Στις 25 και 26 του Μαρτίου του 2011 μάλιστα, το ΕΠΣΕ είχε βγάλει και δελτία τύπου. Έγραφε τότε: “Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) θεωρεί πολύ σημαντική εξέλιξη την παραπομπή σε δίκη στο Ναυτοδικείο Πειραιά στις 20 Σεπτεμβρίου 2011 39 λιμενικών που κατηγορούνται για παράβαση του Άρθρου 2 του αντιρατσιστικού Ν. 927/79 με τα ρατσιστικά συνθήματα κατά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2010 στην Αθήνα.
Το ΕΠΣΕ είχε υποβάλει την ακόλουθη μηνυτήρια αναφορά στις 26 Μαρτίου 2010 και, όταν ο εκπρόσωπός του Παναγιώτης Δημητράς κλήθηκε να καταθέσει, υπέβαλε και παράσταση πολιτικής αγωγής εκπροσωπών των εθνικών ομάδων που προσβάλλονταν από τα συνθήματα αυτά («Σκοπιανοί», Αλβανοί και Τούρκοι).”
Οι 39 άνδρες τ που κατηγορούνται για παράβαση του Άρθρου 2 του αντιρατσιστικού Ν. 927/79. Τον προηγούμενο δηλαδή “αντιρατιστικό νόμο”, όπως διευκρινίζει στο δελτίο Τύπου του, το ΕΠΣΕ. Τον νόμο δηλαδή που θέλει να “αναδιαμορφώσει” ο κ. Καστανίδης, προκειμένου να γίνει ακόμη πιο αυστηρός.
Είναι ντροπή στην χώρα όπου πρωθυπουργεύουν επίγονοι αυτών που όποτε γινόταν κάτι έπαιρναν το αεροπλάνο να φύγουν για την Αμερική ή την Δυτική Ευρώπη, να δικάζονται αυτοί που καθημερινά είναι έτοιμοι να δώσουν και την ζωή τους για την προάσπιση της χώρας μας και της ασφάλειας του λαού μας. Είναι ντροπή, ναι, αλλά δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Τα ΟΥΚ – είτε του λιμενικού, είτε του στρατού – αποτελούν για πολλά νεαρά Ελληνόπουλα, τα οποία δεν ονειρεύονται να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι ή golden boys πολυεθνικών διεφθαρμένων εταιρειών, ινδάλματα. Και είναι ινδάλματα ακριβώς λόγω αυτής της τάσης που έχουν να ξεπερνούν τον ίδιο τους τον εαυτό, προκειμένου να προστατεύσουν το κοινωνικό σύνολο.
Κάτι που οι υπόλοιπες δυνάμεις ασφαλείας, όπως η αστυνομία ή οι απλοί άνδρες του λιμενικού, έχουν από καιρό απωλέσει, λόγω της δημοσιουπαλληλικής συμπεριφοράς που επιδεικνύουν.
Πρέπει λοιπόν να οδηγηθούν στο εδώλειο, προκειμένου να αποδειχθεί ότι δεν είναι πλέον επιθυμητές οι υπηρεσίες τους στην νέα εποχή που ξημερώνει για την χώρα μας, υπό τις οδηγίες του κ. Σόρος, του κ. Παπανδρέου και του κ. Δημητρά.
Δεν ξέρω εάν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να στρέφεται δικαστικά – και μάλιστα όχι μέσα στο πλαίσιο των δικαστικών λειτουργιών των ίδιων των σωμάτων ασφαλείας αλλά της κοινής δικαιοσύνης – κατά των ειδικών της δυνάμεων.
Και εάν υπάρχει, θα είναι κάποια χώρα που ακολουθεί τον ίδιο αυτοκτονικό κατήφορο της δικής μας χώρας. Επιτρέψτε μου να πώ, ότι σκοπός αυτών που οδηγούν τους ΟΥΚ στο δικαστήριο, δεν μπορεί παρά να είναι η αυτοκτονία της Ελλάδος ώς έθνους κράτους και η μετατροπή του σε μία πολυπολιτισμική χαβούζα.
Η χώρα που έχει ως κατήγορο τον κ. Δημητρά, κατά των ΟΥΚ διαπράττει αυτοκτονία. Εδώ όμως προκύπτει και ένα ερώτημα: Ποιοι είναι οι εκπρόσωποι των Εθνικών Ομάδων που προσεβλήθησαν από τα συνθήματα των ανδρών των ΟΥΚ του Λιμενικού και για ποιο λόγο ο Παναγιώτης Δημητράς εκπροσωπεί τις ομάδες αυτές ; Με απλά λόγια οι πολίτες του γειτονικού κράτους της ΠΓΔΜ και της Τουρκίας που ζούν στην Ελλάδα ζήτησαν από το Δημητρά να υποβάλει μηνυτήρια αναφορά εκ μέρους τους ; Ποιό είναι το έννομο συμφέρον του κ. Δημητρά;
Ή μήπως αυτές οι έννοιες καταλύονται στον βωμό της προσωπικής φιλίας του Γιώργου Παπανδρέου με τον Τζώρτζ Σόρος, ο οποίος αποτελεί έναν από τους χρηματοδότες του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι; Το οποίο σε χώρες όπως η Ρωσία δεν υφίσταται πλέον, διότι κάποιοι αντιλήφθηκαν τον ρόλο που έπαιζε; Ρητορικά ερωτήματα, αλλά στο θέμα θα επανέλθουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου