Η Διαφθορά στην Αρχαία Ελλάδα!

Επίκαιρες... οι παρακάτω ιστορικές αναφορές Περί Διαφθοράς.  

Ο θεωρούμενος ως μεγάλος και εντιμότατος νομοθέτης, ο Σόλων, καθιέρωσε τον 5ο αιώνα τη Σεισάχθεια, δηλαδή τη διαγραφή των χρεών.

Όπως γράφει ο Αριστοτέλης, λίγο καιρό πριν την ανακοινώσει, ενημέρωσε τους φίλους του, οι οποίοι έσπευσαν να πάρουν δάνεια μεγάλα, τα οποία με την απόφαση του Σόλωνα διαγράφηκαν. Έτσι έγιναν πάμπλουτοι. 

Ο άνθρωπος που καθιέρωσε τα «μυστικά κονδύλια» ήταν ο δημιουργός της Χρυσής Δημοκρατίας του 5ου αιώνα, ο Περικλής, όπως γράφει ο Πλούταρχος, αφού πήρε από το ταμείο της Αθήνας 10 τάλαντα, ποσό τεράστιο για την εποχή.
Στη λογοδοσία της Πνύκας, όταν ρωτήθηκε τι τα έκανε, απάντησε «ανηλώμενα εις το δέον», δηλαδή, τα έδωσα εκεί που έπρεπε, χωρίς καμιά άλλη εξήγηση.

Ο Θεμιστοκλής έλεγε ότι δεν έχει καμιά αξία να είσαι ηγέτης, αν δεν πλουτίσουν οι φίλοι σου, ενώ την ίδια άποψη διατύπωνε και ο βασιλιάς της Σπάρτης, ο κατά τα άλλα σκληρός και άτεγκτος Αγησίλαος.

Ο Δημοσθένης είχε φυλακιστεί και εξοριστεί δύο φορές για δωροδοκία.
Μια φορά τα πήρε από τον ταμία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που είχε βουτήξει το ταμείο από τη Βαβυλώνα και κατέφυγαν στην Αθήνα, και μια φορά από τους Αμφίσεις για να καλύψει τα σκάνδαλά τους στο Μαντείο των Δελφών. Έχει μείνει στην Ιστορία η φράση του Αριστοφάνη στο έργο «Οι Βάτραχοι». Αγανακτισμένος από τη γενική και συλλογική διαφθορά είπε: «Η πόλις ημών ανεμεστώθη δημοπιθήκων εξαπαντώντων τον Δήμον».