Με ένα πρωτόγνωρο σε χαρακτηρισμούς αλλά εξαιρετικά ακριβές δημοσίευμα ως προς τα στοιχεία του εγκαινιάζει αυτή την εβδομάδα το γαλλικό περιοδικό MARIANNE το συναρπαστικό αφιέρωμα για τα αίτια και τους υπεύθυνους της οικονομικής κρίσης που πλήττει την Ευρώπη.
Το αφιέρωμα φέρει τον εύγλωττο και συνάμα προκλητικό τίτλο: «τα 7 καθάρματα της κρίσης». Η πρώτη αναφορά γίνεται στον Έλληνα πρώην πρωθυπουργό και το ρεπορτάζ τιτλοφορείται: «Κώστας Καραμανλής, ο δημιουργός της ελληνικής τραγωδίας».
Το (πολιτικό) συμπέρασμα του Συντάκτη του δισέλιδου αφιερώματος είναι ότι ο Κώστας Καραμανλής: «ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, από το 2004 έως το 2009, με την ανικανότητα και τα ψέματά του, βύθισε τη χώρα του σε ένα τρομακτικό χάος».
Σκιαγραφώντας το προφίλ, την πολιτική καταγωγή και την κυβερνητική του θητεία ο δημοσιογράφος του MARIANNE μεταξύ άλλων σημειώνει: «Ο κ. Καραμανλής, ανιψιός του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ελλάδας τέσσερις φορές από το 1955 έως το 1981, είχε μια εξαιρετικά πρωτότυπη ιδέα: να καταστρέψει τη χώρα. Λιγότερο από πέντε χρόνια, του ήταν αρκετά για να αδειάσει τα κρατικά ταμεία και να φέρει την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού". Το δημόσιο χρέος (στο 120% του ΑΕΠ) και το έλλειμμα (στο 13% του ΑΕΠ) προκαλούν ρίγος, αλλά «ο Κώστας διατηρεί ανέπαφο το αστραφτερό του χαμόγελο, που φαίνεται ότι είχε τυφλώσει τους συμπολίτες του το 2004»..
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 εκτιμώντας ότι
«δεν ήταν παρά η παραπλανητική αλλά ελκυστική βιτρίνα των υποσχέσεων και των φιλοδοξιών του». Το τεράστιο κόστος τους είχε προκαλέσει τη δυσπιστία των Ελλήνων πολιτών, η υπερηφάνεια όμως, που τους γέμιζε το γεγονός ότι βρίσκονται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, τους έκανε να μπερδέψουν την ψευδαίσθηση με την πραγματικότητα».
Όπως επισημαίνεται στο άρθρο, ο πρώην Πρωθυπουργός : «λόγω έλλειψης ικανοτήτων, είχε καταφέρει να επιδείξει τεράστιο χάρισμα στην τέχνη της παραπλάνησης. Στην περίοδο της Πρωθυπουργίας του η απόκλιση, μεταξύ των στατιστικών στοιχείων που υποβάλλονταν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και των πραγματικών μεγεθών του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, άγγιζε το 2,2% του ΑΕΠ. Ο Κώστας όμως έκανε ταχυδακτυλουργικά κόλπα, όπως ένας πλανόδιος μικροπωλητής σε υπαίθριο παζάρι».
Έτσι αντί να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά και να πατάξει τη γραφειοκρατία και στη διαφθορά που υποστήριζε με θέρμη προτίμησε τη δημιουργία μαγικών εικόνων.
Η παραποίηση των στατιστικών στοιχείων ήταν μια βολική απάτη για τους πραίτορες της εξουσίας μα κυρίως για τον Κώστα Καραμανλή που ζούσε το μύθο του δίνοντας την εντύπωση ότι βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων και της περίοπτης πολιτικής του γραμμής.
Η ευθύνη προφανώς βαραίνει τον ίδιο, αλλά όχι αποκλειστικά. Στο πλευρό του, αλλά στο παρασκήνιο, βρίσκονταν διαρκώς συνεργάτες και σύμβουλοι που πρότειναν τη «συνεργασία» με την Goldman Sachs, που συνέστησαν την κάλυψη των πραγματικών οικονομικών μεγεθών και την υποβολή ψευδών στοιχείων.
Την ίδια στιγμή στην πολιτική ζωή της χώρας επικρατεί ο νεποτισμός της οικογενειοκρατίας και αυτή είναι άλλωστε, και η δική του περίπτωση.
Με τη στρατηγική της «απόστασης» και το βολικό εφεύρημα της «εξαφάνισης» κατόρθωσε να διατηρήσει για μεγάλο διάστημα την δημοφιλία του και να ξανακερδίσει τις εκλογές τη στιγμή που η Ελλάδα φλέγονταν και το κράτος επεδείκνυε πρωτοφανή ανικανότητα και παραλυσία…
Ωστόσο η «άβολη αλήθεια» άρχισε να προβάλλει στον ορίζοντα και το καλοκαίρι του 2009 τα σύννεφα συσσωρεύονταν πάνω από το Μαξίμου.
Έπρεπε να βρεθεί έξοδος κινδύνου.
Την πρόσφεραν οι εκλογές του Οκτωβρίου. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν καταστροφικό για τον ίδιο και οδυνηρό για το διάδοχό του στον πρωθυπουργικό θώκο. Ο Γιώργος Παπανδρέου, με τη σειρά του γόνος πολιτικής οικογένειας της χώρας, δεν θα αργήσει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής ήδη από την επαύριο της εκλογικής του νίκης το 2009.
Τα στοιχεία παρουσιάζουν ένα έλλειμμα της τάξης του 13%, το διπλάσιο από αυτό που γνώριζαν. Ο Παπανδρέου, χωρίς να διαθέτει το χάρισμα να συγκλονίζει τα πλήθη, μετατρέπεται ξαφνικά σε αντιπαθή πολιτικό όταν ανακοίνωσε δέσμη αυστηρών μέτρων, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Τα άσχημα νέα κυκλοφορούν γρήγορα, και οι οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν ανελέητα την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
Τα προβλήματα της Ελλάδας πληθαίνουν, η προσπάθεια συνεχίζεται και οι Έλληνες συνειδητοποιούν τη θλιβερή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.
«Τι κάνει, τι λέει ο άνθρωπος, που συνέβαλε σε αυτή την τεράστια αναστάτωση; Τίποτα», σημειώνει ο συντάκτης!
Ας αντιμετωπίσουν μόνοι τους οι σοσιαλιστές την οργή του κόσμου. Ας τα βγάλει πέρα μόνος του ο Παπανδρέου με το σχέδιο λιτότητας που διαπραγματεύτηκε με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Ο Καραμανλής θα αποφύγει το πιθανότερο, κάθε είδους νομικής δίωξης και ίσως να μη δώσει ποτέ εξηγήσεις για τις πράξεις του. Από τον τρόπο διαχείρισης των πυρκαγιών του 2008, έως την πρόσφατη οικονομική κρίση, ο πολιτικός αυτός επέδειξε μια ουσιαστική επιμονή για να αποδυναμώσει τη χώρα. Το χειρότερο βέβαια είναι, σχολιάζει, καταλήγοντας το άρθρο, ότι σε περίπτωση μιας εξαιρετικής αντιδημοτικότητας των σοσιαλιστών, ο Καραμανλής μπορεί να φαντάζεται ότι θα εκπροσωπήσει εκ νέου τη χώρα.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2010/07/marianne.html#ixzz105R1Dxro
Το αφιέρωμα φέρει τον εύγλωττο και συνάμα προκλητικό τίτλο: «τα 7 καθάρματα της κρίσης». Η πρώτη αναφορά γίνεται στον Έλληνα πρώην πρωθυπουργό και το ρεπορτάζ τιτλοφορείται: «Κώστας Καραμανλής, ο δημιουργός της ελληνικής τραγωδίας».
Το (πολιτικό) συμπέρασμα του Συντάκτη του δισέλιδου αφιερώματος είναι ότι ο Κώστας Καραμανλής: «ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, από το 2004 έως το 2009, με την ανικανότητα και τα ψέματά του, βύθισε τη χώρα του σε ένα τρομακτικό χάος».
Σκιαγραφώντας το προφίλ, την πολιτική καταγωγή και την κυβερνητική του θητεία ο δημοσιογράφος του MARIANNE μεταξύ άλλων σημειώνει: «Ο κ. Καραμανλής, ανιψιός του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ελλάδας τέσσερις φορές από το 1955 έως το 1981, είχε μια εξαιρετικά πρωτότυπη ιδέα: να καταστρέψει τη χώρα. Λιγότερο από πέντε χρόνια, του ήταν αρκετά για να αδειάσει τα κρατικά ταμεία και να φέρει την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού". Το δημόσιο χρέος (στο 120% του ΑΕΠ) και το έλλειμμα (στο 13% του ΑΕΠ) προκαλούν ρίγος, αλλά «ο Κώστας διατηρεί ανέπαφο το αστραφτερό του χαμόγελο, που φαίνεται ότι είχε τυφλώσει τους συμπολίτες του το 2004»..
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 εκτιμώντας ότι
«δεν ήταν παρά η παραπλανητική αλλά ελκυστική βιτρίνα των υποσχέσεων και των φιλοδοξιών του». Το τεράστιο κόστος τους είχε προκαλέσει τη δυσπιστία των Ελλήνων πολιτών, η υπερηφάνεια όμως, που τους γέμιζε το γεγονός ότι βρίσκονται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, τους έκανε να μπερδέψουν την ψευδαίσθηση με την πραγματικότητα».
Όπως επισημαίνεται στο άρθρο, ο πρώην Πρωθυπουργός : «λόγω έλλειψης ικανοτήτων, είχε καταφέρει να επιδείξει τεράστιο χάρισμα στην τέχνη της παραπλάνησης. Στην περίοδο της Πρωθυπουργίας του η απόκλιση, μεταξύ των στατιστικών στοιχείων που υποβάλλονταν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και των πραγματικών μεγεθών του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, άγγιζε το 2,2% του ΑΕΠ. Ο Κώστας όμως έκανε ταχυδακτυλουργικά κόλπα, όπως ένας πλανόδιος μικροπωλητής σε υπαίθριο παζάρι».
Έτσι αντί να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά και να πατάξει τη γραφειοκρατία και στη διαφθορά που υποστήριζε με θέρμη προτίμησε τη δημιουργία μαγικών εικόνων.
Η παραποίηση των στατιστικών στοιχείων ήταν μια βολική απάτη για τους πραίτορες της εξουσίας μα κυρίως για τον Κώστα Καραμανλή που ζούσε το μύθο του δίνοντας την εντύπωση ότι βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων και της περίοπτης πολιτικής του γραμμής.
Η ευθύνη προφανώς βαραίνει τον ίδιο, αλλά όχι αποκλειστικά. Στο πλευρό του, αλλά στο παρασκήνιο, βρίσκονταν διαρκώς συνεργάτες και σύμβουλοι που πρότειναν τη «συνεργασία» με την Goldman Sachs, που συνέστησαν την κάλυψη των πραγματικών οικονομικών μεγεθών και την υποβολή ψευδών στοιχείων.
Την ίδια στιγμή στην πολιτική ζωή της χώρας επικρατεί ο νεποτισμός της οικογενειοκρατίας και αυτή είναι άλλωστε, και η δική του περίπτωση.
Με τη στρατηγική της «απόστασης» και το βολικό εφεύρημα της «εξαφάνισης» κατόρθωσε να διατηρήσει για μεγάλο διάστημα την δημοφιλία του και να ξανακερδίσει τις εκλογές τη στιγμή που η Ελλάδα φλέγονταν και το κράτος επεδείκνυε πρωτοφανή ανικανότητα και παραλυσία…
Ωστόσο η «άβολη αλήθεια» άρχισε να προβάλλει στον ορίζοντα και το καλοκαίρι του 2009 τα σύννεφα συσσωρεύονταν πάνω από το Μαξίμου.
Έπρεπε να βρεθεί έξοδος κινδύνου.
Την πρόσφεραν οι εκλογές του Οκτωβρίου. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν καταστροφικό για τον ίδιο και οδυνηρό για το διάδοχό του στον πρωθυπουργικό θώκο. Ο Γιώργος Παπανδρέου, με τη σειρά του γόνος πολιτικής οικογένειας της χώρας, δεν θα αργήσει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής ήδη από την επαύριο της εκλογικής του νίκης το 2009.
Τα στοιχεία παρουσιάζουν ένα έλλειμμα της τάξης του 13%, το διπλάσιο από αυτό που γνώριζαν. Ο Παπανδρέου, χωρίς να διαθέτει το χάρισμα να συγκλονίζει τα πλήθη, μετατρέπεται ξαφνικά σε αντιπαθή πολιτικό όταν ανακοίνωσε δέσμη αυστηρών μέτρων, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Τα άσχημα νέα κυκλοφορούν γρήγορα, και οι οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν ανελέητα την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
Τα προβλήματα της Ελλάδας πληθαίνουν, η προσπάθεια συνεχίζεται και οι Έλληνες συνειδητοποιούν τη θλιβερή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.
«Τι κάνει, τι λέει ο άνθρωπος, που συνέβαλε σε αυτή την τεράστια αναστάτωση; Τίποτα», σημειώνει ο συντάκτης!
Ας αντιμετωπίσουν μόνοι τους οι σοσιαλιστές την οργή του κόσμου. Ας τα βγάλει πέρα μόνος του ο Παπανδρέου με το σχέδιο λιτότητας που διαπραγματεύτηκε με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Ο Καραμανλής θα αποφύγει το πιθανότερο, κάθε είδους νομικής δίωξης και ίσως να μη δώσει ποτέ εξηγήσεις για τις πράξεις του. Από τον τρόπο διαχείρισης των πυρκαγιών του 2008, έως την πρόσφατη οικονομική κρίση, ο πολιτικός αυτός επέδειξε μια ουσιαστική επιμονή για να αποδυναμώσει τη χώρα. Το χειρότερο βέβαια είναι, σχολιάζει, καταλήγοντας το άρθρο, ότι σε περίπτωση μιας εξαιρετικής αντιδημοτικότητας των σοσιαλιστών, ο Καραμανλής μπορεί να φαντάζεται ότι θα εκπροσωπήσει εκ νέου τη χώρα.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2010/07/marianne.html#ixzz105R1Dxro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου