Η περίπτωση Κατίδη, πρέπει όλους να μας ανησυχήσει.
Πρέπει να μας κάνει να κοιτάξουμε και να σκεφτούμε τι συμβαίνει γύρω μας. Όχι όμως για τους λόγους που θέλουν οι δυναμεις κατοχης.Το τρομερό σε αυτή την υπόθεση δεν είναι μία χειρονομία που έγινε η δεν έγινε.
Το τρομερό είναι πως ένας τεράστιος μηχανισμός τρομοκρατίας, προπαγάνδας, μπήκε σε εφαρμογή προκειμένου να συντρίψει ένα παιδί 20 ετών.
Αμέσως μετά την λήξη του αγώνα, πολιτικά κόμματα, ραδιοφωνικοί σταθμοί, ομάδες οπαδών ξεκίνησαν μία προπαγάνδα συμπερασμάτων, αναθέματος, απειλών.
Ήθελαν αίμα και το ήθελαν άμεσα.
Ο παίκτης χωρίς καθυστέρηση εγγραφως και προφορικως έσπευσε να διευκρινίσει.
Η άρνηση πολιτικής σκοπιμότητος ερέθισε ακόμη περισσότερο όσους τον στοχοποίησαν.
Δεν είναι δυνατό μέσα στον θόρυβο και τους αλαλαγμούς κάποιοι λίγοι να μην αντιληφθούν ότι δημοκρατία δεν είναι το δικαίωμα της έκφρασης “όσων μας αρέσουν, άντε και όσων δεν μας ενοχλούν ιδιαίτερα”.
Η αντιμετώπιση του Κατίδη δείχνει ότι η νέα τάξη στην Ελλάδα αυτή την δημοκρατία εφαρμόζει και η όλη εικόνα δεν είναι κάτι άλλο παρά μία ένδειξη για το πως θα αντιμετωπίζονται οι “αντιφρονούντες”.
Οι πράξεις των αντιφρονουντων ερμηνεύονται αυθαίρετα.
Δαιμονοποιούνται με τρόπο που είναι αδύνατο να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και αν το κάνουν απλώς θα αγνοούμε ότι πουν.
Προκειται για την σύγχρονη αναβίωση της “Ιεράς Εξέτασης”.
Αν δεν ομολογήσεις αυτό που θέλω θα βασανιστείς και θα θανατωθείς. Αν ομολογήσεις, είσαι ένοχος. Οπότε, θα βασανιστείς και θα θανατωθείς.
