Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο υπουργός Οικονομικών της Μάλτας, Έντουαρντ Σιλούνα, τον υπουργό Οικονομικών, Μιχάλη Σαρρή, κατά τις κρίσιμες ώρες της διαπραγμάτευσης στο Eurogroup την περασμένη Παρασκευή.
Σε άρθρο του στηn εφημερίδα «Times of Malta», υπό τον τίτλο «Κύπρος: Ένα μάθημα ζωής» («Cyprus: a lesson for life»), ο κ. Σιλούνα αναφέρει ότι «οι αντιθέσεις ανάμεσα στο θερμό κλίμα που υπήρχε και την πολυτέλεια που δέσποζε στο χώρο, μερικές φορές, πριν από την εκδήλωση και την κατάσταση της απελπισίας και της ανέχειας, γίνονται γρήγορα και άμεσα έντονες. Ενώ τα γενναιόδωρα άτομα μπορεί να έρθουν προς τα εμπρός για να προσφέρουν τη βοήθειά τους, ξέρουν καλά ότι ο δανεισμός χρημάτων σε κάποιο άτομο υπό πτώχευση είναι πολύ επικίνδυνο», κάνοντας έναν παραλληλισμό με το πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποδειχθεί η διάσωση ενός ατόμου που κινδυνεύει να πνιγεί και να συμπαρασύρει μαζί του και αυτόν που πάει να τον διασώσει.
«Στην Ευρωζώνη», συνεχίζει ο Μαλτέζος υπουργός Οικονομικών «το θέαμα που αφορά μια ολόκληρη χώρα που πτωχεύει αρχίζει και γίνεται αρκετά σύνηθες φαινόμενο. Την κλασική και ξεχωριστή περίπτωση της Ελλάδας ακολούθησαν σύντομα πρώτα η Ιρλανδία, μετά η Πορτογαλία, στη συνέχεια η Ισπανία και τώρα η Κύπρος. Κάθε μία έχει τη δική της ιστορία να πει, αλλά όλες αυτές οι περιπτώσεις δείχνουν ξεκάθαρα ένα μάθημα σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της Μάλτας».
Για την Κύπρο, ο κ. Σιλούνα αναφέρει ότι αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση όχι τόσο σε σχέση με τα στοιχεία που την οδήγησαν στην οικονομική κρίση, αλλά ως μια «περιπτωσιολογική μελέτη» για το πώς ένα μικρό μεσογειακό κράτος-μέλος της ΕΕ αναμένεται να αντιμετωπιστεί (από τους εταίρους του) «εάν ποτέ έχει την ατυχία να ζητήσει βοήθεια από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ένωσης».
Ειδικότερα για τη διαπραγμάτευση που έλαβε χώρα την περασμένη Παρασκευή στο Eurogroup, σημειώνει ότι καθόταν δίπλα από τον ομόλογό του της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και απέναντί τους βρισκόταν ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, Μιχάλης Σαρρής. «Αυτό μου θύμισε μια αναπόφευκτη υπερατλαντική πτήση, όπου δεν επιτρέπεται να κινηθεί κανείς από τη θέση του, παρά τα γεύματα και τα ποτά που σου προσφέρουν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια αυτού του ατελείωτου ταξιδίου», γράφει χαρακτηριστικά για να δείξει πόσο επίπονη ήταν η διαπραγμάτευση.
Τονίζει πως παρά το γεγονός ότι η βοήθεια που συζητείτο για την Κύπρο ήταν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ άρα σχεδόν ασήμαντη, εντούτοις, οι Ευρωπαίοι έβλεπαν κινδύνους σε «θέματα αρχής» όπως αναφέρει. Μιλά ξεκάθαρα ότι στην περίπτωση της Κύπρου οι «κίνδυνοι» ήταν οι Ρώσοι και οι επιπτώσεις από το να αναγνωρίζεται από τους Ευρωπαίους το νησί ως φορολογικός παράδεισος, αλλά και το θέμα με το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.
«Έτσι», αναφέρει ο υπουργός Οικονομικών της Μάλτας, «το πακέτο διάσωσης έπρεπε να δημιουργήσει ένα προηγούμενο: Να τιμωρεί τον καταθέτη και όχι τον φορολογούμενο».
Και ωμά παραδέχεται ότι «βέβαια, όπως όλες οι επιθέσεις, οι "παράπλευρες απώλειες" που θα υποστεί ο κυπριακός λαός δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν». Και ως «παράπλευρες απώλειες» χαρακτηρίζει τις ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών, την πώληση αποθεμάτων χρυσού από την Κυπριακή Δημοκρατία, το «κούρεμα» του συνόλου των καταθέσεων και την συρρίκνωση του εγχώριου τραπεζικού τομέα σε αναλογία με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Σε όλες αυτές τις απαιτήσεις, λέει ο κ. Σιλούνα, ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης (εννοώντας τον κ. Σαρρή) συμφώνησε, όπως συμφωνεί κάποιος που του έχουν βάλει ένα πιστόλι στον κρόταφο. Χρειάστηκαν όμως 10 ολόκληρες ώρες μέχρι να πει το «ναι». Και μόλις έγινε αυτό, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών απαίτησε όπως όλες οι μεταφορές χρηματικών ποσών από και προς τις κυπριακές τράπεζες σταματήσουν αμέσως.
Καταλήγοντας σημειώνει ότι κανένας δε θέλει στη ζωή του να ζήσει μια τέτοια εμπειρία. «Αυτό είναι πράγματι χρήσιμο σε κάθε υπουργό Οικονομικών, ώστε να του υπενθυμίζει ότι οποιαδήποτε φορολογική επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών της χώρας του, μπορεί να φέρει μεγάλο κίνδυνο για την οικονομική ευημερία».
πηγή: www.philenews.com
Σε άρθρο του στηn εφημερίδα «Times of Malta», υπό τον τίτλο «Κύπρος: Ένα μάθημα ζωής» («Cyprus: a lesson for life»), ο κ. Σιλούνα αναφέρει ότι «οι αντιθέσεις ανάμεσα στο θερμό κλίμα που υπήρχε και την πολυτέλεια που δέσποζε στο χώρο, μερικές φορές, πριν από την εκδήλωση και την κατάσταση της απελπισίας και της ανέχειας, γίνονται γρήγορα και άμεσα έντονες. Ενώ τα γενναιόδωρα άτομα μπορεί να έρθουν προς τα εμπρός για να προσφέρουν τη βοήθειά τους, ξέρουν καλά ότι ο δανεισμός χρημάτων σε κάποιο άτομο υπό πτώχευση είναι πολύ επικίνδυνο», κάνοντας έναν παραλληλισμό με το πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποδειχθεί η διάσωση ενός ατόμου που κινδυνεύει να πνιγεί και να συμπαρασύρει μαζί του και αυτόν που πάει να τον διασώσει.
«Στην Ευρωζώνη», συνεχίζει ο Μαλτέζος υπουργός Οικονομικών «το θέαμα που αφορά μια ολόκληρη χώρα που πτωχεύει αρχίζει και γίνεται αρκετά σύνηθες φαινόμενο. Την κλασική και ξεχωριστή περίπτωση της Ελλάδας ακολούθησαν σύντομα πρώτα η Ιρλανδία, μετά η Πορτογαλία, στη συνέχεια η Ισπανία και τώρα η Κύπρος. Κάθε μία έχει τη δική της ιστορία να πει, αλλά όλες αυτές οι περιπτώσεις δείχνουν ξεκάθαρα ένα μάθημα σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της Μάλτας».
Για την Κύπρο, ο κ. Σιλούνα αναφέρει ότι αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση όχι τόσο σε σχέση με τα στοιχεία που την οδήγησαν στην οικονομική κρίση, αλλά ως μια «περιπτωσιολογική μελέτη» για το πώς ένα μικρό μεσογειακό κράτος-μέλος της ΕΕ αναμένεται να αντιμετωπιστεί (από τους εταίρους του) «εάν ποτέ έχει την ατυχία να ζητήσει βοήθεια από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ένωσης».
Ειδικότερα για τη διαπραγμάτευση που έλαβε χώρα την περασμένη Παρασκευή στο Eurogroup, σημειώνει ότι καθόταν δίπλα από τον ομόλογό του της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και απέναντί τους βρισκόταν ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, Μιχάλης Σαρρής. «Αυτό μου θύμισε μια αναπόφευκτη υπερατλαντική πτήση, όπου δεν επιτρέπεται να κινηθεί κανείς από τη θέση του, παρά τα γεύματα και τα ποτά που σου προσφέρουν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια αυτού του ατελείωτου ταξιδίου», γράφει χαρακτηριστικά για να δείξει πόσο επίπονη ήταν η διαπραγμάτευση.
Τονίζει πως παρά το γεγονός ότι η βοήθεια που συζητείτο για την Κύπρο ήταν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ άρα σχεδόν ασήμαντη, εντούτοις, οι Ευρωπαίοι έβλεπαν κινδύνους σε «θέματα αρχής» όπως αναφέρει. Μιλά ξεκάθαρα ότι στην περίπτωση της Κύπρου οι «κίνδυνοι» ήταν οι Ρώσοι και οι επιπτώσεις από το να αναγνωρίζεται από τους Ευρωπαίους το νησί ως φορολογικός παράδεισος, αλλά και το θέμα με το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.
«Έτσι», αναφέρει ο υπουργός Οικονομικών της Μάλτας, «το πακέτο διάσωσης έπρεπε να δημιουργήσει ένα προηγούμενο: Να τιμωρεί τον καταθέτη και όχι τον φορολογούμενο».
Και ωμά παραδέχεται ότι «βέβαια, όπως όλες οι επιθέσεις, οι "παράπλευρες απώλειες" που θα υποστεί ο κυπριακός λαός δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν». Και ως «παράπλευρες απώλειες» χαρακτηρίζει τις ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών, την πώληση αποθεμάτων χρυσού από την Κυπριακή Δημοκρατία, το «κούρεμα» του συνόλου των καταθέσεων και την συρρίκνωση του εγχώριου τραπεζικού τομέα σε αναλογία με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Σε όλες αυτές τις απαιτήσεις, λέει ο κ. Σιλούνα, ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης (εννοώντας τον κ. Σαρρή) συμφώνησε, όπως συμφωνεί κάποιος που του έχουν βάλει ένα πιστόλι στον κρόταφο. Χρειάστηκαν όμως 10 ολόκληρες ώρες μέχρι να πει το «ναι». Και μόλις έγινε αυτό, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών απαίτησε όπως όλες οι μεταφορές χρηματικών ποσών από και προς τις κυπριακές τράπεζες σταματήσουν αμέσως.
Καταλήγοντας σημειώνει ότι κανένας δε θέλει στη ζωή του να ζήσει μια τέτοια εμπειρία. «Αυτό είναι πράγματι χρήσιμο σε κάθε υπουργό Οικονομικών, ώστε να του υπενθυμίζει ότι οποιαδήποτε φορολογική επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών της χώρας του, μπορεί να φέρει μεγάλο κίνδυνο για την οικονομική ευημερία».
πηγή: www.philenews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου