ΑΛΒΑΝΟΚΡΑΤΙΑ 1770-1779

 ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ Η Μ Αικατερίνη της Ρωσίας κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο 1768-1774 για αντιπερισπασμό δημιούργησε επαναστατικό κίνημα στην Ελληνική χερσόνησο, στην Πελοπόννησο ήταν η ψυχή της επανάστασης με αρχηγούς τους Π Μπενάκη . Κρεββατά, Ζαίμη, Γ Νοταρά, και την Μάνη. Για συντονισμό ήρθε οι αδελφοί Ορλώφ Θεόδωρος και Αλέξιος. Ο σουλτάνος έδωσε εντολή να εισβάλουν από την Αλβανία τα εμπειροπόλεμα στίφη των Τουρκαλβανών (Αλβανών μουσουλμάνων) για να καταστείλουν την επανάσταση. Αρχηγοί ορίσθηκαν ο Σουλεϊμάν μπέης και ο Αχμέτ μπέης οι οποίοι εξουδετέρωσαν τούς οπλαρχηγούς του Βάλτου, της Θεσσαλίας και των Αγράφων και προέβησαν σε αγριότατες σφαγές στις πόλεις και τα χωριά πού συναντούσαν. Σύμφωνα με τον Λαρισαίο ιστορικό της εποχής Κωνσταντίνο Κούμα: "Από όλες τις πόλεις της Ρωμελίας καμμία δεν είδε τραγικωτέρας σκηνάς παρά η Λάρισσα. Ο Αγά πασάς εσύναξε στην αυλή του τρείς χιλιάδες Τρικκαίους καί επρόσταξεν τόν όλεθρο των αόπλων και ακάκων τούτων ανθρώπων. Ήρχισεν η κατ'αυτών πυροβόλησις. Όσοι έφευγαν από την αυλήν εφονεύοντο εις τούς δρόμους. Εις μίαν ημέραν η πόλις εγεμίσθη νεκρών και τα ρείθρα του Πηνειού εβάφησαν από το αίμα των άθλιων Τρικκαλινών. Οι Λαρισσαίοι δεν εδοκίμασαν μετριώτερα. Οι γιανίτσαροι ετουφέκιζαν καθ'εκάστην δέκα χριστιανούς...." . Ομάδες αλβανών εισβάλουν στον Μοριά . Στην Κορώνη γίνηκε μια μάχη μεταξύ Τούρκων κα Αλβανών κατά των Μανιατών, ο Μανιάτες ηττήθηκαν και έχασαν 400 άνδρες αιχμαλωτίστηκε δε ο αρχηγός τους Γιάννης Μαυρομιχάλης. Στην συνέχεια οι Αλβανοί με τους τούρκους ηττήθηκαν στο Τρικεφάλι και σε απάντηση της ήττας τους έσφαξαν τους αιχμαλώτους της πρώτης μάχης. Αυτό εξαγρίωσε τους Μανιάτες και με αιφνιδιασμό επιτέθηκαν στο στρατόπεδό τους και έπιασαν πολλούς αξιωματούχους.  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο 1768-1774 εισβάλουν από την Αλβανία τα εμπειροπόλεμα στίφη των Τουρκαλβανών στην Πελοπόννησο. Η Πελοπόννησο υποτάχτηκε στην πληθώρα των Αλβανών που έφεραν οι τούρκοι, ο αριθμός των Αλβανών που πήγαν στην Πελοπόννησο κυμαίνεται από 18.000 μέχρι 50.000 και έφτασαν κατά κύματα. ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ Ο Γ Κορδάτος «Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας» τομ Α σελ 241 γράφει : «Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή». Η συμπεριφορά τους προς τους Έλληνες ήταν τρομερή, αφού λεηλάτησαν τα πάντα και αφού δεν είχαν τίποτα να τους δώσουν πια οι Έλληνες τους υποχρέωναν να υπογράφουν ομόλογα για χρηματικά ποσά με ενέχυρο τα παιδιά τους. Χιλιάδες νέοι και νέες ένεκα της αδυναμίας να πληρώσουν σκλαβώθηκαν και πουλήθηκαν από τους Αλβανούς, ο ιστορικός Κωνσταντίνος Σαθάς παραπέμποντας στον Πουκεβίλ σελ 524 λέει: « Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης».  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : «Ως λύκοι αιμοβόροι» έσπειραν τον όλεθρο σε όλο τον Μοριά. Στην Κυπαρισσία μια νέα γυναίκα δούλευε στο κήπο της όταν είδε αλβανούς να βάζουν φωτιά στο σπίτι της, όρμησε μέσα και πήρε το βρέφος της, οι αλβανοί την καταδίωξαν, αυτή όμως έτρεχε απεγνωσμένα ώσπου έφτασε μπρος σε ένα γκρεμό, τότε σήκωσε το μωρό της προς τον ουρανό έκανε μια μικρή δέηση και μαζί με το μωρό της έπεσε στον γκρεμό , εκεί έστησαν οι συμπολίτες της ένα σταυρό και γράφει ο Καστελάν σε μετάφραση Σαθά: «Το απλούν εκείνο μνημείο, ο ταπεινός εκείνος σταυρός, δυνατόν μα καταστραφεί , αλλά το βάραθρον υπάρχει και θέλει διαμείνει, ως μνημείον μαρτικού έρωτος , και σχεδόν παράφρονος ελευθερίας». Οι κτηνώδεις αλβανοί «αγεληδόν συρρεύσαντες» και «ως λύκοι αιμοβόροι» έσπειραν τον όλεθρο σε όλο τον Μοριά, γράφει ο Σαθάς «Οι δυστυχούντες επωλοφύροντο, πατέρες τέκνων διαχωριζόμενοι και ανδρών τιμίων σώφρονες γυναίκες αποσπώμεναι, αδελφοί τα αδελφών στερούμενοι και νεογνά τέκνα των μητρικών ωλενών αρπαζόμενα, παρθένοι δε τρυφεραί των θαλάμων εκπίπτουσαιυπό χειρών βαρβάρων ελκόμεναι……………». Η εφευρετικότητα των αλβανών για τρομοκρατία και βασανισμό δεν είχε το όμοιό του, κατέκλεψαν κα το τελευταίο γρόσι των Ελλήνων. Υπάρχουν διηγήσεις των βασανιστηρίων που έκαναν οι αλβανοί προκειμένου να κλέψουν τους Έλληνες, οι οποίοι πια δεν είχαν τι να τους δώσουν δες μερικά που έπραξαν «τα τέκνα της αγριότητας» στους Έλληνες: Α. Έφτιαχναν καρφιά από καλάμια και τα έβαζαν στα νύχια των βασανιζομένων. Β. έβαζαν μεγάλες πέτρες στο στήθος και την κοιλιά . Γ Έριχναν μπρούμυτα σε σκόνη ασβέστη και αυτό υποχρέωναν να το αναπνεύσουν, αυτό προξενούσε μεγάλο πόνο στους πνεύμονες. Δ. Έδεναν σχοινιά από την στέγη και έδεναν τα πόδια και τα χέρια, τους ανύψωναν και μετά απότομα τους άφηναν να πέσουν με δύναμη στο έδαφος. Αυτά και πολλά άλλα έκαναν οι θηριώδεις αλβανοί και φυσικά μετά μεγάλης χαράς τα παρακολουθούσαν κα γελούσαν.  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Οι Έλληνες έξω από την Τρίπολη. ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ Όταν τελείωσαν τα βάσανα των Ελλήνων άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύονται στα σπίτια τους και να προσπαθούν να τα οικοδομήσουν, χρήματα όμως δεν είχαν τους τα είχαν κλέψει οι αλβανοί. Και τότε αναγκάστηκαν να δανειστούν από τους κλέφτες αλβανούς χρήματα με τόκο 60% . Έτσι οι Έλληνες έγιναν δύο φορές δούλοι μια στον Τούρκο και άλλη μια στον Αλβανό. Γράφει ο Πουκεβίλ αλλά και οι Φρατζής και Καμπούρογλου , ότι υπήρχαν αλβανοί που είχαν ομολογίες 500.000 γρόσια. Ο Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εκδόσεις Ελληνικά γράμματα τομ Ε σελ658 γράφει : «……..Εκ τούτων πολλοί είχον ανά χείρας ομολογίας 500 και 600.000 γροσίων, εικοσάκις χίλιοι Πελοποννήσιοι επωλήθησαν είτε εις Αλγερίαν είτε εις τους τούρκους της Ρούμελης………….». Οι Πελοποννήσιοι για να γλυτώσουν από τους αλβανούς έφευγαν κρυφά σε νησιά και σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν Έλληνες σε απίθανα μέρη που έχουν το επίθετο Μοραίτης. Ένα τέτοιο πλοίο με Μοραίτες ομήρους κατάφεραν να σώσουν οι Αιβαλιώτες (Κυδωνίαι Μ Ασίας), αυτοί οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στις Κυδωνίες και έφτιαξαν μια συνοικία με Μοραίτες. Ζατουνίτες πήγαν στα νησιά, άλλοι δε στη Μ. Ασία. Εκεί στη Μ. Ασία βρήκαν προστάτη τον Καρά Οσμάν Ογλού, μεγάλογαιοκτήμονα, ένα είδος ηγεμόνα της Μ. Ασίας; που κατείχε την περιοχή της Περγάμου. Ανάμεσά τους, Δημητσανίτες με έντονη παρουσία καθώς και Στεμνιτσιώτες με οργανωμένη παροικία από εμπόρους και τεχνίτες.  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τρίκορφα Αρκαδίας είναι τοπωνύμιο και τοποθεσία του Μαινάλου, ΒΔ της Τρίπολης, κοντά στο δρόμο προς Δαβιά. και Αλωνίσταινα και λίγο πριν τη Σιλίμνα. Επί εννιά χρόνια κράτησε η Αλβανοκρατία στην Πελοπόννησο, η έδρα των αλβανών ήταν η Τρίπολη , ανεξέλεγκτοι και ασύδοτοι «αλώνιζαν» και στο άκουσμα ότι πλησιάζουν αλβανοί οι πληθυσμοί έτρεχαν να σωθούν σε βουνά και σπηλιές. Υπολογίζονται σε 100.000 χριστιανοί αυτοί με κάποιο τρόπο χάθηκαν στον Μοριά δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού. Στον κώδικα του Μ. Σπηλαίου διαβάζουμε για την επιδρομή των Αλβανών: «Οι Αρβανίτες ήλθαν όχι ως άνθρωποι αλλά ωσάν θηρία ή σαν μια φωτιά και ωσάν ποταμός και την αιματοχυσίαν οπού έκαμαν εις τους ευρεθέντας ταλαιπώρους χριστιανούς του Μορέος και τες σκλαβίες νόος ανθρώπινος αδυναzεί να τους λογαριάσει, οπού και όλον τον Μορέαν τον έγδυσαν εξ ολοκλήρουσι…………….Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη, και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις. Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαιφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν...».  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τρίπολη. ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ Όταν εξάντλησαν κάθε δυνατότητα αρπαγής από τους Χριστιανούς και αφού ήδη ένοιωσαν αρκετά ισχυροί άρχισαν να ληστεύουν και τους τούρκους! Αψηφούσαν τις διαταγές των τούρκων και ζητούσαν με θρασύτητα μισθούς μιας δεκαετίας. Οι Τούρκοι της Πελοποννήσου διαμαρτυρήθηκαν στην Πύλη και όντως διατάχτηκε η αποχώρηση των Aλβανών. Έντεκα (11) πασάδες έστειλαν οι τούρκοι για να πείσουν τους αλβανούς ότι…….. ότι έκλεψαν είναι αρκετό και πρέπει να πάρουν τα κλεμμένα από τους Έλληνες και να πάνε στον τόπο τους, και οι έντεκα γύρισαν άπρακτοι. Στα 1777 στην Οθωμανική πραγματικότητα εμφανίστηκε ένα ισχυρός άνδρας ο αρχιναύαρχος Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου, σε αυτόν οι τούρκοι έδωσαν τον τίτλο του Μόρα Βαλεσή και σερασκέρη της Ρούμελης. ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΑΛΒΑΝΩΝ Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου μετά από διετή προετοιμασία και έχοντας στα χέρια του ρητή διαταγή του Σουλτάνου « Να μη γυρίσει στην Κωνσταντινούπολη αν δεν εξοντώσει τις αλβανικές ορδές» πέρασε το 1779 τα στενά. Έφτασε στο Ναύπλιο και αποβιβάζει 2.000 άνδρες, δεν μπορεί όμως να βρει άλλους τούρκους πρόθυμους για πόλεμο με τους αλβανούς που η δύναμή τους έφτανε 10.000 με 15.000 άνδρες, γι αυτό τον συμβούλεψε ο δραγουμάνος του Νικόλαος Μαυρογένης να στραφεί στους Κλέφτες του Μοριά. Έγραψε λοιπόν ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου πρόσκληση προς τους Κλέφτες «Σας διορίζομεν να σκοτώνετε χωρίς φόβον τους ζορμπάδες. Είναι δικά σας όλα τα πράγματα των. Να μας φέρετε μόνο τα κεφάλια των και σας συγχωρούμεν όσα εκάματε καπαέτια…………» (Ιω. Φιλήμων ΔΙΦΕ σελ 82).  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η παραλία της "Αρβανιτιάς" στο Ναύπλιο, κάτω από το Παλαμήδι. Οι Κλέφτες ήταν καχύποπτοι αλλά τότε μεσολάβησε ο Νικόλαος Μαυρογένης και άρχισαν να φτάνουν στο στρατόπεδο των τούρκων , οι οποίοι τους υποδέχτηκαν με φιλοφρονήσεις, στους ποιο σπουδαίους από τους Κλέφτες ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου έκανε πλούσια δώρα, στον Κόλια Πλαπούτα έδωσε ένα καπότο. Δες ένα δημοτικό στοίχο που περιγράφει αυτή την συνάντηση τούρκων και Κλεφτών : Να κάνουμε το ένα μας και τούρκοι και ραγιάδες τον τόπο να παστρέψουμε από τους αρβανιτάδες (Λαμπρυνίδης, “Η Ναυπλία», σελ.306). Ο μόνος που δεν πήγε ήταν ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης (πατέρας του Θεοδώρου) μαζί με κάποιους καπεταναίους όπως ο ο Αλέξης Ντάρας, από δυσπιστία. Γράφει ο Θ Κολοκοτρώνης στα «απομνημονεύματα» : «Εις τον πατέρα μου έστειλε χωριστό μπουγιουρτί :έλθετε να βγάλουμε τους Αρβανλιτες και να εύρει ο ραγιάς το δίκιο του. Ο πατέρας μου εκίνησε με χιλίους στρατιώτες και έπιασε τα τρόκορφα. Δεν επήγε στον Καπετάμπεη διότι φοβείτο. Ο καπετάμπεηςεσηκώθηκε από τους Μύλους, επήρεν 6.000 ταγκαλάκια και τους κλέφτες 3.000 και επήγεν εις τα Δολιανά. Τριπολιτσά κι έριξε ορδί. Ο πατέρας μου , σαν ήτο στα Τρίκορφα, του έστειλε ο Καπετάμπεης να πάγει σε δαύτονε, δια να τον προσκυνήσει. Ο πατέρας μου αποκρίθηκε δεν είναι καιρός να έλθωνα προσκυνήσω. Οι Αρβανίτες είναι στην Τριπολιτσά, ημπορούν να πιάσουν τον άγριον τόπον και να σκορπίσουν τότε μέσα στην Πελοπόννησο, να χουν τον τόπο. Τότε του έστειλαν 20 μπινίσια για τους καπεταναίους κι ένα καπότο για τον εαυτό του». Με 850 - 1.000 Καρυτινούς , Αρκάδες, Λεονταρίτες και Ανδρουσιανούς, έπιασε τα Τρίκορφα. Και ο Χασάν με τους λοιπούς Κλέφτες τα Αγιωργίτικα.  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τζαμί στην Τρίπολη. ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ Η μάχη έγινε 12 Ιουλίου του 1779 να πως………… Ο αλβανοί βλέποντας ότι δημιουργείται κλοιός, και με δεδομένο ότι η Τρίπολη ήταν χωρίς τείχη, αποφάσισαν να επιτεθούν και να φτάσουν στην παραλία και με κάθε πλεούμενο να περάσουν στην στερεά Ελλάδα και από εκεί να πάνε στην πατρίδα τους συναποκομίζοντας τους καρπούς της κλεψιάς τους επί 9 χρόνια. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έγραψε για τον πατέρα του : «Όταν τους επολέμησεν ο πατέρας μου, οι Αλβανοί του έλεγαν: - Κολοκοτρώνη, δεν κάμεις νισάφι; Και τους λέγει ο πατέρας μου; Τι νισάφι να σας κάμω, όπου ήλθετε και εχαλάσατε την Πατρίδα μου, μας επήρατε σκλάβους και μας εκάμετε τόσα κακά; Τα κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργο εις Τριπολιτσά»!... (απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη)  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αλβανοί που παίζουν προφανώς σκάκι, ο ζωγράφος κινήθηκε πολύ στον χώρο της φαντασίας. Το βάρος της επίθεσης τους έγινε στα Τρίκορφα, από τον Μούρτο Άμζα έκαναν τρεις επιθέσεις αλλά αποκρούστηκαν με «απερίγραπτον αφανισμόν». Ο Φρατζής γράφει ότι έστειλαν στους Έλληνες που τώρα κρατούσαν άρματα μια επιστολή που ούτε λίγο ούτε πολύ ζήταγαν να πάνε να τα βρουν και να μη τους πολεμήσουν και φυσικά οι Κλέφτες τους απάντησαν καθώς τους έπρεπε να γυρίσουν δηλαδή τα κλεμμένα και να παραδώσουν τα άρματά τους. Κολοκοτρώνης διατάζει να κατασκευασθεί στην ανατολική πλευρά της Τριπολιτσάς ΠΥΡΑΜΙΔΑ από 5.000 κεφάλια Αλβανών, που ήταν κολλημένα με άμμο και ασβέστη. Το τρομερό αυτό τρόπαιο διετηρήθη επί χρόνια στην «Πύλη τ΄ Αναπλιού» και ο Πουκεβίλ το περιγράφει με θαυμασμό, αποκαλώντας το «Τρόπαιο των Κολοκοτρωναίων». Σύμφωνα με τον ιστορικό Φραντζή, ο Κωνσταντής «απεκεφάλισε τους εγκληματίες Αλβανούς άνευ διακρίσεως ηλικίας και γένους»...... Ο Ππαπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» εκδόσεις Ελληνικά γράμματα τομ Ε σελ658-9 γράφει: «………..διατάξας να εγερθή προ της ανατολικής πλευράς της πόλεως μνημείον της νίκης, απαρτισθέν εκ 4.000 κεφαλών. Έπειτα δε καταδιώξας και εξαφανίσας τους εν τη λοιπή Πολοπόννησω συντρόφους αυτών………..».  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, επιζωγραφισμένη λιθογραφία, Adam Friedel, 1830. ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΗΛΛΑΓΗΣΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΩΝ Μια άκρως ενδιαφέρουσα περιγραφή των προοιμίων της μάχης των Τρικόρφων (12/07/1779), περιλαμβάνει ο αγωνιστής και πολιτικός Αθανάσιος Γρηγοριάδης, στο έργο του "Ιστορικαί Αλήθειαι": Και ήδη συνήλθον εις Τρίκορφα, θέσιν απέχουσαν από Τριπολιτζάς υπέρ τα 3/4 της ώρας, περί τους 200 αρχηγούς μετά 3000 παλληκαρίων Καρυτινών, Αρκαδίων (Τριφυλλίων), Λακώνων, Λακεδαιμονίων, Ανδρουσάνων, Ιμπλακιωτών, Λεονταριτών, Φαναριωτών, Ηλείων, Αργείων Κορινθίων, Τριπολιτζιωτών, Καλαβρυτινών, Αγιοπετριτών και Πραστιωτών, Βοστιτσάνων, Πυλίων, Μεθωναίων και Κορωναίων. Πριν δε της ενάρξεως της εν Τρικόρφοις μάχης, εμταξύ Πελοποννησίων κλεφτών και Αλβανών, όλοι οι αρχηγοί των Αλβανών συνελθόντες εν Τριπολιτζά εις πολεμικόν συμβούλιον, και μετά πολλάς συνδιασκέψεις των, απεφάσισαν και έπεμψαν την κάτωθι επιστολήν προς τους κατέχοντας τα Τρίκορφα Πελοποννησίους κλέφτας και αρματωλούς. "Κλεφτοκαπεταναίοι Μωραΐτες Δεν εκάματε καλά να σμίξετε με τους Τούρκους και ναρθήτε να μας βαρέσετε. Ναίσκε ορέ, δεν το παντέχομε ετούτο το πράμα, και σαν εσείς είχατε ατίγια μαζή με μας, τότενες ναρχούσασταν παλληκαρίσια, να τα βάζαμε ορέ τα πράματα στην καλή τη στράτα. Μα τον Θεό δεν σας λέμε ψέματα, ακούστε ταις γραφαίς μας και ταις αρμήνιες μας, γιατί ταχύ οι Τούρκοι θενά βαρέσουνε και σας όλους, και θα σας σκοτώσουνε, ελάτε σαν καλά παλληκάρια που είστε να τα συμφωνήσουμε, μη καρτερείτε. Τριπολιτζά στη 8 Ιουλίου 1779 Οι Γενικοί Αρχηγοί Αλή Χατζή Οσμάν Μπέης Σουλεϊμάν Μπέης Οι υπαρχηγοί Αχμέτ Μπέης Καραουλάν Μπέης Σουλεϊμάν Μπέης Πρέφας Μπέης Αβδουλάχ Μπέης Αλή Πρέμος Μπέης Ασλάν Μπέης Μουσταφά Μπέης Αλιόμπεης και Μούρτος Άμζα Μπέης"  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Αλβανοί καταδιώκουν κάποιον εχθρό στα ορεινά της Ελλάδας, 1820. Χαλκογραφία. Σχέδιο C.R. Cockerell, χάραξη J. Clark. Hughes T.S., Travels in Sicily, Greece and Albania., τ.2, London 1820, σ.99. Αθήνα, Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή 5. 961. © Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, Αθήνα. Τότε δε και οι αρχηγοί των κλεφτών και αρματωλών συσκεφθέντες εν πολεμικώ συμβουλίω απήντησαν και αυτοί ως εξής: "Αρβανίτες Το γράμμα σας το ελάβαμεν, και σας γράφομεν και ημείς ότι ποτέ δεν είχαμε σκοπόν για να αναταμωθώμεν με τους Τούρκους, διότι κι αυτούς θεωρούμεν κακούς εχθρούς μας, και νάρθουμε να σας χτυπήσουμε, τα θέλετε εσείς, γιατί από το καιρό που γένηκε το σεφέρι (επανάστασις) το Μάρτι το έτος 1769 και εμβήκατε στο Μωριά για να βοηθήστε τους Τούρκους και να κτυπήσετε εμάς τους Μωραΐτες δέκα χρόνια γένουνται από τον καιρό εκείνον έως σήμερα, που μας ετυραννίσατε, μας εγδύσατε, εσκωτώσατε τους πατέρες μας, τις μητέρες μας, τα αδέρφια μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας και τους πατριώτες μας, και μας κάμετε τέτοια πολλά κακά που εμείς δεν μπορούμε πλιά να σας χωνεύσωμε, και ούτε να σας συγχωρήσωμεν, για δαυτό μαζωχθήκαμε ούλοι δω πέρα να σας χτυπήσωμε, και με την δύναμι του Θεού, αν μπορέσωμε και να σας διώξουμε πλια από το Μωριά. Αν εσείς θέλετε για να πολεμήσουμε και να σκοτωθούμε, εμείς σας συγχωρούμε για όλα τα χάλια που μας εκάματε, και ελάτε μερικοί από όλους σας να μας φέρετε τα άρματά σας, και να μας δώσετε και όσα χρήματα έχετε στα κεμέρια σας που τα μαζώξατε από τους πατριώτες μας, και ύστερα να σας στείλουμε με μεγάλο σιγουρητό στην πατρίδα σας, ελάτε και σας καρτερούμε, γιατί παν εκείνα που ξέρατε, ελάτε το ταχύ αλοιώς θα το μετανοήσετε. Από Τρίκορφα 10 Ιουλίου έτος 1779 Με την συμφωνίαν από όλους τους κλέφτας και τους αρματωλούς του Μωριά, υπογράφουμε εμείς οι πρώτοι αρχηηγοί Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης και Αλέξης Ντάρας Οι Υπαρχηγοί Αναγνώστης Κολοκοτρώνης και οι αδελφοί του Αποστόλης και Γιώργος, Ιωάννης Θιακός, Ιωάννης Κόρδας, Ιωάννης Ρούσσης, Χρ. Ντουσιακίτης, Ιωάννης Ντάβος, Δήμος Μπαρακούρας, Πάνος Κρεμαστιώτης, Αναστάσιος Μιουτζάρας, Παναγιώτης Βεενετσαναίος, ή Παναγιώταρος, Γεώργιος Μαργέλης". Λαβόντες την επιστολήν ταύτην, οι Αλβανοί εκείνοι συσκεφθέντες, απήντησαν ότι παραδέχονται όσα τους γράφουσι οι κλέφται και αρματωλοί, αλλά με την συμφωνίαν όμως να κάμωσιν αμφότερα τα μέρη δύο συνθήκας εγγράφους παρ' όλων των αρχηγών Ελλήνων και Αλβανών, αλλά να μη παραδώσωσι τα όπλα, ειμή δίνοντες μόνον όσα χρήματα έχουσιν έκαστος επάνω των, και λαμβάνοντες δε, ομήρους Έλληνας, δίδοντες συνάμα και αυτοί από τους ιδικούς των μερικούς ως ομήρους, και τότε δε, είναι έτοιμοι να απέλθωσιν από τον Μωριά, τοιαύτη δε είναι η συμφωνία όλων των Αλβανών. Οι κλέφται και αρματωλοί αμέσως τους έγραψαν ότι δεν γίνωνται δεκταί αι προτάσεις των, και ότι ας κάμωσιν όπως στοχάζονται. Τότε οι Αλβανοί απελπισθέντες, εξώρμησαν εκ Τριπολιτζάς και συνεκρούσθησαν με τους κλέφτας και αρματωλούς. Σημειωτέον δε, ότι "τας μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων ανταλλαγείσας επιστολάς, ουδόλως έμαθεν ο Γαζή Χασάν Καπιτάν Πασάς, καθ' ο φυλαχθείσης μεγάλης μυστικότητος...".  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Εικονογράφηση του Οσμάν Α΄, αρχηγέτη των γαζί. Ο ΚΟΛΟΚΩΤΡΩΝΗΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ Εις τους 79 ήλθεν ο Καπετάμπεης με τον Μαυρογένην, και ερχόμενος ερηξεν εις τους Μύλους και Ανάπλι. Εστειλεν εις όλην τήν Πελοπόννησον μπουγιουρτί, και επήγαν και επροσκύνησαν τον Καπετάμπεη εις τούς Μύλους. Εις τον πατέρα μου έστειλε χωριστά μπουγιουρτί, να ελθήτε να βγάλουμε τούς Αρβανίταις και να ευρή ο ραγιάς το δίκιο του. Ο πατέρας μου εκίνησε με χίλιους στρατιώταις, και έπιασε τα Τρίκορφα, εις τήν Τριπολιτσάν. Δεν επήγεν εις τον Καπετάμπεη, διότι εφοβείτο. Ο Καπετάμπεης εσηκώθηκεν από τούς Μύλους, επήρεν 6.000 ταγκαλάκια, και τούς κλέφταις 3.000 και επήγεν εις τα Δολιανά, Τριπολιτσά καί έρηξεν το ορδί. Ο πατέρας μου, σαν ήτον στα Τρίκορφα, του έστειλεν ο Καπετάμπεης νά πάγη σέ δαύτονε, διά να τον προσκυνήσει. Ο πατέρας μου αποκρίθηκε δέν είναι καιρός νά έλθω νά προσκυνήσω. Οι Αρβανίται είναι εις την Τριπολιτσά, ημπορούν να πιάσουν τον άγριον τόπον καί νά σκορπίσουν τότε μέσα εις την Πελοπόννησον,νάχουν τον τόπον. Τότε του έστειλεν 20 μπινίσια για τούς Καπεταναίους κ' ένα καπότο διά τον εαυτόν του. Τον καιρόν πού εζύγωσε τό στράτευμα το Τούρκικο εις την Τριπολιτσάν, κ' επολιορκούσε τούς Αρβανίταις, εχώρισαν 4.000 Τούρκοι Αρβανίταις να τον εβγάλουν από τα ταμπούρια, και αυτός αντεστάθηκε και τούς εκυνηγούσε, και εμβήκαν πίσω. Ήλθαν τα στρατεύματα τα Τούρκικα του Καπετάμπεη έως τον Αγιον Σώστην. Πάλι βγαίνουν 6.000 διά να πάνε εις τον πατέρα μου, και αυτός πάλι τούς αντέκρουσε. Είδανε ότι δεν ημπορούν να βαστάξουν οι Αρβανίτες μέσα εις την Τριπολιτσά, διατί δεν ήτον τότε τειχογυρισμένη. Εσυνάχθηκαν όλοι και πάνε εις τον πατέρα μου, και αυτός τούς εστάθηκε με ορμήν, και τούς εγύρισε κατά τον κάμπον.Ενώθηκαν και άλλοι καπεταναίοι. Εμβήκαν εις τα χωράφια, εις τον κάμπον τούς εσκότωσεν η καβάλα ως οι θεριστάδες, έπεσεν η καβαλαρία μέσα και τούς εθέρισαν. Από 12.000, επτακόσιοι επέρασαν εις το Δαδί. Όταν τούς επολέμησε ο πατέρας μου,του έλεγαν: - Κολοκοτρώνη, δεν κάμεις νισάφι.! - Τί νισάφι να σας κάμω, οπού ήλθετε κ' εχαλάσατε την πατρίδα μου, μας πήρατε σκλάβους και μας εκάματε τόσα κακά. - Εφέτο, δικό μας, τού χρόνου δικό σου Τά κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργο εις την Τριπολιτσά. Ησύχασεν η Πελοπόννησος. Τούς 80 εκατέβη ο ίδιος ο Καπετάμπεης και χάλασε τόν πατέρα μου και τον Παναγιώταρον Βενετζιανάκη. Ηλθεν η αρμάδα εις τό Μαραθονήσι. Τά στρατεύματα στεριάς και θαλάσσης. Η Καστανίτζα αποικία, οπού ήτον ο Κολοκοτρώνης κι' ο Παναγιώταρος, έξι ώρας μακράν από το Μαραθονήσι. Ερχοντας η αρμάδα, ο Παναγιώταρος, ως Μανιάτης, επροσκάλεσε βοήθεια από τούς Μανιάταις, και οι Μανιάταις υποσχέθησαν ότι πάνε βοήθεια. Καί ο δραγουμάνος ο Μαυρογένης, ως Ελλην καί τεχνίτης, έκαμε τον Μιχάλη Τροπάκη Μπέη και διά να τον κάμη Μπέη αλικότησε την βοήθεια και επήρε το κάστρο. Επήγε το ασκέρι 14.000, και τούς επολιόρκησε. Μία ώρα στράτα αλάργα έστησε το ορδί. Εστειλεν ο Σερασκέρης Αλήμπεης ένα γράμμα διά να προσκυνήσουν και να του δώσουν ενέχυρα άνα παιδί ο ένας και ένα ο άλλος, και να τραβήξει χέρι από δαύτους. Αυτοί απεκρίθηκαν: -Δέν προσκυνούμεν, θέλομε πόλεμο καί όποιος μείνει νικημένος, ας προσκυνήση. Αυτός ήλπιζε από την Μάνην βοήθεια. Τούς επολιόρκησαν τά τούρκικα στρατεύματα,έβγαλαν κανόνια και βόμβαις, τούς πολεμούσαν ημέρα και νύκτα. Ούτε οι βόμβες τούς έκαναν φόβον ούτε τα κανόνια, όμως επολέμησαν 12 ημέραις και 12 νύκτες με ανδρεία και γενναιότητα. Όταν είδαν, ότι βοήθεια δεν έρχεται, αποφάσισαν να φύγουν από τούς πύργους. Οι πύργοι ήτον δύο, και ο ένας ητον του πατέρα του Παναγιώταρου, και ο άλλος ήτον του πατέρα μου και του Παναγιώταρου. Ο πατέρας του Παναγιώταρου ήτον 80 ετών,ως και η μητέρα του, και μην ημπορώντας να φύγουν εις τό γιουρούσι με τα άλλα γυναικόπαιδα, είπε του Παναγιώταρου και του πατέρα μου: -Βάλτε φωτιά στους άλλους πύργους, εγώ μένω εδώ. Εμεινε με ένα δούλο και με την γυναίκα του και μία δούλα με σκοπόν να πολεμήση,ελπίζοντας να έλθη βοήθεια από τα παιδιά του έπειτα. Ο πόλεμός του ήτον μέ τόν δούλον, η τέχνη του μεγάλη. Είχε φυτίλι να γυρίση μαζί με τούς Τούρκους. Αυτοί πού επολεμούσαν μέσα έπεσαν εις το ορδί του σερασκέρη με τα σπαθία εις το χέρι,μόνον τρείς εσκοτώθηκαν άνδρες, και μέρος γυναίκες, και έμειναν πολλά παιδιά σκλάβοι. Τόν Παναγιώταρον ζωντανόν τον έπιασαν κι έπειτα τον εσκότωσαν οι Μπαρδουνιώταις. Ο πατέρας μου εσκοτώθηκε με δύο του αδέλφια, Αποστόλη και Γεώργη, ο ένας εις τον λόγγον, ο άλλος μοναχός του, διατί ελαβώθηκε.Εγλύτωσεν ένας μπάρμπας μου, Αναγνώστης, από τούς κλεισμένους τέσσαρους αδελφούς Κολοκοτρώνη. Εγώ, η μάνα μου, η αδελφή μου εγλύτωσαν με τα παληκάρια του πατέρα μου. Εις το γιουρούσι ελαβώθηκε με σπαθί ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, και με προδοσία ενός Τούρκου φίλου εσκοτώθηκε, δεν εφάνη το κεφάλι του. Ητον μελαψότερος, μονοκόκκαλος, δυνατός, ογλήγορος, μέ ένα καθάριο άτι δεν τον έπιανες, 33 χρόνων, μέτριος, μαυρομμάτης, λιγνός, οι Αρβανίται τον είχαν τόσο τρομάξει, πού έκαναν όρκον: -Να μη γλυτώσω από του Κολοκοτρώνη το σπαθί. 700 μπουλουκτζήδες εσκότωσε πριν. Ο Παναγιώταρος ήτον γίγαντας, νέος, μαύρα μαλλιά, σόϊ άνθρωπος, άσπρος, 37 - 38χρόνων. Εις την Ανδρούσαν εσκοτώθη ο γέρο Γιάννης Κολοκοτρώνης, επειτα τον εκδίκησε ο υιός του. Ο γέρο Γιάννης Κολοκοτρώνης, του έκοψαν χέρια και πόδια και τον εκρέμασαν. Ο γέρων πατέρας του Παναγιώταρου επολέμαε από τον πύργον και εμαρτύρησε το φυτίλι ο δούλος πού επροσκύνησε, και τον γέροντα τον έπιασαν ζωντανόν. Ο Καπετάμπεης ερώταε: - Διατί δεν προσκυνάει; - Τώρα προσκυνώ, προσκυνημένο κεφάλι δεν κόβεται. - Τού έκοψαν χέρια και πόδια, τον κατράμισαν.  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Ο Cezayirli Gazi Hasan Paşa ΓΕΝΙΚΗ ΣΦΑΓΗ Ακολούθησαν νέες σφαγές των Αλβανών από τον Κωνσταντή στην Νεμέα και τον Γαζή Χασάν στον Τύρναβο. Διαβάζουμε σχετικώς στην «Ιστορία Ανθρωπίνων Πράξεων» (τόμος 10, σελ. 387): «Τρόμος εκυρίευσε παντού τους δυστήνους Αλβανούς. Εκρύπτοντο και ήλλαξαν την συνήθη των στολήν, αλλ΄ η γλώσσα των επρόδωκε πολλούς και μετά των αδίκων εσφάγησαν και όχι ολίγοι, τίμιοι Αλβανοί»!... ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΞΟΛΟΘΡΕΜΟΥ Η Ελλάδα είναι γεμάτη με αναμνήσεις από τον ξολοθρεμό των Αλβανών, να μερικά τοπωνύμια που θυμίζουν το τέλος της Αλβανοκρατίας: ΑΡΒΑΝΙΤΙΑ Έτσι ονομάζεται η ποραλία στην νότια μασχάλη της Ακροναυπλίας (Ιτς Καλέ) μέχρι τον όρμο Καραθώνα, η ονομασία οφείλεται το πιο κάτω περιστατικό: Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου το 1779 κάλεσε τους Αλβανούς στο Ναύπλιο και τους ανέβασε στο Παλαμήδι για να τους πληρώσει αυτά που ζητούσαν για μισθούς ανάλογα με το αξίωμα του κάθε ένα. Οι Αλβανοί περιχαρείς ανέβηκαν στην Καρά Ντάπια αυτή που οι Έλληνες λένε «Θεμιστοκλής» Τους οδηγούσε σε μικρές ομάδες από την ΒΔ πύλη κα από μια μικρή ξύλινη γέφυρα τους πήγαινε στην Ταβίλ Ντάπια αυτή που Έλληνες ονόμαζαν «Φωκίων», κάτω από την γέφυρα όμως υπήρχε ένα βαθύ χάσμα, η ξύλινη γέφυρα ήταν έτσι φτιαγμένη ώστε όσοι περνούσαν από εκεί να πέφτουν στο χάσμα στη δυτική πλευρά του Παλαμηδίου. Η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη και η ακτή αυτή ονομάστηκε Αρβανιτιά. Υπάρχει σχετική διήγηση από τον Μ Λαμπρυνίδη «Η Ναυπλία» Αθήνα 1898 σελ 305. ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΣΤΟ ΑΝΑΠΛΙ Είναι αλβανικό τραγούδι που μιλά για την σφαγή των Αλβανών που έκανε ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου, ιδού μια μετάφραση του στίχου που δείχνει την αποστροφή του αλβανού φύλαρχου Μούρτο Άμζα προς τον Καπουδάν πασά που τους ξεκλίρησε: «Τα μπουγιούρδια χω χίλια καμένα στη φωτιά Και σένα σε γράφω στην κάτω τη μεριά». ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου έστειλε «ΜΠΟΥΓΙΟΥΡΔΙΑ» στους αλβανούς να φύγουν από τον Μοριά, όμως ο αρχηγός τους Μούρτο Άμζα κράτησε περιφρονητική στάση. Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου όπως είπαμε κάλεσε τους Κλέφτες όπως λέει ένα δημοτικό : «Να κάνουμε το ένα μας Τούρκοι και ραγιάδες Τον τόπο να παστρέψουμε απ τους Αρβανιτάδες» Μετά το τέλος της μάχης ο Τζαζαερλής για λόγους τρομοκρατίας αλλά και σε ανάμνηση της νίκης του έστησε τρόπαιο ……… 5.000 κεφάλια αλβανών κόπηκαν και γδάρθηκαν και μετά κτίστηκαν σε σχήμα πυραμίδας, αυτό ονομάστηκε ο Αρβανίτικος πύργος, Ο Πουκεβίλ γράφει ότι η πυραμίδα διατηρήθηκε μέχρι το 1806-1807, τότε οι τούρκοι το εξαφάνισαν για να μη προσβληθεί ο Βελής (γιός του Αλή Πασά ) που είχε διοριστεί Μόρα Βαλεσής και είχε κατέβει στην Πελοπόννησο. Όλα και όλα οι τούρκοι πρόσεχαν μη θίξουν τους Αλβανούς αφού πρώτα τους ξεπάστρεψαν. ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ «Αρβανίτικο Μακελειό» μια χαράδρα με χείμαρρο στα Καλάβρυτα, ονομάστηκε έτσι διότι εκεί κατέφυγαν όσοι αλβανοί γλύτωσαν από την ήττα στην Τρίπολη, με στόχο να περάσουν από το Αίγιο στη Ρούμελη. Ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου του πήρε κατά πόδας μαζί με τους Κλέφτες και τους περικύκλωσε και φυσικά τους μακέλεψε, η στενωπός ονομάστηκε «Στενό της Σφαγής».  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Η Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας, η επονομαζόμενη «Μεγάλη» ( Екатерина II Великая, Yekaterina II Velikaya) ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ιστορία της ελληνικής Επαναστάσεως Σ Τρικούπη εκδοσεις Χ Γιοβάνη Αθήνα 1978 Μεγ. Ελλ. Εγκυκλ. τόμ. ΙΖ΄, «Ιστορία της Μάνης όλης» Νικήτα Νηφάκη. Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος Αθήνα 1832 σελ 439-440 Αλβανοί Αρβανίτες Έλληνες του Σαράντου Καργάκου εκδόσεις Ι ΣΙΔΕΡΗΣ Αθήνα 2005 Ε ΕΚΔΟΣΗ. στις Μαΐου 12, 2013 Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest Ετικέτες ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ Δεν υπάρχουν σχόλια: Δημοσίευση σχολίου  Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom) Βρετανικός βομβαρδισμός της Θεσσαλονίκης το 1943 Στα πρώτα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου η Θεσσαλονίκη δέχθηκε αρκετές επιθέσεις από Ιταλικά βομβαρδιστικά που προκ...   ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗ Ο Αίολος γράφει: «Μη κοιτάς τα μαύρα χέρια , κοίτα τα άσπρα στα κεμέρια» Παροιμία των παλιών μαστόρων Η ιστορία τ...  ΣΝΟΦ - ΝΟΦ Η ίδρυση του ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο-Slavjano Мakedonski Narodno Osloboditelen Front) πραγματοποιήθηκε ... Δεκαπενταύγουστος 2019  Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου  Αναζήτηση Σελίδες Αρχική σελίδα Πληροφορίες pluton Προβολή πλήρους προφίλ Αρχειοθήκη ιστολογίου ► 2019 (33) ► 2018 (70) ► 2017 (94) ► 2016 (138) ► 2015 (142) ► 2014 (149) ▼ 2013 (134) ► Δεκεμβρίου (11) ► Νοεμβρίου (12) ► Οκτωβρίου (9) ► Σεπτεμβρίου (9) ► Αυγούστου (8) ► Ιουλίου (9) ► Ιουνίου (13) ▼ Μαΐου (7) ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΕΡΙ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑΣ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ Α... ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ... ΑΛΒΑΝΟΚΡΑΤΙΑ 1770-1779 ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ ΤΗΣ ΟΠΛΑ ΤΣΑΝ ΤΣΙΑΝ Ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΕΞΕΥΝΗΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ Τ... ► Απριλίου (12) ► Μαρτίου (13) ► Φεβρουαρίου (13) ► Ιανουαρίου (18) ► 2012 (110) ► 2011 (49) Ετικέτες 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (20) ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ (15) ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ (3) ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (42) ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ (106) ΒΑΒΑΡΟΚΡΑΤΙΑ (1) ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ (20) ΒΥΖΑΝΤΙΟ (23) ΔΙΕΘΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ (144) ΔΙΧΑΣΜΟΣ (13) ΕΘΝΗ (9) ΕΜΦΥΛΙΟΣ (41) ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (50) ΕΠΙΣΤΗΜΗ (5) ΘΕΟΛΟΓΙΑ (27) ΚΑΤΟΧΗ (31) ΚΑΤΟΧΗ ΕΜΦΥΛΙΟΣ (47) ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ (31) ΚΥΠΡΟΣ (8) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ (16) ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ (81) ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ (3) ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (16) ΠΟΛΕΜΟΣ 40 (40) ΠΟΛΙΤΙΚΗ (13) ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (78) ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (139) ΤΟΠΙΑ (1) ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ (45) ΧΟΥΝΤΑ (23) Αναφορά κατάχρησης Επισκέπτες από 18-5-2016  ΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ  Translate  Με την υποστήριξη της Μετάφραση Μποικοταζ  Όσο οικονομικά ισχυρότεροι είναι, τόσο θα έχουμε περισσότερα προβλήματα. Μισούν τους Έλληνες και μας έχουν για πειραματόζωα  Αντόνιο Γκράμσι  «Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους...», του Αντόνιο Γκράμσι H ΚΟΥΤΑΛΑ Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις τοιαύτας: 1. Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντες κοχλιάριον βυθίζοντες εις την χύτραν του προυπολογισμου. 2 Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντες κοχλιάριον ζητούν εν παντί τρόπω να εύρωσιν τοιούτον. 3. Εις εργαζόμενους, ήτοι ούτε έχουν κοχλιάριον, ούτε ζητούν τοιούτον, αλλά είναι επιφορτισμένοι να γεμίζωσι την χύτραν δια του ιδρώτος των. Εμμανουήλ Ροίδης (1836-1904). Και ο δείνας και ο τάδε είναι όλοι μασκαράδες Σοφοκλής Καρύδης ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;  ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ Αναγνώστες  Συνολικές προβολές σελίδας 508714 Θέμα Υδατογράφημα. Από το Blogger.

Ο Σκανδιναβικος παράδεισος πού έγινε κόλαση - Η ηθική καί οικονομική καταρρευσις της Σουηδίας

Η κάποτε ομοιογενής, ουσιαστικά χωρίς εγκληματικότητα Σουηδία, στην οποία η κυβέρνηση φρόντιζε τους πολίτες της, με αποτέλεσμα να χαρακτηριζόταν από πολλούς ως «σκανδιναβικός παράδεισος», έχει μετατραπεί σε κόλαση.

Υπάρχουν γειτονιές στη Στοκχόλμη, όπου η αστυνομία δεν τολμά να εισέλθει – ενώ οι Σουηδοί τις αποφεύγουν με κάθε κόστος. Το Malmoe έχει ήδη χαθεί, αφού οι μεταναστευτικές συμμορίες κυριαρχούν στους δρόμους της πόλης. Τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης δεν αποκαλύπτουν την έκταση της επιδημίας βιασμού στη χώρα. Οι πυροβολισμοί, οι επιθέσεις χειροβομβίδων και ο πόλεμος των συμμοριών, δημιούργησαν απαγορευμένες ζώνες σε κάποιες πόλεις. Η παραπάνω περιγραφή ακούγεται περισσότερο σαν να πρόκειται για τη Βαγδάτη ή για τη Γάζα, αντί για έναν σκανδιναβικό παράδεισο.

Ο «σκανδιναβικός παράδεισος» που ήταν η Σουηδία πριν από μερικές δεκαετίες, έχει γίνει ένας εφιάλτης με την εισροή χιλιάδων μεταναστών από τη Μέση Ανατολή – οι περισσότεροι από τους οποίους δεν επιθυμούν να αφομοιωθούν. Η ομοιογενής κοινωνία που ήταν κάποτε η Σουηδία, με χαμηλή εγκληματικότητα και με έντονη εργασιακή ηθική, μετατράπηκε σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία γεμάτη εγκληματικότητα, κοινωνική αστάθεια και φθίνουσα παραγωγικότητα.
Για τους πολλούς πιστούς στη λειτουργικότητα της σοσιαλδημοκρατίας, η Σουηδία ήταν ένα πρότυπο επιτυχίας και θαυμασμού. Ενώ οι προσωπικοί φόροι ήταν υψηλοί, το κράτος προσέφερε στους πολίτες του ένα γενναιόδωρο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας και σημαντικές κοινωνικές υπηρεσίες. Ακολούθησε η πλημμύρα των μεταναστών από τα Βαλκάνια και μαζί της οι μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες.

Ο Σουηδός ιστορικός Johan Norberg ανέφερε τα εξής: «Η οικονομία βυθίστηκε στην κρίση, ο πληθωρισμός έφτασε το 10% και τα επιτόκια αυξήθηκαν στο 500%. Σε αυτό το σημείο, ο σουηδικός πληθυσμός είπε αρκετά, δεν μπορούμε άλλο. Καθώς η Σουηδία προσέγγισε τη δεκαετία του ’90, η οικονομία της αντιμετώπισε μια σοβαρή δημοσιονομική κρίση. Απαίτησε δε τον σχεδόν ενδημικό κανόνα της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης να θέσει σε εφαρμογή δραστικές μεταρρυθμίσεις – συμπεριλαμβανομένης της εκτεταμένης ιδιωτικοποίησης, περικοπών στις κρατικές δαπάνες, μείωσης των κοινωνικών υπηρεσιών και ανοίγματος στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς. Αυτό σήμαινε ότι, το σοσιαλιστικό πείραμα έπρεπε να τελειώσει. Οι παραπάνω κινήσεις δημιούργησαν για κάποιο διάστημα ευημερία και οικονομική πρόοδο, αν και οι ατομικοί φόροι παρέμειναν υψηλοί.

Η άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών όμως από τη Μέση Ανατολή άλλαξε την πολιτιστική σκηνή της Σουηδίας και επηρέασε αρνητικά την οικονομική ευημερία της. Ο Δανός ιστορικός και κοινωνικός σχολιαστής, Lars Hedegaard, παρατήρησε στο βιβλίο του «Επικίνδυνα Λόγια» από το 2014 τα εξής: «Αν υπάρχει κάποιο μάθημα που θα αντληθεί από την ιστορία είναι πως αυτό που νομίζετε ότι δεν θα συμβεί, συμβαίνει ξανά και ξανά. Το τελικό αποτέλεσμα για τη Δύσης, κυρίως για τη μεταναστευτικής πολιτικής της Σουηδίας είναι το ότι η οικονομία θα καταρρεύσει – γιατί ποιος θα πληρώσει για όλα αυτά; Και οι οικονομικές καταστροφές μόλις συμβούν, συμβαίνουν πάντα πολύ γρήγορα».

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Σουηδία είχε ένα από τα υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα στην Ευρώπη. Σήμερα αποτελεί παρελθόν. Ο καλοπροαίρετος σοσιαλισμός του σουηδικού στυλ υπονόμευσε την ατομική ευθύνη και δημιούργησε μια κοινωνική εξάρτηση – ιδίως μεταξύ των μεταναστών χαμηλής εξειδίκευσης. Τα τελευταία χρόνια, το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν στη Σουηδία μειώθηκε από 60.075 $ το 2013 στα $ 52.958 το 2017. Παράλληλα, το ΑΕΠ μειώθηκε από 579 δις $ το 2013 σε 536 δις $ το 2017.

Στο βιβλίο του, «Οι νέοι ολοκληρωτισμοί», ο συγγραφέας Ronald Huntford έγραψε τα εξής: «Φυσικά δεν υπάρχει κανένας λόγος, για τον οποίο ο νέος ολοκληρωτισμός θα πρέπει να μοιάζει με τον παλιό. Η κυβέρνηση δεν είναι απλώς απάνθρωπη, είναι αποδεδειγμένα αναποτελεσματική – κάτι που σε μια εποχή προηγμένης τεχνολογίας είναι αμαρτία. Ένα πραγματικά αποτελεσματικό ολοκληρωτικό κράτος θα είναι αυτό, στο οποίο η πανίσχυρη εκτελεστική εξουσία των πολιτικών αφεντικών και των πολλών διευθυντών τους θα ελέγχουν έναν πληθυσμό σκλάβων που δεν θα χρειάζεται να εξαναγκαστούν, επειδή θα αγαπούν την υποτέλεια τους. Από όλους τους ανθρώπους, οι Σουηδοί πλησιάζουν περισσότερο σε αυτήν τη νέα τάξη πραγμάτων«.

Η Σουηδική Λουθηρανική Εκκλησία δεν διαδραματίζει πλέον κανέναν πνευματικό ρόλο στη χώρα. Έχει υποκύψει στις μορφές της εξαιρετικά κοσμικής κοινωνίας, στην οποία έχει μετατραπεί. Η μοναδικοί ελευθερία που οι Σουηδοί δεν εγκαταλείπουν είναι η σεξουαλική ελευθερία. Ωστόσο, με την εισροή μουσουλμάνων μεταναστών από τη Μέση Ανατολή, το γεγονός αυτό αποτέλεσε πρόσκληση για βιασμό και σεξουαλικά εγκλήματα. Η Σουηδία έχει χαρακτηριστεί ως «η πρωτεύουσα των βιασμών της Ευρώπης».

Η πολυπολιτισμικότητα έχει μετατραπεί στη νέα θρησκεία και στο νέο πολιτικό ήθος της Σουηδίας – όπου κανείς δεν μπορεί να επικρίνει τους μετανάστες και ο Τύπος αποσιωπά σκόπιμα τα εγκλήματα τους. Ωστόσο, ο αντισημιτισμός στη Σουηδία έχει κλιμακωθεί, αναγκάζοντας τους νέους Εβραίους να εγκαταλείψουν τη χώρα.

…Η κάποτε ομοιογενής, ουσιαστικά χωρίς εγκληματικότητα Σουηδία, στην οποία η κυβέρνηση φρόντιζε τους πολίτες της, με αποτέλεσμα να χαρακτηριζόταν από πολλούς ως «σκανδιναβικός παράδεισος», έχει μετατραπεί σε κόλαση….Υπάρχουν γειτονιές στη Στοκχόλμη, όπου η αστυνομία δεν τολμά να εισέλθει – ενώ οι Σουηδοί τις αποφεύγουν με κάθε κόστος. Το Malmoe έχει ήδη χαθεί, αφού οι μεταναστευτικές συμμορίες κυριαρχούν στους δρόμους της πόλης. Τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης δεν αποκαλύπτουν την έκταση της επιδημίας βιασμού στη χώρα.

Το σουηδικό κοινοβούλιο, τα τελευταία χρόνια, αρνήθηκε μια πρόταση για την δημοσιοποίηση ενημερωμένων στοιχείων για την εγκληματικότητα, με βάση την εθνική προέλευση. Το «The Spectator» είχε στις 10 Φεβρουαρίου του 2018, τον εξής τίτλο «Το βίαιο έγκλημα στη Σουηδία είναι πολύ ψηλά. Πότε θα ενεργήσουν οι πολιτικοί;» Ακολούθησε ένας υπότιτλος που έγραφε: «Οι πυροβολισμοί, οι επιθέσεις χειροβομβίδων και ο πόλεμος των συμμοριών, δημιούργησαν απαγορευμένες ζώνες σε κάποιες πόλεις«.

Η παραπάνω περιγραφή ακούγεται περισσότερο σαν να πρόκειται για τη Βαγδάτη ή για τη Γάζα, αντί για έναν σκανδιναβικό παράδεισο. Η πολυπολιτισμικότητα της Σουηδίας και η πολιτική μετανάστευσης των ανοιχτών συνόρων, συμβάλλουν στην ηθική και οικονομική κατάρρευση της.

πηγή: frontp

gemag.com (J. Puder)

Ηρακλής: Γνωστοί και άγνωστοι άθλοι του

Ηρακλής: Γνωστοί και άγνωστοι άθλοι του 15/07/2017 14:50 Η γέννηση του Ηρακλή και η εκπαίδευση του – Ο φόνος των παιδιών του και οι δώδεκα  άθλοι του – Οι «Πράξεις» και τα «Πάρεργα» του Ηρακλή – Συνολική κριτική στη μορφή και τον μύθο του Ηρακλή. Με τον σημαντικότερο ήρωα της μυθολογίας μας, τον Ηρακλή, θα ασχοληθούμε στο σημερινό μας άρθρο. Πρόκειται για έναν προομηρικό ήρωα, γνωστό ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή, ίσως και νωρίτερα. Πιθανότητα υπήρχε και κάποιο σχετικό επικό ποίημα για τον ήρωα, το οποίο δεν μας είναι γνωστό. Η επεξεργασία του μύθου του Ηρακλή πάντως, συνεχίζεται και μετά τα ομηρικά έπη. Ο Πείσανδρος (6ος π.Χ. αι.) και ο Πανύασης (5ος π.Χ.) έγραψαν «Ηράκλεια». Ο Ηρακλής εξελίχθηκε σε έναν πανελλήνιο και, αργότερα, και πανευρωπαϊκό ήρωα. Η γέννηση και τα πρώτα χρόνια του Ηρακλή Ο Δίας, ερωτεύτηκε την Αλκμήνη, γυναίκα του Αμφιτρύωνα από τις Μυκήνες που ζούσε στη Θήβα. Όταν ο Αμφιτρύωνας έλειπε σε κάποια εκστρατεία, πήρε τη μορφή του και κοιμήθηκε με την Αλκμήνη μια νύχτα που την έκανε να διαρκέσει τρεις φορές περισσότερο από τις άλλες. Η Αλκμήνη απέκτησε από τον Δία δίδυμους γιους, τον Ηρακλή και τον Ιφικλή. Η ζηλιάρα Ήρα, άρχισε να εκδηλώνει την οργή της πριν την γέννηση του Ηρακλή. Επειδή ο Δίας είχε προφητεύσει πως το παιδί που θα γεννιόταν από τους Περσείδες θα γινόταν βασιλιάς του Άργους, φρόντισε, με την κόρη της Ειλείθυια την καθυστέρηση της γέννησης του Ηρακλή, που γεννήθηκε μέσα σε 10 μήνες και την επίσπευση της γέννησης του ξάδερφού του Ευρυσθέα μέσα σε επτά μήνες. Ο Ηρακλής ενώ ήταν παιδί, γαλουχήθηκε από την Ήρα. Αυτός ήταν απαραίτητος όρος για να κερδίσει την αθανασία. Όταν ήταν 8 (ή κατ’ άλλους 10 μηνών) ο Ηρακλής, η Ήρα προσπάθησε να τον εξοντώσει. Μια νύχτα έβαλε στο δωμάτιό του δυο τεράστια φίδια. Ο Ιφικλής άρχισε να κραυγάσει ο Ηρακλής όμως τα άρπαξε και τα έπνιξε. Η εκπαίδευση του Ηρακλή, ήταν η τυπική της εποχής. Πρώτος δάσκαλός του ήταν ο Λίνος, τα μαθήματα του οποίου παρακολουθούσε με τον Ιφικλή. Ο Ηρακλής ήταν πολύ απείθαρχος. Κάποια μέρα ο Λίνος προσπάθησε να τον συνετίσει. Ο Ηρακλής εξοργίστηκε και τον σκότωσε. Υποστήριξε ότι βρισκόταν σε άμυνα και απαλλάχθηκε. Ο Αμφιτρύωνας φοβήθηκε και του ανέθεσε την επίβλεψη των προβάτων του για να τον απομακρύνει από την πόλη. Εκεί, συνεχίστηκε η εκπαίδευση του από έναν Σκύθη, τον Τένταρο, που του έδειξε την χρήση του τόξου. Ο Αμφιτρύωνας τον δίδαξε την αρματηλασία, ο Εύρυτος ή ο Ραδάμανθης την τοξοβολία, ο Κάστορας τη χρήση των όπλων και ο Εύμολπος τη μουσική. Τα πρώτα κατορθώματα του Ηρακλή Ο Ηρακλής καθώς μεγάλωνε, έγινε πολύ ψηλός. Σε ηλικία 18 ετών πέτυχε τον πρώτο του άθλο σκοτώνοντας το λιοντάρι του Κιθαιρώνα που προκαλούσε ζημιές στα πρόβατα του Αμφιτρύωνα  και του βασιλιά Θεσπίου. Όταν παρέμεινε στα ανάκτορα του Θεσπίου κοιμήθηκε με τις 50 κόρες του και απέκτησε 50 γιους, τους Θεσπιάδες. Επιστρέφοντας από το κυνήγι του λιονταριού του Κιθαιρώνα, συνάντησε κοντά στη Θήβα τους απεσταλμένους  του βασιλιά του Ορχομενού Εργίνου που ερχόταν για να ζητήσουν φόρο. Ο Ηρακλής τους σκότωσε απαλλάσσοντας την πατρίδα του από βαρύ φόρο. Ο βασιλιάς της Θήβας Κρέοντας, για να τον ανταμείψει για τις υπηρεσίες του, του έδωσε για σύζυγο την κόρη του Μεγάρα. Από τη Μεγάρα ο Ηρακλής απέκτησε οκτώ παιδιά (Πίνδαρος) ή τρία (Απολλόδωρος). Κυριευμένος όμως από την μανία που του προκάλεσε η Ήρα, σκότωσε τα παιδιά του. Όταν συνήλθε ο Ηρακλής, έδωσε για σύζυγο τη Μεγάρα στον ανιψιό του Ιόλαο, καθώς δεν μπορούσε να ζει μαζί της και πήγε στο Μαντείο των Δελφών για να ρωτήσει τον Απόλλωνα πώς θα μπορούσε να καθαρθεί από αυτόν τον φόνο. Η Πυθία του απάντησε ότι θα έπρεπε για 12 χρόνια να υπηρετήσει τον ξάδελφο του Ευρυσθέα. Έτσι, πραγματοποίησε τους περίφημους  12 άθλους του. Οι πρώτοι 6 έγιναν Πελοπόννησο και οι υπόλοιποι στην Κρήτη, στη Θράκη, στη Σκυθία, στις δυτικές εσχατιές του κόσμου, στη χώρα των Εσπερίδων και τον Άδη. Ο Ηρακλής αφού πήρε από τον Απόλλωνα τα τόξα, από τον Ήφαιστο τον θώρακα κι από την Αθηνά το πέπλο, έφτιαξε μόνος του στη Νεμέα το ρόπαλό του και ξεκίνησε… Οι δώδεκα άθλοι του Ηρακλή Για τους άθλους του Ηρακλή, υπάρχουν αρκετές παραλλαγές και διαφορετικές εκδοχές. Θα τους αναφέρουμε εδώ περιληπτικά, καθώς λίγο πολύ είναι γνωστοί σε όλους και όλες (έτσι νομίζουμε τουλάχιστον…) i) Εξόντωσε το άτρωτο λιοντάρι της Νεμέας το οποίο έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια. Μάλιστα σε διάφορα έργα τέχνης εμφανίζεται να φορά τη δορά του. (Τεκμηρίωση άθλου: Ησίοδος στη «Θεογονία», Θεόκριτος, Απολλόδωρος, Διόδωρος, Πτολεμαίος Ηφαιστίων στον Φώτιο και Σχόλια στον Λουκιανό «Θεών Διάλογοι») ii) Σκότωσε τη Λερναία Ύδρα, έναν δράκοντα με πολλά κεφάλια που ζούσε στα έλη της Αργολικής Λέρνης  (Τεκμηρίωση: Ησίοδος- «Θεογονία», Ευριπίδης,-«Ιων», Ελλάνικος, Απολλόδωρος, Διόδωρος, Παυσανίας, Σχόλια στον Λουκιανό «Φάλαρις», Υγίνος) iii) Καταδίωξε και έπιασε ζωντανό τον Ερυμάνθιο Κάπρο που μάστιζε την ευρύτερη περιοχή και τον παρέδωσε στον Ευρυσθέα. Τεκμηρίωση: Εκαταίος, Απολλώνιος Ρόδιος, Απολλόδωρος, Διόδωρος) iv) Συνέλαβε ζωντανό το ελάφι με τα χρυσά κέρατα και τα χάλκινα πόδια (Κερυνίτης έλαφος), ύστερα από καταδίωξη που κράτησε έναν χρόνο! (Τεκμηρίωση: Πίνδαρος, Καλλίμαχος, Απολλόδωρος, Διόδωρος, Ευριπίδης, Κόιντος Σμυρναίος) v) Εξολόθρευσε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες, τερατώδη πουλιά που τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες και μόλυναν την ομώνυμη λίμνη. (Τεκμηρίωση: Απολλώνιος Ρόδιος, Διόδωρος, Απολλόδωρος, Στράβωνας, Παυσανίας, Υγίνος) vi) Καθάρισε μέσα σε μια μόνο μέρα την κόπρο από τους στάβλους του Αυγεία, βασιλιά της Ήλιδας, τα ζώα του οποίου ήταν περίπου 3.000. Για να το καταφέρει αυτό, παροχέτευσε τα νερά του Αλφειού και του Πηνειού μέσα από τους στάβλους (Τεκμηρίωση: Θεόκριτος, Απολλόδωρος, Διόδωρος, Τζέτζης) vii) Έπιασε ζωντανό τον ταύρο του Μίνωα και τον έφερε στις Μυκήνες (Τεκμηρίωση: Απολλόδωρος, Διόδωρος, Παυσανίας, Σχόλια στον Στάτιο, «Θηβαΐς» 5, 431) viii) Συνέλαβε και έφερε στον Ευρυσθέα τα άλογα του βασιλιά της Θράκης Διομήδη που τρέφονταν με σάρκες ανθρώπων. Τον Διομήδη, για να τον τιμωρήσει, τον έριξε στα μανιασμένα του άλογα να τον κατασπαράξουν. (Τεκμηρίωση: Ευριπίδης, Απολλόδωρος, Αιλιανός, Τζέτζης) ix) Πήρε τη ζώνη της Ιππολύτης, βασίλισσας των Αμαζόνων και την πρόσφερε στην κόρη του Ευρυσθέα x) Άρπαξε την αγέλη των γιγάντιων βοδιών του Γηρυόνη, βασιλιά των Βαλεαρίδων νήσων αφού πρώτα σκότωσε τον ίδιο, τον σκύλο Όρθρο και τον βοσκό Ευρυτίωνα που τα φύλαγαν (Τεκμηρίωση: Ησίοδος ("Θεογονία"), Απολλόδωρος, Πανυάσις, Αθήναιος, Διόδωρος κ.ά.) xi) Κατέβηκε από το Ταίναρο στον Άδη και έφερε στο πάνω κόσμο τον φοβερό φύλακά του, τον σκύλο Κέρβερο, τον οποίο έδειξε στον Ευρυσθέα και στη συνέχεια τον… επέστρεψε στον Άδη (Τεκμηρίωση: Όμηρος, Ησίοδος ("Θεογονία"), Βακχυλίδης, Ευριπίδης, Ξενοφώντας, Παυσανίας κ.ά.) xii) Τέλος, έκλεψε και έφερε στον Ευρυσθέα τα τρία χρυσά μήλα των Εσπερίδων (Τεκμηρίωση: Ησίοδος ("Θεογονία"), Φερεκύδης, Διόδωρος, Απολλόδωρος, Διόδωρος, Τζέτζης κ.ά.). Η τεκμηρίωση των άθλων υπάρχει στη μνημειώδη πεντάτομη "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ" της Εκδοτικής Αθηνών, έκδ. 1986). "Πάρεργα" και "Πράξεις" του Ηρακλή Όταν ο Ηρακλής πήγαινε με εντολή του Ευρυσθέα να εκτελέσει έναν άθλο ήταν γνωστό από πριν το αντικείμενο της αποστολής του. Κατά τη διάρκεια όμως ενός άθλου, ενώ πήγαινε να τον πραγματοποιήσει ή καθώς επέστρεφε, του τύχαιναν διάφορα επεισόδια, εμπόδια, δυσκολίες κλπ. Τα κατορθώματα που πέτυχε στο περιθώριο των Άθλων ο Ηρακλής, ονομάστηκαν "Πάρεργα". Κυριότερα από αυτά τα "Πάρεργα" είναι η νίκη επί των Κενταύρων, στο όρος Φολόη, μεταξύ Αρκαδίας και Ηλείας, ο φόνος του Κένταυρου Ευρυτίωνα (στην αρχαία πόλη Ώλενο), η απελευθέρωση της Άλκηστης από τον Άδη, η πολιορκία της Πάρου, η λύτρωση της Ησιόνης (Τροία), ο φόνος του Μύγδονα (Μυσία), ο φόνος του Σαρπηδόνα (Αίνος Θράκης), η υποταγή των Θρακών στη Θάσο, η πάλη με τους γιους του Πρωτέα, ο φόνος του Ιαλεβίωνα του Δέρκυνου (Λιγυστίνη), η εξόντωση της Σκύλλας (Σικελία), η πάλη με τον Έρυκα (Σικελία), η σύγκρουση με τους Λαιστρυγόνες, η εξόντωση του ληστή Κάκου (Ιταλία), η λύση του Θησέα από τον Άδη, η μονομαχία με τον Κύκνο, η πάλη με τον Ανταίο (Λιβύη), ο φόνος του Βούσιρη (Αίγυπτος), ο φόνος του Ημαθίωνα (Αιθιοπία), η λύση του Προμηθέα από τον Καύκασο, ο φόνος του Λυκάονα στη Μακεδονία και ο φόνος του Αντιοχέα. Στις "Πράξεις" συγκεντρώθηκαν ήδη από την αρχαιότητα περιπέτειες του κύκλου των κατορθωμάτων του Ηρακλή, που έγιναν "έξω" από τους άθλους του και δεν έχουν καμία σχέση μ' αυτούς και τον Ευρυσθέα. Ήταν ανεξάρτητα περιστατικά που έχουν δικά τους χαρακτηριστικά και διαφοροποιούνται τόσο από τους Άθλους όσο και τα "Πάρεργα".  Οι "Πράξεις" περιλαμβάνουν κυρίως εκστρατείες. Γνωστότερες απ' αυτές είναι: Στην Τροία, στην Κω, στην Ήλιδα, στην Πύλο, στη Σπάρτη και τη Θεσσαλία. Μερικά ακόμα κατορθώματα του Ηρακλή: η εξόντωση των Βορεάδων στην Τήνο, η πάλη με τον Αχελώο, στην Αιτωλία, η εξόντωση του Νέσσου στην Ευρυτανία, η πάλη με τον Απόλλωνα στον Φενεό, η πάλη με τους Κέρκωπες στην Έφεσο, η εξόντωση του Σύλκα στη Λυδία, η εξόντωση του Λιτυέρση στη Φρυγία και η άλωση της Οιχαλίας. Οι γυναίκες του Ηρακλή Δηιάνειρα και Ιόλη και ο θάνατός του Ο ποτάμιος θεός Αχελώος είχε ερωτευθεί τη Δηιάνειρα πριν την ερωτευθεί ο Ηρακλής. Ωστόσο, ο Ηρακλής πάλεψε με τον Αχελώο και τον νίκησε (δείτε "Πάρεργα") και κέρδισε τη Δηιάνειρα. Μετά, σκότωσε και τον κένταυρο Νέσσο που επιχείρησε να βιάσει τη Δηιάνειρα. Λίγο πριν πεθάνει ο Νέσσος, έδωσε στη Δηιάνειρα τον χιτώνα με το αίμα του λέγοντας της ότι αν ποτέ ο Ηρακλής την πρόδιδε, θα τον κέρδιζε ξανά. Ο πατέρας της Ιόλης Εύρυτος, είχε υποσχεθεί την κόρη του σε όποιον νικούσε στο τόξο αυτόν και τους γιους του. Ο Ηρακλής τους νίκησε, η Ιόλη όμως τον αρνήθηκε. Τότε ο Ηρακλής σκότωσε τον Εύρυτο και τους γιους του και άρπαξε την Ιόλη. Επιστρέφοντας μαζί της στην Τραχίνα και θέλοντας να θυσιάσει στον Δία, ζήτησε από τον φίλο του Λίχα να πάει στη Δηιάνειρα και να της ζητήσει "λαμπράν εσθήτα". Η Δηιάνειρα όμως που είχε μάθει για τον έρωτα του Ηρακλή με την Ιόλη, βύθισε πρώτα τον χιτώνα στο δηλητηριώδες αίμα του Νέσσου. Μόλις ο Ηρακλής φόρεσε τον χιτώνα, το δηλητήριο έκαψε το σώμα του. Καθώς ο ήρωας αποσπούσε το χιτώνα από πάνω του "συναπεσπώντο δε και οι σάρκες αυτού" (Απολλόδωρος Β', 7,7). Καθώς ο Ηρακλής βρισκόταν σε έξαλλη κατάσταση, θεώρησε τον Λίχα υπεύθυνο για τα δεινά του και τον εκσφενδόνισε στη θάλασσα. Από τα κομμάτια του Λίχα και το αίμα του σχηματίστηκαν οι Λιχάδες ή Λιχαδονήσια, πανέμορφα νησάκια κοντά στην Εύβοια που παρουσίασε πρόσφατα το protothema.gr. Στη συνέχεια ανέβηκε στο όρος Οίτη. Εκεί, ετοίμασε πυρά, ανέβηκε πάνω σ' αυτή και παρακάλεσε τον Ποίαντα να την ανάψει αφού πρώτα του χάρισε τα τόξα του (σύμφωνα με άλλη παράδοση, αυτός που άναψε τη φωτιά ήταν ο Φιλοκτήτης που περνούσε τυχαία από εκεί). Ενώ δε έκαιγε η πυρά, από τον ουρανό ήρθε πυκνό σύννεφο που άρπαξε τον ήρωα και τον έφερε στον Όλυμπο όπου "τυχών αθανασίας και διαλλαγείς τη Ήρα, την εκείνης θυγατέρα, Ήβην, έζημεν, εξ ης αυτώ παίδες Αλεξιάδης και Ανίκητος εγένοντο" (Απολλόδωρος). Αυτή ήταν λοιπόν… η ιστορία ενός μύθου. Η ζωή, οι περιπέτειες και ο θάνατος ενός μυθικού ήρωα, που ενώ ξεκίνησε από τη Θήβα, έγινε πανελλήνιος αλλά και πανευρωπαϊκός. Και όχι μόνο, καθώς η… χάρη του, έφτασε στη Μικρά Ασία και τη Βόρεια Αφρική. Ο Ηρακλής λατρεύτηκε και ως ήρωας αλλά και ως θεός στην αρχαία Ελλάδα και πέρα απ' αυτή. Μια τόσο ισχυρή μορφή, φυσικό είναι να κυριάρχησε στην ποίηση και την τέχνη. Και για τα υπεράνθρωπα κατορθώματά του, ο Ηρακλής ανταμείβεται, μόνο αυτός απ' όλους τους ήρωες, με το ν' ανέβει στον Όλυμπο και να ζήσει την αιώνια, μακάρια ζωή των θεών… ΠΗΓΕΣ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, τ. 4, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ, έκδ. 1986. ΕΓΚ/ΔΕΙΑ ΠΑΠΥΡΟΣ – ΛΑΡΟΥΣ – ΜΠΡΙΤΑΝΙΚΑ, τ. 27, έκδ. 1987. ΕΓΚ/ΔΕΙΑ ΔΟΜΗ, τ. 10, έκδ. 2005. Thema Insights Κώστας Βουτσάς: «Μακάκας» όποιος έγραψε ότι άλλαξα τη διαθήκη μου λόγω Φοίβου Ένα συναρπαστικό θρίλερ κάτω από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και τον Παρθενώνα Το protothema.gr ξανά case study για τη Google - Μαζί με μεγαθήρια όπως New York Times και Washington Post! Copyright © 2019 Πρώτο Θέμα