Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΝ

Την 16 Απριλίου του 1834 ο Κολοκοτρώνης (σε ηλικια 63 ετων)και ο ανιψιός του Δημητράκης Πλαπούτας-Κολιόπουλος εισάγονται σε δίκη στο Πρωτοδικείο Ναυπλίου με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Ειχε γινει στόχος συκοφαντιών εκ μέρους των πολιτικών του αντιπάλων κυρίως του Ι. Κωλέττη.
Μέλη του δικαστηρίου ήταν ο εξ Ζακύνθου Γ. Τερτσέτης, ο Δ. Σούτσος, ο Α. Βούλγαρης και ο Φ. Φραγκούλης. Ο αντιβασιλέας Μάουερ είχε εκ των προτέρων αποφασίσει να πάρει τα κεφάλια των δύο ηρώων. Για την ευόδωση των σκοπών του χρησιμοποίησε τον υπουργό Δικαιοσύνης Κ. Σχινά και τον εισαγγελέα της έδρας, κάποιον Σκωτσεζο ονοματι Μάσoν.
 Η ποινή για τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα ήταν θανατική εκτέλεση στη λαιμητόμο, εντός 24 ωρών. Στο άκουσμά της ο πρώτος σταυροκοπήθηκε, ο δεύτερος αναλύθηκε σε λυγμούς. 
Το ακροατήριο έμεινε άναυδο.
 Ο Προεδρος του δικαστηριου Αναστάσιος Πολυζωίδης και ο Γεώργιος Τερτσέτης αρνούνται να υπογράψουν την απόφαση. Οι δύο ένοχοι κλείνονται στη φυλακή.
Η απόφαση προκάλεσε μεγάλο σάλο. Λίγες ώρες αργότερα η βαυαρική αντιβασιλεία υποχρεώθηκε να μετατρέψει την ποινή σε κάθειρξη. Με την ενηλικίωσή του ο Οθων -αυτός «ο νεαρός Βαυαρός βλαξ», όπως τον αποκαλούσε ο Κάρολος Μαρξ- έδωσε χάρη.

Γράφει σχετικά ο Γέρος του Μοριά στα Απομνημονεύματά του: «Μ' έβαλαν 9 μήνες φυλάκιση, χωρίς να βλέπω κανέναν εκτός από τον δεσμοφύλακα μου ... Δεν ήξερα τόσους μήνες τι γίνεται έξω, ποιός ζει, ποιός πεθαίνει, ποιόν άλλον έχουνε φυλακισμένο ... Δεν ήξερα γιατί μ' έχουν φυλακισμένο ...  Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο να φτιάξουν ψευδομάρτυρες...