αποτέλεσμα οι αρχές να ανακαλύψουν μία σειρά παράνομων πληρωμών που αφορούσαν κατασκευή και πώληση υποβρυχίων στην Πορτογαλία, το Πακιστάν και την Ελλάδα.
Από τα πρώτα ευρήματα των εισαγγελέων του Μονάχου από την έρευνα που διενήργησαν στο Έσσεν στις 24 Μαρτίου 2010, καθώς από τις πρώτες καταθέσεις προκύπτει ότι:
Οι παράνομες πληρωμές στην Πορτογαλία ήταν νηπιαγωγείο μπροστά στο μέγεθος των παράνομων πληρωμών που έγιναν σε κρατικούς αξιωματούχους στην Ελλάδα για την αγορά των υποβρυχίων της κλάσσης 214.
Το ύψος των προμηθειών ήταν εξαιρετικά υψηλό για μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωση. Η σύμβαση του 2000 είχε σαν βασικούς αναδόχους της εταιρείες HDW και FERROSTAL, που το 2001 αγόρασαν το Ναυπηγείο από την ΕΤΒΑ και το ελληνικό δημόσιο. Τη σύμβαση για την FERROSTAL υπογράφουν οι Χάνς Ντητερ Μούλεμπεκ και Στέφαν Γκέλχοφ, που φαίνεται να γνώριζαν για τις παράνομες αγορές των υποβρυχίων.
Μίζες – καμουφλάζ στα αντισταθμιστικά
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Κώστα Αλατζά, το 2000 το ΥΠΕΘΑ, μαζί με την αρχική προμήθεια των τριών υποβρυχίων Τύπου Παπανικολής που κόστισε 1,26 δισ. ευρώ, υπέγραψε με τη γερμανική HDW μία σύμβαση για την υλοποίηση αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ονομαστικής αξίας 281 εκατομμυρίων ευρώ. Το ίδιο συνέβη και με την προμήθεια του τέταρτου υποβρυχίου και τον εκσυγχρονισμό τριών παλαιότερων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού.
Το κόστος της προμήθειας του τέταρτου υποβρυχίου το 2002 ανήλθε στα 396,18 εκατομμύρια ευρώ και η σύμβαση του εκσυγχρονισμού των παλαιότερων υποβρυχίων που υπογράφηκε την ίδια ημέρα ανήλθε στα 876, 88 εκατ. ευρώ. Η συμφωνία των αντισταθμιστικών ωφελημάτων είχε ονομαστικήγ αξία περίπου στο 8% των κύριων συμβάσεων.
Την υλοποίηση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων ανέλαβε η HDW και η επίσης γερμανική εταιρία FERROSTAL. Από καταγγελίες στελεχών της FERROSTAAL φαίνεται ότι οι μίζες σε έλληνες κρατικούς αξιωματούχους καμουφλαρίστηκαν στα προγράμματα των αντισταθμιστικών.
Η πλειονότητα των προγραμμάτων αφορούσε την παροχή εξοπλισμού και μεταφοράς τεχνογνωσίας στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για την κατασκευή των Υποβρυχίων. Είχαν συμφωνηθεί επίσης να πραγματοποιηθούν και κάποια προγράμματα στον εμπορικό τομέα των Ναυπηγείων τα οποία παραμένουν ανεκτέλεστα.
Το υπουργείο Άμυνας μέχρι στιγμής δηλώνει άγνοια για το θέμα που αποκαλύπτει ο ΣΚΑΪ και για τη δικαστική έρευνα στη Γερμανία. Ωστόσο, συνεργάτες του υπουργού Ευάγγελου Βενιζέλου σχολιάζουν ότι εφόσον έρθουν στοιχεία από τις γερμανικές αρχές το Υπουργείο θα τα παραπέμψει στη δικαιοσύνη για να αρχίσει η σχετική έρευνα.
Πάντως φαίνεται ότι υπάρχει ένα θέμα με το θεσμό των αντισταθμιστικών ωφελημάτων που ισχύει από το 1996, διότι και σε αυτή την περίπτωση -όπως και στην περίπτωση της αγοράς των ρωσικών αντιαεροπορικών πύραυλων TOR- τα αντισταθμιστικά χρησιμοποιήθηκαν για να δοθούν οι μίζες."
Η γερμανική εταιρεία Ferrostaal AG, με παρουσία σε πάνω από 60 χώρες και 4.500 εργαζομένους, «λάδωσε» για να αναλάβει την κατασκευή 4 υποβρυχίων στην Ελλάδα στο πλαίσιο της σύμβασης 012Β/00. Μόνο για το «Παπανικολής», σύμφωνα με τις καταθέσεις που έγιναν στην Εισαγγελία του Μονάχου, δόθηκαν 10-12 εκατομμύρια ευρώ, ενώ γενικά οι προμήθειες-ρεκόρ που καταβάλλονταν από τους Γερμανούς ξεπερνούσαν το 5% του κόστους της παραγγελίας. Αυτά προκύπτουν, σύμφωνα με πληροφορίες της «Καθημερινής», από στοιχεία και μαρτυρικές καταθέσεις που έχει συγκεντρώσει η Εισαγγελία-1 του Μονάχου στο πλαίσιο έρευνας που πραγματοποίησε στα γραφεία της Ferrostaal στο Εσσεν.
Την Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010, άνδρες της Εισαγγελίας του Μονάχου έκαναν έφοδο στα γραφεία της εταιρείας για την οποία υπήρχαν ήδη ενδείξεις ότι «λάδωνε» συστηματικά για να κερδίζει παραγγελίες εργοστασίων παραγωγής και υποβρυχίων σε ολόκληρο τον κόσμο (Αργεντινή, Πορτογαλία, Πακιστάν, Ελλάδα, Τουρκία). Η Εισαγγελία του Μονάχου διενεργεί ανάκριση εναντίον 4 πρώην στελεχών της εταιρείας στον τομέα των πωλήσεων στο εξωτερικό, ενώ δύο μέλη του Δ.Σ. έχουν προφυλακιστεί. Η εταιρεία παραδέχθηκε ότι διενεργείται έρευνα, αλλά «κατά συγκεκριμένων προσώπων και για συγκεκριμένα εγχειρήματα».
Ομως, όπως προκύπτει από στοιχεία που είναι στη διάθεση της Sueddeutsche Zeitung και της «Καθημερινής», οι δωροδοκίες στο εξωτερικό ήταν «σύστημα» για τη γερμανική εταιρεία. Οι Γερμανοί εισαγγελείς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις παράνομες πληρωμές της Ferrostaal κατά την έρευνά τους στην εταιρεία ΜΑΝ, που κατείχε την εταιρεία Ferrostaal, έως ότου αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών η International Investment Company του Αμπου Ντάμπι, την 1η Ιανουαρίου του 2008. Μία κρατική εταιρεία του Αμπου Ντάμπι, η Αμπου Ντάμπι Μαρ, αγόρασε πρόσφατα και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που επίσης εμπλέκονται στην κατασκευή των υποβρυχίων. Η ΜΑΝ κράτησε το 30% της Ferrostaal. Της εφόδου στα γραφεία της Ferrostaal προηγήθηκαν καταθέσεις στελεχών της εταιρείας, που περιέγραφαν το σύστημα δωροδοκιών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μέχρι την αλλαγή του νόμου στη Γερμανία το 1999, πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτό γινόταν κατευθείαν προς τους αξιωματούχους που έπαιρναν τις αποφάσεις προς όφελος της γερμανικής εταιρείας. Στη συνέχεια άρχισε να μεσολαβεί δικηγορικό γραφείο της Ζυρίχης που έπαιρνε ποσοστά 10% και είχε συγκροτήσει δίκτυο υπεράκτιων εταιρειών. Μία τέτοια εταιρεία με έδρα το Λονδίνο, η Marine Force International (MFI), στην οποία συμμετείχαν κατά 50% η Ferrostaal και κατά 50% η Thyssen Krupp Marine Systems, διαχειριζόταν τις δουλειές των υποβρυχίων. Στην περίπτωση της Ελλάδας, σύμφωνα με τις ενδείξεις της Εισαγγελίας του Μονάχου, τα χρήματα έφευγαν από την MFI και υπό την υψηλή εποπτεία ενός 60χρονου Ελληνα μοιράζονταν «χρήσιμες (σ.σ. παράνομες) πληρωμές», για τη σύμβαση των 1,8 δισ. ευρώ που αφορούσαν την κατασκευή των υποβρυχίων 214, οι οποίες αποτελούν ακόμα το «μήλον της Εριδος» μεταξύ του ελληνικού και του γερμανικού Δημοσίου. Ολα τα παραπάνω προκύπτουν από κατάθεση που δόθηκε στην Εισαγγελία του Μονάχου, πριν από την έφοδο στο Εσσεν.
Μέλος της διοίκησης της εταιρείας του Λονδίνου είναι ο Κλάους Λέσκερ, που ανακρίθηκε την περασμένη Τετάρτη στο Μόναχο. Σύμφωνα με τις πρώτες καταθέσεις, από το Λονδίνο ήταν «ευκολότερο να λαδώνει κανείς παρά από το Εσσεν», ενώ, όπως υποστηρίζεται, οι παράνομες πληρωμές στην Πορτογαλία ήταν «νηπιαγωγείο μπροστά στις παράνομες πληρωμές στην Ελλάδα». Τα στελέχη της εταιρείας που εξετάστηκαν δήλωσαν έκπληκτα από το γεγονός ότι σε μία χώρα της «Ευρωπαϊκής Ενωσης ζητούσαν και έπαιρναν τόσο υψηλές μίζες». Τα στελέχη αυτά επιβεβαίωσαν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι στην Ελλάδα, όπως και στην Πορτογαλία, κατεβλήθησαν μίζες σε αξιωματούχους που ελάμβαναν τις αποφάσεις για την παραγγελία των υποβρυχίων.
Ο Ελληνας μεσάζων προετοίμαζε για τον σκοπό αυτό «συμβόλαια συμβούλων», αλλά στην πραγματικότητα ήταν «αχυράνθρωπος». Το κεντρικό διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας γνώριζε για τις πληρωμές αυτές, που σε κάποιες περιπτώσεις προσέγγιζαν το 2,5-3% της σύμβασης. Στην Ελλάδα, ωστόσο, ξεπέρασαν το 5% ή τα 50 εκατομμύρια ευρώ και φαίνεται ότι δόθηκαν για προμήθεια σε συγκεκριμένη εταιρία απ’ όπου, σύμφωνα με τις πρώτες καταθέσεις, κατευθύνθηκαν σε κρατικούς αξιωματούχους. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχει αναφερθεί έως τώρα ακριβές ποσό για τις «χρήσιμες πληρωμές» στην Ελλάδα.
Για το «Παπανικολής», το πρώτο από τα υποβρύχια που παρελήφθησαν από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, κατεβλήθη από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας το 75% του τιμήματος, κάπου 250 εκατομμύρια ευρώ. Καθώς οι «μίζες» δίνονταν pro rata, δηλαδή ανάλογα με το ύψος της πληρωμής από τον πελάτη προς τις κατασκευάστριες εταιρείες, για το υποβρύχιο που «έγερνε» κατεβλήθησαν, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις της έρευνας, περίπου 10-12 εκατομμύρια ευρώ σε «χρήσιμες πληρωμές». Οι συνολικές πληρωμές, και ενόψει του γεγονότος ότι η κοινοπραξία Ferrostaal/HDW αγόρασε το 2001 τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, «πρέπει να ήταν πολύ υψηλότερες», σύμφωνα με μία κατάθεση που δόθηκε στο Μόναχο.
ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου