Tα αδιέξοδα της πολυπολιτισμικότητας και των «ορθολογιστικών» πολιτικών, είναι παραπάνω από εμφανή και προ ημερών, αναδείχθηκαν σε όλο τους το «μεγαλείο».
Τα αιματηρά επεισόδια στον ΧΥΤΑ των Άνω Λιοσίων μεταξύ αθίγγανων και Ασιατών λαθρομεταναστών, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο δύο ανθρώπων, ακολούθησε η αμήχανη στάση των ΜΜΕ.
Η αριστερά δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή
Όταν αργότερα έπαιξε το θέμα στα κανάλια...
(τα συμβάντα διαδραματίστηκαν στη διάρκεια της απεργίας των δημοσιογράφων), παρουσιάστηκε «ουδέτερα».
Όμως, σκοτώθηκαν δύο άνθρωποι (Πακιστανοί υπήκοοι) και αυτό καταγράφηκε. Και δεν τους σκότωσαν «ρατσιστές» ή οι κάποτε τρισκατάρατες «δυνάμεις καταστολής» (που πλέον δεν συγκεντρώνουν τα πυρά των «προοδευτικών», στρέφονται ΜΟΝΟ κατά των Ελλήνων, όπως επιτάσσει η πολιτική ορθότητα...).
Δημιουργεί πολλαπλές εστίες συγκρούσεων. Αυτό, δεν ενοχλεί τους θιασώτες της, καθώς αυτοί δεν έχουν συναίσθηση της ιερότητας της ανθρώπινης ζωής (και ως οπαδοί οι περισσότεροι της «διαρκούς επανάστασης», δεν έχουν ηθικούς ενδοιασμούς όσον αφορά στις αιματοχυσίες, φτάνει να επιτευχθεί ο σκοπός τους).
Της ιερότητας που απειλείται από την παρουσία ατόμων, τα οποία προέρχονται από χώρες και κουλτούρες, όπου η προστασία της ανθρώπινης ζωής, δεν αποτελεί προτεραιότητα και όπου ο ουμανισμός, είναι ως έννοια αλλά και στάση ζωής, ανύπαρκτος. Δυστυχώς, οι «προοδευτικοί» θιασώτες της πολυπολιτισμικότητας, πρέπει να υποστούν τις συνέπειές της οι ίδιοι, για να κατανοήσουν τις κοινωνικές συνέπειες των θεωρήσεών τους.
Μια παραδοχή
Ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, το παραδέχεται ότι έκανε λάθος, αφού υπέστη μια σκληρή και απάνθρωπη επίθεση μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Διαβάστε τι είπε στην εφημερίδα «Το Βήμα»:
«Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα. Έλεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες.
Τέσσερα κτήνη, τέσσερις βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρωμούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα… Εκείνο το “μην τον κρατάς, πνίξ΄ τον, τον πούστη! ” που φώναζε ο μόνος που άκουσα να μιλάει τσάτραπάτρα ελληνικά. Εγώ πούστης; Καλά το “πνίξ΄ τον”, το “πούστης” τι το θέλανε;
Από εκεί κινήθηκε ένας μηχανισμός από σκέψεις μου που πέταξε έξω από την Ελλάδα όλους τους μετανάστες. Δεν είναι σωστό όμως και ως κοινωνική συμπεριφορά η Ελλάδα να ανοίγει τις πόρτες της σαν την πουτάνα που ανοίγει τα πόδια της: 1.400.000 ξένοι μέσα στη χώρα; Το 15% της χώρας μετανάστες; Πόσοι Ελληνες μπορούν να απορροφήσουν αυτό το νούμερο; Και όμως, έγινε.
Αυτά είναι συνέπειες του κόμπλεξ κατωτερότητας που έχουν οι Έλληνες. Να ΄ναι καλά οι κυβερνήσεις… «Δεν ήθελαν μόνο να κλέψουν. Ήθελαν να σκοτώσουν. Εναν άλλον κύριο εδώ παρακάτω τον έπνιξαν με μαξιλάρι.
Εγώ μόλις που γλίτωσα. Κρατούσαν το μαξιλάρι στο πρόσωπό μου και ίσα που ανέπνεα λίγο από το πλάι. Είδα μια εκδικητικότητα φυλετική, ταξική, κοινωνική, εθνική, όπως θες πες το. Ήταν μίσος. Γιατί αυτό που ήθελαν να πάρουν το είχαν πάρει. Τους το έδωσα… Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το περιστατικό που έζησα κακιά στιγμή, αλλά έτσι θα το εξευτέλιζα.
Δεν ήταν σαν το τραμ που με πάτησε στον δρόμο εξαιτίας μιας αδεξιότητάς μου. Ήταν το γέννημα ενός στάτους πολύ ευρύτερου που κυριαρχεί σε όλη την Ελλάδα. Η ταπείνωση ενός έθνους σε σημείο να μην μπορεί να κυκλοφορήσει κανείς στον δρόμο χωρίς το καρδιοχτύπι μη τυχόν του τύχει το απρόσμενο κακό».
Ας ελπίσουμε ότι κανείς δεν θα κατηγορήσει τον κ. Κούνδουρο για εχθροπάθεια…
Ας τα διαβάσουν όλοι όσοι «παίζουν» με τους μετανάστες
Δεν ξέρω αν τα παραπάνω τα διάβασαν ο Πάκης Παυλόπουλος (είναι ακόμα στην ΚΟ της ΝΔ!), ο Γιάννης Ραγκούσης, η Θεοδώρα Τζάκρη, η Άννα Νταλάρα, ο Γιώργος Καμίνης, η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και οι διάφορες αντιρατσιστικές ΜΚΟ αλλά και όλοι όσοι θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια, τις ζωές και την ευημερία των Ελλήνων.
Υπενθυμίζω απλά σε όλους τους παραπάνω, ότι η ασφάλεια είναι σπουδαίο αγαθό.
Χωρίς ασφάλεια, δεν έχουμε ποιότητα ζωής. Αν δεν μπορούμε να κάτσουμε ξένοιαστοι στη βεράντα ή στον κήπο της οικίας μας, αν δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε ελεύθερα, αν κλειδαμπαρωνόμαστε συνέχεια, αν κινδυνεύουμε συνεχώς, δεν είμαστε ελεύθεροι.
Όσοι θέλουν να μας κουβαλήσουν εδώ τις μαντίλες και τις μπούρκες, τις κλειτοριδεκτομές, το μηδενισμό, το χάος και το θάνατο (ναι, το θάνατο…), μεταλλάσσοντας την κοινωνία μας και μετατρέποντας τις πόλεις μας σε δαντικές κολάσεις, όπου Έλληνες πολίτες θα πέφτουν θύματα της «ανοχής» των «προοδευτικών» (των βορείων προαστίων) που μας διοικούν στις λαθρομεταναστευτικές τριτοκοσμικές (και απολίτιστες) ορδές, είναι οι ηθικοί αυτουργοί κάθε εγκληματικής ενέργειας που διαπράττεται από αλλοδαπούς κακοποιούς.
Πολλοί φυσικά αναρωτιούνται τι άλλο θα κάνουν και τι άλλο θα επιβάλλουν οι της αριστεράς και της «προόδου», προκειμένου να διαλύσουν τον εθνικό κορμό…
Νίκος Χιδίρογλου
www.elora.gr/
Τα αιματηρά επεισόδια στον ΧΥΤΑ των Άνω Λιοσίων μεταξύ αθίγγανων και Ασιατών λαθρομεταναστών, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο δύο ανθρώπων, ακολούθησε η αμήχανη στάση των ΜΜΕ.
Η αριστερά δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή
Όταν αργότερα έπαιξε το θέμα στα κανάλια...
(τα συμβάντα διαδραματίστηκαν στη διάρκεια της απεργίας των δημοσιογράφων), παρουσιάστηκε «ουδέτερα».
Όμως, σκοτώθηκαν δύο άνθρωποι (Πακιστανοί υπήκοοι) και αυτό καταγράφηκε. Και δεν τους σκότωσαν «ρατσιστές» ή οι κάποτε τρισκατάρατες «δυνάμεις καταστολής» (που πλέον δεν συγκεντρώνουν τα πυρά των «προοδευτικών», στρέφονται ΜΟΝΟ κατά των Ελλήνων, όπως επιτάσσει η πολιτική ορθότητα...).
Η πολυπολιτισμικότητα είναι μια πολύ κακή όσο και παρωχημένη συνταγή κοινωνικής συγκρότησης.
Δημιουργεί πολλαπλές εστίες συγκρούσεων. Αυτό, δεν ενοχλεί τους θιασώτες της, καθώς αυτοί δεν έχουν συναίσθηση της ιερότητας της ανθρώπινης ζωής (και ως οπαδοί οι περισσότεροι της «διαρκούς επανάστασης», δεν έχουν ηθικούς ενδοιασμούς όσον αφορά στις αιματοχυσίες, φτάνει να επιτευχθεί ο σκοπός τους).
Της ιερότητας που απειλείται από την παρουσία ατόμων, τα οποία προέρχονται από χώρες και κουλτούρες, όπου η προστασία της ανθρώπινης ζωής, δεν αποτελεί προτεραιότητα και όπου ο ουμανισμός, είναι ως έννοια αλλά και στάση ζωής, ανύπαρκτος. Δυστυχώς, οι «προοδευτικοί» θιασώτες της πολυπολιτισμικότητας, πρέπει να υποστούν τις συνέπειές της οι ίδιοι, για να κατανοήσουν τις κοινωνικές συνέπειες των θεωρήσεών τους.
Μια παραδοχή
Ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, το παραδέχεται ότι έκανε λάθος, αφού υπέστη μια σκληρή και απάνθρωπη επίθεση μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Διαβάστε τι είπε στην εφημερίδα «Το Βήμα»:
«Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα. Έλεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες.
Τέσσερα κτήνη, τέσσερις βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρωμούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα… Εκείνο το “μην τον κρατάς, πνίξ΄ τον, τον πούστη! ” που φώναζε ο μόνος που άκουσα να μιλάει τσάτραπάτρα ελληνικά. Εγώ πούστης; Καλά το “πνίξ΄ τον”, το “πούστης” τι το θέλανε;
Από εκεί κινήθηκε ένας μηχανισμός από σκέψεις μου που πέταξε έξω από την Ελλάδα όλους τους μετανάστες. Δεν είναι σωστό όμως και ως κοινωνική συμπεριφορά η Ελλάδα να ανοίγει τις πόρτες της σαν την πουτάνα που ανοίγει τα πόδια της: 1.400.000 ξένοι μέσα στη χώρα; Το 15% της χώρας μετανάστες; Πόσοι Ελληνες μπορούν να απορροφήσουν αυτό το νούμερο; Και όμως, έγινε.
Αυτά είναι συνέπειες του κόμπλεξ κατωτερότητας που έχουν οι Έλληνες. Να ΄ναι καλά οι κυβερνήσεις… «Δεν ήθελαν μόνο να κλέψουν. Ήθελαν να σκοτώσουν. Εναν άλλον κύριο εδώ παρακάτω τον έπνιξαν με μαξιλάρι.
Εγώ μόλις που γλίτωσα. Κρατούσαν το μαξιλάρι στο πρόσωπό μου και ίσα που ανέπνεα λίγο από το πλάι. Είδα μια εκδικητικότητα φυλετική, ταξική, κοινωνική, εθνική, όπως θες πες το. Ήταν μίσος. Γιατί αυτό που ήθελαν να πάρουν το είχαν πάρει. Τους το έδωσα… Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το περιστατικό που έζησα κακιά στιγμή, αλλά έτσι θα το εξευτέλιζα.
Δεν ήταν σαν το τραμ που με πάτησε στον δρόμο εξαιτίας μιας αδεξιότητάς μου. Ήταν το γέννημα ενός στάτους πολύ ευρύτερου που κυριαρχεί σε όλη την Ελλάδα. Η ταπείνωση ενός έθνους σε σημείο να μην μπορεί να κυκλοφορήσει κανείς στον δρόμο χωρίς το καρδιοχτύπι μη τυχόν του τύχει το απρόσμενο κακό».
Ας ελπίσουμε ότι κανείς δεν θα κατηγορήσει τον κ. Κούνδουρο για εχθροπάθεια…
Ας τα διαβάσουν όλοι όσοι «παίζουν» με τους μετανάστες
Δεν ξέρω αν τα παραπάνω τα διάβασαν ο Πάκης Παυλόπουλος (είναι ακόμα στην ΚΟ της ΝΔ!), ο Γιάννης Ραγκούσης, η Θεοδώρα Τζάκρη, η Άννα Νταλάρα, ο Γιώργος Καμίνης, η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και οι διάφορες αντιρατσιστικές ΜΚΟ αλλά και όλοι όσοι θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια, τις ζωές και την ευημερία των Ελλήνων.
Υπενθυμίζω απλά σε όλους τους παραπάνω, ότι η ασφάλεια είναι σπουδαίο αγαθό.
Χωρίς ασφάλεια, δεν έχουμε ποιότητα ζωής. Αν δεν μπορούμε να κάτσουμε ξένοιαστοι στη βεράντα ή στον κήπο της οικίας μας, αν δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε ελεύθερα, αν κλειδαμπαρωνόμαστε συνέχεια, αν κινδυνεύουμε συνεχώς, δεν είμαστε ελεύθεροι.
Όσοι θέλουν να μας κουβαλήσουν εδώ τις μαντίλες και τις μπούρκες, τις κλειτοριδεκτομές, το μηδενισμό, το χάος και το θάνατο (ναι, το θάνατο…), μεταλλάσσοντας την κοινωνία μας και μετατρέποντας τις πόλεις μας σε δαντικές κολάσεις, όπου Έλληνες πολίτες θα πέφτουν θύματα της «ανοχής» των «προοδευτικών» (των βορείων προαστίων) που μας διοικούν στις λαθρομεταναστευτικές τριτοκοσμικές (και απολίτιστες) ορδές, είναι οι ηθικοί αυτουργοί κάθε εγκληματικής ενέργειας που διαπράττεται από αλλοδαπούς κακοποιούς.
Πολλοί φυσικά αναρωτιούνται τι άλλο θα κάνουν και τι άλλο θα επιβάλλουν οι της αριστεράς και της «προόδου», προκειμένου να διαλύσουν τον εθνικό κορμό…
Νίκος Χιδίρογλου
www.elora.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου