Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιδεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιδεια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

18.5.11

Ωραίο βίντεο για την ευθύνη του πασοκ στην διάλυση της παιδείας








 δεν υποστηρίζω το ΛΑΟΣ ούτε κάνω διαφήμιση αλλά οι αλήθειες πρέπει να λέγονται και η γλώσσα μας είναι πιο σημαντική από κάθε κόμμα και ιδεολογία..

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ!!!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ΑΦΟΒΑ!!!


14.5.11

To υπουργείο Νεοταξικής Παιδείας της κ. Διαμαντοπούλου



Θυμάστε  την πρόταση της επιτρόπου της Ε.Ε. ( 1999-2004 ) κ. Διαμαντοπούλου περί θεσμοθέτησης της Αγγλικής γλώσσας, ως δεύτερης επίσημης γλώσσας στην Ελλάδα; Η πρόταση εκείνη ήταν πολύ πονηρή, γιατί θα σήμαινε πως η διδασκαλία των Αγγλικών ως δεύτερης επίσημης γλώσσας και η καθιέρωση της διδασκαλίας της ως βασικό μάθημα στο σχολείο θα της έδινε προτεραιότητα προκειμένου να καταστεί σε βάθος χρόνου, πρωτεύουσα γλώσσα του κράτους. Έτσι εξυπηρετούσε τα μακροχρόνια νεοταξικά και πολυπολιτισμικά σχέδια των μεντόρων της Νέας Τάξεως πραγμάτων.

Με την κατάθεση της προτάσεως αυτής, που ουδέποτε αποποιήθηκε μέχρι σήμερα, όπως ήταν επακόλουθο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, όχι μόνο από την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και από τα περισσότερα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.( Ευθυμίου, Βενιζέλος κ.α. )

Το Μάιο του 2006 η κ. Διαμαντοπούλου κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο «η Έξυπνη Ελλάδα» που είναι ύμνος στον κοινωνικό φιλελευθερισμό τον οποίο και η ίδια πρεσβεύει καλυπτόμενη πίσω από τον ψευδεπίγραφο μανδύα του σοσιαλισμού. Εκεί υπερασπίζεται την θέση της περί της καθιέρωσης της Αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας, στο κεφάλαιο « Η ξένη γλώσσα ως συστατικό του ανθρωπίνου κεφαλαίου».

Από τότε μέχρι σήμερα έχει περάσει αρκετό χρονικό διάστημα και βρίσκουμε την κ. Διαμαντοπούλου, Υπουργό Παιδείας (όχι Εθνικής ) δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων να έχει ήδη καταγράψει στο πλούσιο βιογραφικό της την αποπομπή της Ελληνίδας δασκάλας Χαράς Νικοπούλου από το μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δέρειου Έβρου, όπου η Χαρά προσπαθούσε να εμφυσήσει τον πατριωτισμό στα Ελληνόπουλα και επίσης προσπαθούσε να συνενώσει τους Έλληνες με τους Πομάκους, που έχουν παραδοθεί από όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, βορά στις διαθέσεις των Τούρκων.


istoria_glykeiou
Ξεπερνώντας, τα πολιτικά ατοπήματα που διαπράττει με τις παρεμβάσεις της στην οργανωτική δομή της παιδείας, με τις συγχωνεύσεις σχολείων, με το νόμο των ωρομίσθιων, των αδιόριστων και τις αποσπάσεις τους, εν ονόματι της τηρήσεως του Μνημονίου,  θα ήθελα να σταθώ σε δύο από τις αμέτρητες και απαράδεκτες αναφορές που γίνονται σε σχολικά βιβλία από συντακτικές ομάδες τύπου, Θάλειας Δραγώνα με την έγκριση βεβαίως του Υπουργείου.

Η πρώτη απαράδεκτη αναφορά γίνεται στο σχολικό βιβλίο της Γ΄ Λυκείου, «Ιστορία του νεώτερου και σύγχρονου κόσμου» στην σελίδα 130 όπου υπάρχει χάρτης που αναφέρει το ψευδοκράτος των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία».

Σε περίοδο που το μείζον Εθνικό θέμα της ονομασίας της γείτονας χώρας βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σημείο από διαπραγματευτικής πλευράς, τέτοιες «αβλεψίες» υπονομεύουν την Εξωτερική πολιτική της χώρας και διχάζουν την μαθητιώσα νεολαία της πατρίδος μας.

Η δεύτερη αναφορά είναι εξ ίσου σημαντική όχι μόνο για το ύποπτο περιεχόμενό της αλλά γιατί απευθύνεται στην τρυφερή ηλικία μαθητών της ΣΤ΄Δημοτικού.

Πιο συγκεκριμένα στα Μαθηματικά, στο Τετράδιο εργασιών, γ΄τεύχος, στο κεφάλαιο 45 και στην παράγραφο, Δραστηριότητες με προεκτάσεις: «Ξενοφοβία», αναφέρονται τα παρακάτω:

«Η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες , λόγω της οικονομικής ανάπτυξης, έγινε τόπος προορισμού πολλών οικονομικών μεταναστών. Οι άνθρωποι αυτοί έφυγαν από τις πατρίδες τους αναζητώντας καλύτερη τύχη στη δική μας. Αν και η Ελληνική κοινωνία τους δέχτηκε και τους φιλοξένησε σαν παιδιά της, υπήρξαν κάποιες, ευτυχώς λίγες, φωνές διαμαρτυρίας. Να φύγουν οι ξένοι, φώναξαν κάποιοι, μας αλλάζουν τη σύνθεση του Ελληνικού κράτους, είπαν άλλοι. Ας πάμε λίγα χρόνια πιο πίσω στο 1913 και ας εξετάσουμε τις Εθνικότητες που ζούσαν στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

Εθνικότητες:

Έλληνες 39.956, Εβραίοι 61.439, Οθωμανοί 45.867, Βούλγαροι 6.263 και άλλοι ξένοι 4.364»

Ζητούν δε από τα παιδιά της έκτης δημοτικού να συμπληρώσουν με τα παραπάνω στοιχεία, παράπλευρο ραβδόγραμμα.

maths_st_dhmotikou

http://www.pi-schools.gr/books/dimotiko/math_st/covers/teyxos_a.pdf

http://www.pi-schools.gr/books/dimotiko/math_st/erg/teyxos_c.pdf

Κα Διαμαντοπούλου, ειλικρινά πιστεύετε πως οι φωνές διαμαρτυρίες κατά του κύματος λαθρομεταναστών στη χώρα μας είναι κάποιες μεμονωμένες φωνές πολιτών;

Κλείνετε τα μάτια σας στις κατά καιρούς δημοσκοπήσεις που δείχνουν ποσοστά άνω του 80% του λαού μας που ζητούν να φύγουν όλοι οι λαθρομετανάστες;

Τυχαία έχει ξεσηκωθεί η κοινωνία πολιτών των πόλεων των Πατρών, της Ηγουμενίτσας και του Αγίου Παντελεήμονα Αθηνών;

Είναι τυχαία η αλματώδης αύξηση της εγκληματικότητας και η παρουσίαση χρόνιων νοσημάτων που επί δεκαετίες είχαν επαλειφθεί από την χώρα μας;

Είναι τυχαίο το γεγονός της μη δυνατότητας κυκλοφορίας σε ορισμένες περιοχές του κέντρου των Αθηνών, μετά την δύση του ηλίου;

Είναι τυχαίο το γεγονός της αναφοράς σας στο τετράδιο εργασιών, της πόλης της Θεσσαλονίκης ως παράδειγμα για την πληθυσμιακή της σύνθεση το 1913;

Ενδόμυχα εύχεσθε να γίνει εκ νέου πολυπολιτισμική η Θεσσαλονίκη;

Ti σχέδια τέλος πάντων απεργάζεστε και προσπαθείτε να τα περάσετε μέσω της τρυφερής ηλικίας παιδιών δώδεκα ετών;

Ποια η σκοπιμότητα του παραπάνω προβληματισμού, σε βιβλίο των μαθηματικών;





Παναγιώτης Αποστόλου

22.4.11

Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΕΦΑΝΗ, ΕΥΑ, ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΒΑΛΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΕΤ1!


Η μορφονιά της φωτογραφίας δεν είναι άλλη απο την κόρη του Πασόκου υπουργού, Στεφανή, Εύα (και δεν χρειάζεται να έχει κανείς πτυχίο φυσιογνωμιστή για να βγάλει τα συμπεράσματά του). Για όσους δεν θυμούνται η λεγάμενη είχε προκαλέσει τον Ελληνισμό, προσβάλλοντας τον Εθνικό ΜΑΣ Ύμνο, όταν στην... εικαστική διοργάνωση Art Athina (που φιλοξενούνταν στις εγκαταστάσεις της HELEXPO στην Κηφισίας) είχε εκθέσει ένα βίντεο 40 δευτερολέπτων (τόσο κράτησε η... έμπνευσή της!). Τι πραγματευόταν αυτό το... ιδιοφυές έκθεμα; Μια κλειδαρότρυπα απο την οποία φαίνεται αιδοίο γυναίκας αυνανιζόμενης υπό τον ήχο του Εθνικού Ύμνου!!! Να τονίσουμε ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού! Η δημοσιοποίηση της διεστραμμένης αντίληψης περί τέχνης και εικαστικών (πολύ χαιρόμαστε που δεν είμαστε οπαδοί αυτών των ειδών τέχνης, στα οποία διαπρέπουν οι εν Ελλάδι προοδευτικάριοι) προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Αστυνομικοί τελικά αφαίρεσαν το... "έργο" και συνέλαβαν τον γενικό διευθυντή της Art Athina Μιχάλη Αργυρού, που πέρασε τη νύχτα του στο τμήμα Αμαρουσίου για προσβολή της δημοσίας αιδούς και των εθνικών συμβόλων. Δε χρειάζεται να σας θυμίσουμε ότι αλληλέγγυοι στην κόρη του υπουργού στάθηκαν όλοι οι "καλλιτέχνες" του είδους της. Είχε γίνει μάλιστα και λόγος για.... υπερπατριώτες που προκάλεσαν την κατάσχεση του βίντεο οι οποίοι δεν έχουν παρακολουθήσει την πορεία της Στεφανή, που θεωρείται κορυφαία κινηματογραφίστρια (δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι η διαστροφή επιβραβεύεται). Την "καλλιτέχνη" τότε είχε... φιλοξενήσει στο πρωτοσέλιδό του ο "Στόχος" στις 7 Ιουνίου 2007. Της Εύας Στεφανή όμως είχε προηγηθεί ένα ακόμη αποκαλούμενο "έργο τέχνης" στην έκθεση Outlook του Θανάστη Τότσικα, στο οποίο ο "καλλιτέχνης" συνουσιαζόταν με ένα καρπούζι (αν είχε βγάλει πρώτα τα κουκούτσια, ακόμη δεν έχει επιβεβαιωθεί), καθώς και του Βέλγου Thlerry De Cordler που απεικόνιζε ένα ανδρικό μόριο και τον Σταυρό! Ο δε πατέρας της Εύας Στεφανή, ο γνωστός ακαδημαϊκός, καθηγητής της ιατρικής και πρώην υπουργός υγείας, Κώστας Στεφανής, δήλωσε: "Είμαι υπερήφανος για την κόρη μου και υποστηρίζω ότι κάνει"! Αλίμονο, κάθε πατέρας τέτοια πορεία ονειρεύεται για την κόρη του...
Στην Ελλάδα όμως της "μεταπολίτευσης" και της πλέριας δημοκρατίας, κάθε στρεβλή αντίληψη περί τέχνης αμοίβεται. Έτσι και η Εύα (η οποία γεννήθηκε στις ΗΠΑ το 1974) έγινε και επίκουρος καθηγήτρια στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε όμως αναζητήσεις. Οπότε βρήκε θέσεις στην... ανανεωμένη Κρατική Τηλεόραση, που κάνει υποτίθεται και περικοπές! Η Εύα Στεφανή συμμετέχει σε μια νέα σειρά ντοκυμαντέρ που έκανε πρεμιέρα στις 4 Απριλίου απο την ΕΤ1, με τον χαρακτηριστικό για το περιεχόμενό τους τίτλο, "Οι Φιλοξενούμενοι"! "Ξένοι στη χώρα που ζουν αλλά και "ξένοι" στη χώρα που γεννήθηκαν. 26 άνθρωποι αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες αποδεικνύοντας ότι πραγματική πατρίδα είναι εκεί όπου χτυπάει η καρδιά σου" (σ.σ.: μπορεί δηλαδή να είναι και ο θάλαμος του χειρουργείου!). Με τα παραπάνω γίνεται η πρώτη προσπάθεια διαφήμισης και προώθησης της πολυπολιτισμικής εκπομπής, που έχει πολύ συγκεκριμένη στόχευση. "Οι Φιλοξενούμενοι" αφορούν την ιστορία 13 Ελλήνων στο εξωτερικό και αντίστοιχων ξένων στην Ελλάδα! "....Οι Φιλοξενούμενοι συμπληρώνουν επεισόδιο με το επεισόδιο την μεγάλη εικόνα της Ελλάδας, σε μια εποχή που η συζήτηση γύρω απο τον "ξένο" μοιάζει να έχει ξεφύγει απο την πραγματική της διάσταση"... Το πιάσατε το υπονούμενο; Άντρο του κάθε συμπλεγματικού- αριστερών καταβολών και ευαισθησιών πάντα, για να μη χαλάει η παράδοση- και λιμάνι κάθε... κατατρεγμένου της "άτιμης κοινωνίας"που δεν καταλαβαίνει τις ανησυχίες του, έχει καταντήσει η κρατική τηλεόραση. Αν θέλουν λοιπόν εκεί στο Ραδιομέγαρο να παριστάνουν τους πολυπολιτισμικούς, προκαλώντας τους Έλληνες με τα καμώματά τους και τις αποφάσεις τους, να το κάνουν με τα δικά τους λεφτά. Και όχι με τα λεφτά που πληρώνει ο ειρωνικά αποκαλούμενος "κυρίαρχος" λαός για να παριστάνουν τους... σπουδαίους καλλιτέχνες, διαταραγμένες προσωπικότητες!
Δήμητρα Μυλωνά

http://www.stoxos.gr/2011/04/1_21.html

4.4.11

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ


 ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ


Ολοήμερο ωράριο και πρόγραμμα προτείνεται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, (ΕΣΥΠ), που θα συνεδριάσει αύριο, Τετάρτη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να προταθεί να αρχίζει το πρόγραμμα στα δημοτικά σχολεία στις 8 και να λήγει στις 15.00, και μέσα σ΄αυτό το διάστημα να συμπεριλαμβάνεται γεύμα και διαλείμματα.....
Στο γυμνάσιο από 8 π.μ.ως 16.00. Οι πρόσθετες ώρες θα περιλαμβάνουν ξένες γλώσσες, εργασίες και θέματα από το περιβάλλον, τον πολιτισμό κλπ.

Μεταξύ των στόχων είναι να εργάζεται ουσιαστικά ο μαθητής μέσα στην τάξη, ενώ είναι ενδεχόμενο και να επιμηκυνθεί η διδακτική περίοδος, για παράδειγμα να υπάρχει ένα συνεχόμενο δίωρο, όπου εκτός από τη διδασκαλία θα περιλαμβάνει και εκπόνηση εργασιών κλπ.

Προτείνεται ακόμη η δημιουργία ζωνών μαθησιακών-διδακτικών αντικειμένων που θα διδάσκονται σε ένα ή δύο χρόνια, αντί να διαχέεται η διδασκαλία τους σ΄όλη τη διάρκεια των ετών του σχολείου. Προτείνεται επίσης να μη κλείνει το απόγευμα το σχολείο, αλλά να χρησιμοποιείται , ενδεχομένως από το δήμο, για εξωσχολικές δραστηριότητες, έτσι ώστε το σχολείο να ανοίξει μετατρεπόμενο σε ένα πραγματικά ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας.

Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προτείνει και συγκεκριμένο ωράριο για κάθε μάθημα σε συνάρτηση με τα όσα ισχύουν στην Ευρώπη.

ΑΠΕ ΜΠΕ


Σχολιασμός.

Ο Ροκφέλερ είχε πει ότι σκοπός των ολοήμερων σχολείων είναι η απομάκρυνση των παιδιών από τους γονείς και η πλήρης εκπαίδευσή τους, όσον αφορά τα πιστεύω και την ψυχοσύνθεσή τους από την πολιτεία, η οποία με τη σειρά της παίρνει τις οδηγίες για το πως θα το κάνει αυτό καθώς και για το είδος των μελλοντικών πολιτών που θα χτίσει, "άνωθεν"

27.3.11

O φίλος του Αρχιμήδη Ερατοσθένης και το Κόσκινο του.




O φίλος του Αρχιμήδη Ερατοσθένης και το Κόσκινο του.


Από τη Βικιπαίδεια
Το Κόσκινο του Ερατοσθένη: τα βήματα του αλγόριθμου για πρώτους αριθμούς μικρότερους από το 120 (περιλαμβάνει τη βελτιστοποίηση της εκκίνησης από τετράγωνα).
Στα μαθηματικά, το Κόσκινο του Ερατοσθένη είναι ένας απλόςαλγόριθμος για την εύρεση όλων των πρώτων αριθμών μέχρι έναν συγκεκριμένο ακέραιο.[1] Σαν αλγόριθμος είναι γρήγορος για μικρούς πρώτους (κάτω από 10 εκατομμύρια).[2] Δημιουργήθηκε από τον Ερατοσθένημαθηματικότης Αρχαίας Ελλάδας. Αν και κανένα από τα μαθηματικά του έργα δεν έχει διασωθεί, το κόσκινο περιγράφεται και αποδίδεται στον Ερατοσθένη στην Εισαγωγή στην Αριθμητική τουΝικόμαχου.[3]

25.3.11

Διακήρυξη των μελών της Ακαδημίας εναντίον κάθε προσπάθειας για την αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου από το λατινικό


ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΜΕ ΤΟ ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΟΙ ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ - Αντιδρά η Ακαδημία Αθηνών!




Τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να εκδηλώνεται μία τάση να αντικατασταθεί το ελληνικό αλφάβητο από το λατινικό. Η τάση αυτή γίνεται φανερή κυρίως σε κείμενα παραγόμενα από ηλεκτρονικούς υπολογιστές - με χρήστες κρατικές υπηρεσίες ακόμη και Α.Ε.Ι. - σε κείμενα προβαλλόμενα από την τηλεόραση αλλά και από σχετικές προτροπές ξένων ραδιοφωνικών σταθμών.

Είναι χαρκατηριστικό ότι η προσπάθεια αυτή, η οποία θα καταφέρη καίριο πλήγμα κατά της ελληνικής σκέψης και όλων των πτυχών του ελληνικού πολιτισμού που εκφράζονται με γραπτά κείμενα, αλλά και των γένει ανθρωπιστικών σπουδών, έφτασε μέχρι ν' απασχολήση τον Τύπο και ν' αποτελέση αντικείμενο ερωτήσεων βουλευτών προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Η γλώσσα μας η αρχαιότατη αλλά πάντα σύγχρονη και ζώσα, αυτή η γλώσσα που επλούτισε όχι μόνο τη λατινική, αλλά και τις κυριώτερες ευρωπαϊκές γλώσσες, που έχει και οπτικά συνδεθή άρρηκτα με το αλφάβητό της, δεν είναι δυνατό να υποστή μείωση με την κατάργησή του από εμάς τους ίδιους.

Είναι αδιανόητο να δεχθούμε ως Έλληνες την μεταμφίεση της γραφής μας με την κατάργηση πολλών γραμμάτων της, που δεν πέρασαν στο λατινικό αλφάβητο, και με την αντικατάστασή τους από άλλα υποτίθεται ηχητικώς παραπλήσια γράμματά του.

Όταν άλλοι λαοί, όπως π.χ. Γάλλοι και Ισπανοί μάχονται ως σήμερα να διατηρήσουν μέχρι τη τελευταία τους λεπτομέρεια τον τρόπο γραφής των κειμένων τους με το δικό τους αλφάβητο, εδώ, με την δικαιολογία της δήθεν διευκόλυνσής μας στην παγκόσμια επικοινωνία, επιχειρείται η αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου των 2.500 και πλέον χρόνων με το λατινικό. Ως λαός, που μέσα από το ίδιο αλφάβητο της γλώσσας του μετέδωσε τον πολιτισμό σε όλο των κόσμο, εμείς οι Έλληνες δεν είναι δυνατόν παρά να αρνούμεθα να εγκαταλείψουμε την ιστορική μας γραφή.

Όχι μόνο γιατί αχρηστεύεται ένα από τα θεμελιακά στοιχεία του πολιτισμού μας, αποκόβοντάς μας από τις μέχρι σήμερα εκδηλώσεις του, αλλά και γιατί έτσι αγνοείται η σχέση αλφαβήτου και γλώσσας. Μιάς γλώσσας, που ο τρόπος της γραπτής της απόδοσης έμεινε αναλλοίωτος επι ολόκληρες χιλιετίες ως σήμερα.

Θεωρούμε α ν ό σ ι α αλλά και α ν ό η τ η κάθε προσπάθεια να αντικατασταθή η ελληνική γραφή στο λίκνο της, εφ' όσον μάλιστα σε άλλες χώρες ανάλογες απόπειρες μεταβολής του τρόπου γραφής - σε μερικές περιπτώσεις πολύ δυσχερέστερης της ελληνικής - προσέκρουσαν στην καθολική και οργισμένη αντίδραση των λαών των χωρών αυτών.

Όπως και επί Ενετών, όταν αυτοί στα μέρη που κυριαρχούσαν προσπάθησαν να αντικαταστήσουν στα ελληνικά κείμενα τους ελληνικούς χαρακτήρες με λατινικούς, έτσι και τώρα θα αντισταθούμε, καλώντας όλους τους συνέλληνες ν' αντιδράσουν για την πρόρριζα εξαφάνιση των ανίερων αυτών σχεδίων.

Οι υπογράφοντες



1. Αθανασιάδης Τάσος
2. Αλεξόπουλος Καίσαρ
3. Αρτεμιάδης Νικόλαος
4. Βλάχος Άγγελος
5. Βοκοτόπουλος Παναγιώτης
6. Γεωργιάδης Απόστολος
7. Γρόλλιος Κωνσταντίνος
8. Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος
9. Δρακάτος Κωνσταντίνος
10. Ζηζιούλας Ιωάννης Μητροπολίτης Περγάμου
11. Ιακωβίδης Σπυρίδων
12. Καμπανέλλης Ιάκωβος
13. Καμπίτογλου Αλέξανδρος
14. Καμπύλης Αθανάσιος
15. Κονομής Νικόλαος
16. Κοντόπουλος Γεώργιος
17. Κουνάδης Αντώνιος
18. Λαΐου Αγγελική
19. Λιγομενίδης Πάνος
20. Μανούσος Μανούσακας
21. Ματσανιώτης Νικόλος
22. Μητσόπουλος Γεώργιος
23. Μουτσόπουλος Ευάγγελος
24. Μυλωνάς Παύλος
25. Νανόπουλος Δημήτριος
26. Παλλάντιος Μενέλαος
27. Παππάς Ιωάννης
28. Παρισάκης Γεώργιος
29. Πεσαμαζόγλου Ιωάννης
30. Πετράκος Βασίλειος
31. Ρούκουνας Εμμανουήλ
32. Σακελλαρίου Μιχαήλ
33. Σαράντη Γαλάτεια
34. Σκαλκέας Γρηγόριος
35. Στεφανής Κωνσταντίνος
36. Τέτσης Παναγιώτης
37. Τούντας Κωνσταντίνος
38. Τριχόπουλος Δημήτριος
39. Χατζηϊωάννου Θεμιστοκλής
40. Χρήστου Χρύσανθος


Αναδημοσίευση απο http://www.academyofathens.gr

24.3.11

Παιδεία: Τελευταίοι σε επιδόσεις, πρώτοι σε διαμαρτυρίες



ΠΗΓΗΛόγιος Ἑρμῆς 


Κάποτε πρέπει να γίνει αντιληπτό και στην Ελλάδα ότι, σύμφωνα με όλες τις διεθνείς έρευνες (Μακ Κίνσεϊ 2000-2007) η ποιότητα της εκπαίδευσης ΔΕΝ εξαρτάται ούτε από τις κρατικές δαπάνες, ούτε από το μέγεθος της τάξης, ούτε από τον «προοδευτικό» χαρακτήρα των μεταρρυθμίσεων. Εξαρτάται από έναν και μοναδικό παράγοντα: Την ΠΟΙΟΤΗΤΑ του εκπαιδευτικού προσωπικού! Χώρες που αύξησαν θεαματικά τις δαπάνες για την παιδεία, διαπίστωσαν ότι οι επιδόσεις των μαθητών τους έμειναν καθηλωμένες στα προ εικοσιπενταετίας επίπεδα.
Οι χώρες που είδαν τις επιδόσεις των μαθητών τους να εκτοξεύονται είναι αυτές που στρατολογούν τους εκπαιδευτικούς τους από το 5% των αριστούχων αποφοίτων των πανεπιστημίων.

Δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο όπου να προκαλείται αναταραχή στον χώρο της Παιδείας με κάθε ευκαιρία, με κάθε πρωτοβουλία, με κάθε αφορμή. Και δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο όπου ο χώρος της Παιδείας να αποτελεί μόνιμο πεδίο αλλαγών, μεταρρυθμίσεων, ανακατατάξεων, πειραματισμών και συγκρούσεων.

Φθάνουν και από τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη κατά καιρούς ειδήσεις για διαμαρτυρίες, για διαδηλώσεις, για αντιδράσεις, για καταλήψεις. Αλλά όχι κάθε χρόνο. Και όχι με την παραμικρή αφορμή. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, δεν συμβαίνει ΠΟΥΘΕΝΑ.  Φταίνε οι πολιτικοί μας που κάθε φορά βρίσκουν ένα θέμα – ένα κάθε φορά  - για να… μεταρρυθμίσουν; Φταίει ο ασύδοτος συνδικαλισμός, που χρησιμοποιεί τη νεολαία για να κατοχυρώσει τα πιο αντιπαιδαγωγικά κεκτημένα του; Φταίει η Τοπική Αυτοδιοίκηση που για πελατειακούς λόγους αναμιγνύεται στα εκπαιδευτικά θέματα;

Είναι προφανές ότι φταίνε όλοι. Το τελευταίο επεισόδιο – που οδήγησε και σε… απεργία πείνας μαθητών! – αυτής της ελληνικής τραγωδίας, γράφεται αυτόν τον καιρό λόγω της επιχειρούμενης συγχώνευσης – συνένωσης σχολείων.

 Το τι λέγεται αυτές τις μέρες είναι κάτι το απίθανο. Ότι κλείνουν «ιστορικά σχολεία» (εδώ κλείνει ολόκληρη η… ιστορική Ελλάδα). Ότι θα δημιουργηθούν τάξεις με 30,40, ακόμη και 50 παιδιά. Ότι τα παιδιά δεν θα μπορούν να αποδώσουν και θα πέσουν οι επιδόσεις τους.

Με συγχωρείτε, αλλά υποψιάζομαι πως κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Όλα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτά αν η Ελλάδα παρουσίαζε κάποιες επιδόσεις. Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Και επομένως δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς περιφρουρούν οι φωνασκούντες. Και μάλιστα όταν πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα που έδωσαν μάχη για να καταργηθεί η βάση του 10 προκειμένου για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο και πανηγύρισαν – ας όψονται οι προεκλογικές υποσχέσεις – όταν επανήλθε το παλαιό καθεστώς και πλέον μπορεί κανείς να εισαχθεί ακόμη και με…1,5 (βαθμό, για να εξηγούμαστε).

Δυστυχώς, όλες οι εκθέσεις για την εκπαίδευση μας κατατάσσουν σταθερά εδώ και χρόνια στις τελευταίες θέσεις.  Μαθητές – είλωτες είναι τα Ελληνόπουλα, μας λέει ο ΟΟΣΑ, προσθέτοντας ότι παρ’ όλα αυτά εμφανίζουν τις χειρότερες επιδόσεις. Τα παιδιά μας, λέει, μελετούν κατά μέσο όρο 45 ώρες την εβδομάδα και παρ’ όλα αυτά έρχονται τελευταία. Σε αντίθεση με τα παιδιά στη Φινλανδία, που μελετούν 27 ώρες και παρ’ όλα αυτά αριστεύουν. Για ποιο λόγο; Με τόσα λίγα παιδιά στην τάξη και τόσους πολλούς εκπαιδευτικούς;

Επικίνδυνα ανορθόγραφη η νέα γενιά δασκάλων, μας είπε έρευνα του Πανεπιστημίου Πατρών. Μόνο το 30% των δασκάλων περνά με επιτυχία τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, μαθαίνουμε από τα επίσημα στοιχεία του Συμβουλίου. Για ποιο λόγο; Αυτή η νέα γενιά δασκάλων δεν προέρχεται από τις τάξεις των 20 μαθητών;

Οι μισοί Έλληνες δεν έχουν διαβάσει ποτέ ένα βιβλίο, λέει άλλη έρευνα. Κι΄ όταν αυτό γίνεται, Παπαδιαμάντης και Ροΐδης διαβάζονται από μετάφραση. Για ποιο λόγο; Είναι πολλά τα παιδιά στην τάξη και δεν προλαβαίνουν να τους διδάξουν πως πρέπει ν’ ανοίγουν και κανένα βιβλίο;

Το 25% των δεκαπεντάχρονων στην πατρίδα μας παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάγνωση, μας λένε σταθερά οι Εκθέσεις για την κατάσταση της εκπαίδευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση – το υψηλότερο στην ΕΕ. Για ποιο λόγο; Είναι πολλά τα παιδιά στην τάξη και δεν προλαβαίνουν να τους μάθουν ανάγνωση;

Η κακή εκπαίδευση στην Ελλάδα αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους των μειωμένων επενδύσεων, κάτι το οποίο οδηγεί στην ανεργία, επιμένει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Για ποιο λόγο;

Και για ποιο λόγο η Ελλάδα είναι ουραγός στην ΕΕ σε φυσικές επιστήμες και κλασσική παιδεία; Για ποιο λόγο, σύμφωνα με έρευνες του ΟΟΣΑ και της Γιούνισεφ, τα Ελληνόπουλα έρχονται τελευταία στην ΕΕ σε μαθηματικά, πληροφορική και φυσικές επιστήμες;

Η αλήθεια είναι ότι και το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας στηρίχθηκε στο πελατειακό. Αν και όλοι παριστάνουν πως κόπτονται για την εκπαίδευση των παιδιών, στην πραγματικότητα έχει στηθεί ένα σύστημα όπου προέχουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτών και όχι οι ανάγκες των εκπαιδευομένων.

Όταν μιλάμε για δαπάνες για την Παιδεία, εννοούμε  προσλήψεις, μισθούς και ωράρια.  Έτσι έγινε η Ελλάδα η χώρα με τους περισσότερους εκπαιδευτικούς και τα περισσότερα κενά. Βαρεθήκαμε, χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει, κυβέρνηση έρχεται, κυβέρνηση φεύγει να ακούμε κάθε φθινόπωρο το ίδιο τροπάρι: Υποχρηματοδότηση και κενά στις τάξεις. Πώς τα καταφέρνουν; Πώς τα καταφέρνουν όλοι; Και πώς αντέχουν να βλέπουν αυτές τις επιδόσεις και να υπερασπίζονται όλα όσα οδήγησαν σ’ αυτές τις επιδόσεις;

Πώς αντέχουν να παρακολουθούν αυτήν την εθνική λοβοτομή παριστάνοντας ότι δεν συμβαίνει τίποτε;

Και επιτέλους! Όταν ζητούμε χρήματα για την Παιδεία, τα ζητούμε για περισσότερες προσλήψεις; Όχι για καλύτερες υποδομές, καλύτερα βιβλία, περισσότερη έρευνα, αναβάθμιση των πτυχίων;

Και, επίσης, επιτέλους! Αν οι επιδόσεις των μαθητών μας είναι τόσο κακές δεν πρέπει να υπάρξει ένα σύστημα αξιολόγησης των διδασκόντων; Θα βγουν ποτέ τα λουκέτα από τα σχολεία και από τα μυαλά μας;

Είναι αλήθεια πως στη χώρα μας ζουν οι πιο κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί. Αλλά είναι φυσικό. Όταν οι συνδικαλιστές τους θεωρούν «κατακτημένο δικαίωμα» το να μπορούν να φεύγουν όποτε θέλουν από το σχολείο χωρίς να παίρνουν άδεια από κανέναν (ναι, ναι το διατυμπανίζουν κιόλας), όταν θεωρούν «κατακτημένο δικαίωμα» να κάνουν τις συνελεύσεις τους σε ώρες μαθημάτων (και αυτό συμβαίνει), τότε είναι βέβαιο ότι έχουν ανταλλάξει την ουσία (που είναι οι αξιοπρεπείς αμοιβές) με την ανοησία.

Μιλούν συνεχώς για ελλείψεις και προσλήψεις. Αλλά πρέπει να μας εξηγήσουν πώς γίνεται η Ελλάδα να εμφανίζει τις χειρότερες επιδόσεις αν και αντιστοιχεί ένας εκπαιδευτικός προς εννέα μαθητές, ενώ στη Σουηδία και στη Φινλανδία, όπου οι μαθητές εμφανίζουν τις υψηλότερες επιδόσεις, αντιστοιχεί ένας εκπαιδευτικός προς 22 μαθητές!

Μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο πληροφορηθήκαμε τα αποτελέσματα από τον διαγωνισμό PISA του ΟΟΣΑ που έγινε το 2009 μεταξύ 15χρονων μαθητών. Συμπέρασμα: Τα Ελληνόπουλα δεν διαθέτουν κριτική σκέψη! Συγγνώμη, αλλά η κριτική σκέψη είναι θέμα χρηματοδότησης, προσλήψεων, αριθμού μαθητών στις τάξεις  και «κατακτημένων δικαιωμάτων»;  Μα αν ήταν έτσι, η Ελλάδα, που έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, θα είχε εξαφανιστεί ως χώρα εδώ και δεκαετίες. Όπως μας είπαν, ένα στα πέντε Ελληνόπουλα, διαβάζοντας ένα κείμενο δεν μπορεί καν να αναγνωρίσει το κύριο θέμα του και να συσχετίσει τις πληροφορίες που περιέχονται σ’ αυτό!

Η Φινλανδία ήλθε και πάλι πρώτη – θυμίζω με 22 μαθητές ανά εκπαιδευτικό. Όπως μάθαμε, σ’ αυτή τη χώρα, κύριο μέλημα των εκπαιδευτικών είναι να μην προκαλούν στρες στους μαθητές. Πουθενά δεν μας είπαν πως στηρίζουν το εκπαιδευτικό τους σύστημα σε αριθμό μαθητών, προσλήψεις και μισθούς. Απλώς, δίνονται κάποιες κεντρικές οδηγίες και ακολουθούνται ευλαβικά από όλους. Όποιος δεν μπορεί, είναι νευρικός, είναι επιθετικός, βαριέται, χασμουριέται, δεν κάνει γι’ αυτή τη δουλειά και απομακρύνεται από τα σχολεία. Χωρίς να ανοίξει ρουθούνι!

Τον Ιανουάριο του 2007, το ΠΑΣΟΚ δημοσίευσε ολοσέλιδες καταχωρίσεις με τις θέσεις του για την Παιδεία, συνοδευόμενες από άρθρο-δέσμευση του Γ. Παπανδρέου, όπου μιλούσε για αύξηση των δαπανών (χωρίς να λέει ότι δεν εννοεί αύξηση προσλήψεων και μισθών), για διαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, βελτίωση των αποδοχών τους, αξιολόγηση και κοινωνική λογοδοσία.

Δεν μιλάω για όσα είναι αρμοδιότητας ΔΝΤ. Μιλάω για την αξιολόγηση. Έγινε ποτέ; Μα εδώ διαβάζουμε στα διάφορα μανιφέστα πως και η μη αξιολόγηση είναι «κατακτημένο δικαίωμα»! Προφανώς. Γι’ αυτό άλλωστε όταν πριν λίγα χρόνια είχαμε τις άλλες κινητοποιήσεις είδαμε στον δρόμο εκπαιδευτικούς με… ανορθόγραφα πανό! Το θυμάστε; «Εσείς ΕΧΕΤΑΙ κουμπάρους, αλλά δεν ΕΧΕΤΑΙ παιδεία»!

Πριν από δύο χρόνια ξεκίνησε σε ένα σχολείο μιας μη προνομιούχου γειτονιάς της Νέας Υόρκης ένα πρωτοποριακό πείραμα, με κυβερνητική χρηματοδότηση 2,3 εκ δολαρίων. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών του συγκεκριμένου σχολείου αποφασίστηκε να λαμβάνουν μισθούς… τραπεζιτών! Οι ετήσιες απολαβές τους πήγαν στα 125.000 δολάρια με ετήσια μπόνους της τάξης των 25.000 δολαρίων, άριστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συνταξιοδοτικά οφέλη και δυνατότητα 12μηνης άδειας άνευ αποδοχών κάθε πέντε χρόνια.

Σκοπός του πειράματος είναι να διαπιστωθεί αν οι καλοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί θα προσφέρουν στα παιδιά καλύτερη εκπαίδευση.

Η ιδέα ανήκει σε έναν εκπαιδευτικό, που, όπως είπε, θέλει να αποδείξει πως «δεν μπορεί να πάρει κανείς έναν μέτριο δάσκαλο, να του δώσει περισσότερα χρήματα και να τον κάνει σπουδαίο. Δεν πιστεύω επίσης πως ένας σπουδαίος δάσκαλος γίνεται λιγότερο καλός αν τον πληρώσεις λιγότερο». Σε τι βοηθά ο καλός μισθός; Στο γεγονός, όπως είπε, ότι προσελκύει ανθρώπους που θέλουν να αναγνωρίζεται η αξία τους, καθιστώντας την εκπαίδευση ανταγωνιστική».

Έτσι είναι τα πράγματα. Το γεγονός ότι κάποιος επέλεξε μια σχολή για γρήγορο διορισμό δεν τον καθιστά αυτόματα και καλό δάσκαλο. Το γεγονός ότι με τις συνενώσεις των σχολείων θα μειωθεί ο αριθμός των διευθυντών δεν είναι λόγος για να κάνουν απεργία πείνας οι μαθητές.

Και πάνω απ’ όλα: Η ποιότητα της εκπαίδευσης εξαρτάται από την ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού και από το διάβασμα.

Αν δεν ισχύει αυτό, τότε κάποιος πρέπει να μας πει για ποιο λόγο οι επιδόσεις των μαθητών μας πέφτουν μαζί με τον αριθμό των παιδιών στις τάξεις και την αύξηση του αριθμού των εκπαιδευτικών.

3.2.11

Εκπαίδευση ηλιθίων

Ιστορικά αν δει κανείς, κάθε νέο καθεστώς που εγκαθιδρύεται σε μια κοινωνία, κυρίως ένα απολυταρχικό, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να ελέγξει την Παιδεία και τις γνώσεις που παίρνουν οι μαθητές. Και φυσικά δεν είναι τυχαίο, αφού μόνο έτσι μπορεί να θέσει τις βάσεις για την μακροχρόνια διατήρησή του στην εξουσία.
Από την παιδεία και το σχολείο, παίρνει η νέα γενιά τις αξίες, τα ιδανικά, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κοινωνίας της οποίας είναι και μελλοντικοί πολίτες, και έτσι διατηρείται η συνοχή και η συνέχεια της κοινωνίας. Είναι δηλαδή η ίδια η ύπαρξή της. Δεν είναι τυχαίο ακόμα ότι στις μυστικές υπηρεσίες (κατά καιρούς εξέχοντα στελέχη μυστικών υπηρεσιών έχουν κάνει ανάλογες δηλώσεις) διδάσκονται ότι για να μπορέσεις να χειραγωγήσεις μια χώρα, ένα έθνος, είναι απαραίτητο να παρεισφρύσεις στο εκπαιδευτικό της σύστημα και να το ελέγξεις για 15 περίπου χρόνια. Όσα δηλαδή χρειάζονται για να εκπαιδευτεί μία γενιά. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι εύκολα, καθώς έχεις αυτομάτως χιλιάδες “ πράκτορες” στην αντίπαλη κοινωνία, να αναπαράγουν τις δικές σου ιδέες μέχρι να τις επιβάλλουν…
Δυστυχώς και στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο είναι εμφανές. Βλέπουμε λοιπόν τις τελευταίες δεκαετίες κάθε υπουργός που αναλαμβάνει το ευαίσθητο Υπουργείο Παιδείας να κάνει τις δικές του παρεμβάσεις, χωρίς πολλές φορές να κοιτάξει καν αν έχει γίνει κάτι καλό που πρέπει να συνεχιστεί από τον προκάτοχό του. Συνεπώς δεν δημιουργείται κανένα υπόβαθρο για μια σωστή εκπαίδευση. Σ’αυτό συμβάλλει και η έλλειψη εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής. Βέβαια το ζήτημα είναι ακριβώς αυτό, δηλ. να μην υπάρχει ούτε καν μια ενιαία εκπαιδευτική πολιτική, αλλά περιφερειακή…
Μετά βλέπουμε προσπάθειες άμβλυνσης της εθνικής και ιστορικής μνήμης των Ελλήνων. Ιδέες τύπου Ρεπούση, Δραγώνα, Βαλλιανάτου περί πολυπολιτισμού, συνωστισμού, άρχισαν να εισάγονται στα βιβλία παράλληλα με την μεγάλη υποβάθμιση του μαθήματος των θρησκευτικών που πλέον αντιμετωπίζεται ως μάθημα επιλογής σε όλες τις βαθμίδες. Ακολούθησαν τα νέα σχολεία όπου οι μαθητές λέει θα διδάσκονται υποχρεωτικά, τα ελληνικά, τα αγγλικά, την γυμναστική και τα μαθηματικά στο λύκειο, ενώ απ’το δημοτικό πριν δηλαδή τα παιδάκια μάθουν καλά καλά να συλλαβίζουν το Π και Α ΠΑ, να ξέρουν και το this is a book! Με το ζόρι δηλαδή να εκπαιδευτούν ως δίγλωσσα! Πόσο καταστρεπτικές συνέπειες έχει αυτό για την γλωσσική και διανοητική τους τους ανάπτυξη το εξέτασε κανείς;
Σήμερα, διαβάζουμε ότι κλείνουν Πανεπιστήμια και μέσα στα μέτρα του μνημονίου είναι και το κλείσιμο σχολείων. Παλιά όταν ήμουν μαθητής στο δημοτικό, όταν ακόμα υπήρχε η θέληση να μεταδοθούν στους μαθητές κάποιες αξίες, μας λέγανε πως όταν ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή… Ας περιμένουμε λοιπόν να ανοίξουν κι άλλες φυλακές… Για σώματα και ψυχές!
Κερασάκι στην τούρτα της εθνικής μας λήθης και απαξίωσης οι ειδήμονες Βερέμης, που ως σοφός της Παιδείας επί Σημίτη πρώτος πρότεινε να σταματήσει η δωρεάν διανομή βιβλίων στους μαθητές γιατί ήταν λέει λαϊκίστικο μέτρο της επταετίας, και ο πολλά βαρύς Τσατσόπουλος, που κατά δήλωσή του θέλει να τον αποκαλούν “ ψωλή του Βουκεφάλα” και μας διδάσκει ιστορία λέγοντας ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν gay και αρραβωνιασμένος με τον γκόμενό του! Αυτοί είναι οι διαμορφωτές τις ιστορικής μας μνήμης…
«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ». Αυτό αποδίδεται στον Χενρι Κίσιγκερ σε ομιλία του το 1994 που φυσικά έχει διαψευστεί ότι έχει ποτέ ειπωθεί και αποκαλύφθηκε από την Λιάνα Κανέλη στο περιοδικό “ Νεμεσις”. Δεν ξέρω αν είναι όντως πραγματικά λόγια του ή όχι πάντως δεν νομίζω ότι δεν τα βλέπουμε μπροστά μας να υλοποιούνται και όσα αναφέρθηκαν παραπάνω το στηρίζουν.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τα ελεεινά και βλακώδη σε επικίνδυνο βαθμό βιβλία, ιδιαίτερα του δημοτικού, καθώς και την δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία των εκπαιδευτικών, οδηγούν τους μαθητές να γίνονται ηλίθιοι. Όπως είχα ξαναπεί παλιότερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, είναι μια μηχανή παραγωγής ηλιθίων, δηλαδή τέλειων πολιτών για την Νέα Τάξη Πραγμάτων, άβουλων ανθρώπων, εύκολα ελεγχόμενων.
Πώς είναι δυνατόν, και σε όλους μας έχει συμβεί, να απορούμε με έναν συνειρμό που έκανε ένα πεντάχρονο παιδί, και να θαυμάζουμε την εξυπνάδα και την ευστροφία του σ’αυτήν την ηλικία, και το ίδιο παιδί στα 15 του να βαριέται να σκεφτεί και τα πιο στοιχειώδη;
Οι νέες γενιές γαλουχούνται χωρίς αξίες, όχι μόνο εθνικές αλλά ούτε καν ανθρωπιστικές. Γι’αυτό οι νέοι οδηγούνται σε αδιέξοδα, σε ναρκωτικά που οργιάζουν στην νεολαία κι ας μην αναφέρουν τίποτα στα ΜΜΕ, σε παραβατική συμπεριφορά και σύσταση συμμοριών. Δεν νοιώθουν ότι έχουν κοινά με τους γύρω τους, άρα νοιώθουν απομονωμένοι, αποξενωμένοι από την κοινωνία και γι’αυτό δεν ενδιαφέρονται και ιδιαίτερα γι’αυτήν. Χάνουν την ταυτότητά τους και δεν έχουν τρόπους να εκφράσουν ό,τι νοιώθουν.
Αν δεν θέλουμε να χάσουμε αυτούς τους νέους από την συνέχεια της κοινωνίας μας, πρέπει να τους δώσουμε αξίες, ελπίδα, να τους ακούσουμε και να τους μάθουμε να σκέφτονται ορθολογικά.
filologos10
http://filologos10.wordpress.com/2011/02/03

1.2.11

H καταγγελία από φοιτήτρια της Νομικής

Άλλο ένα παράδειγμα ώστε να καταδειχτεί ότι η Ελλάς τελεί υπό τηνχούντα αλητηρίων αριστεριστών, οι οποίοι αποτελούν τους πλέον πιστούς εντολοδόχους των εθνο-ισοπεδωτών. Έξω η χούντα των εθνο-αποδομητών λαθρομεταναστολάγνων από τα πανεπιστήμια. 

Τραμπούκοι έδιωξαν τους φοιτητές δια της βίας,για να μπουν μέσα οι λαθρομετανάστες. Σήμερα 31 Ιανουαρίου εξεταζόμουν στη Νομική Αθηνών στο μάθημα του Εμπορικού δικαίου. Η εξέταση άρχισε στις 10.30. Και ξαφνικά ακούγονται από το ισόγειο της σχολής εκνευριστικά πολύ δυνατά κάποια ροκ κομμάτια που είχαν βάλει φοιτητές και μη γνωστών- άγνωστων παρατάξεων και μη οι οποίοι προκλητικά αγνοούσαν όλους τους φοιτητές που έγραφαν σε όλο το κτήριο μη μπορώντας να συγκεντρωθούν. Οι 4 επιτηρητές καθηγητές ισχυρίζονταν πως είναι τω όντι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ μα πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι μιας και τα άτομα κανείς δε δύναται να κάνει διάλογο και να συνεννοηθεί.

Kαι ενώ το κλίμα είναι ήδη τεταμένο καθώς προσπαθούσαμε να συγκεντρωθούμε και μετά βίας μπορούσαμε, η επίκουρος καθηγήτρια μας προειδοποιεί πως έχει πληροφορίες πως θα έρθουν κάποιοι στην αίθουσα σε λίγο και πως θα προσπαθήσουν να μας αποτρέψουν από το να συνεχίζουμε να γράφουμε! Όντως μετά από δέκα λεπτά και ενώ η εξέταση είχε ολοκληρωθεί μετα βίας κατα το ήμισυ μπουκάρουν χτυπώντας τις πόρτες εντός της αιθούσης του αμφιθεάτρου μια ομάδα τραμπούκων με θράσος και υφάκι και αρχίσουν να ουρλιάζουν και γκαρίζουν απειλώντας- προτρέποντας να σταματήσουν τώρα όλοι να γράφουν γιατί "ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ" και αμέσως να ταχθούν υπέρ του αγώνα των 300 λαθρομεταναστών που πεθαίνουν και υποφέρουν προβαίνοντας σε απεργία πείνας. 

Όποιος συνεχίζει κατά αυτούς να γράφει μετα την εντολή τους αυτοί " είναι μέγα βουτυρόπαιδο και μεγάλος κάφρος" και δεν θα φύγουν αν δεν σταματήσουν όλοι πάραυτα να γράφουν. Ήταν εντός της αίθουσας και ούρλιαζαν για παραπάνω από δέκα λεπτά "τρώγοντας" και καταναλώνοντας με το έτσι θέλω τον περιορισμένο εκ των πραγμάτων χρόνο μας.

Ως νοήμων άνθρωπος έχω μάθει να ομιλώ και να αντιστέκομαι όταν κάποιος υποτιμά την οντότητα μου και την αξιοπρέπεια μου. Όταν έχω δίκαιο τολμώ να εκφραστώ , έτσι έμαθα έτσι κάνω και έτσι θα κάνω. Άλλωστε αυτό μας διακρίνει από τις άλλες έμβιες υπάρξεις. Και έτσι έκανα με ότι και αν αυτό μου στοίχισε.

Σηκώθηκα όρθια και παρακάλεσα με όση ευγένεια μου είχε απομείνει να αποχωρήσουν οι κύριοι αυτοί καθώς παρακωλύουν την υγιή εξέταση του μαθήματος και ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος εξαιτίας τους! Με στόλισαν τότε με απρεπέστατες και επαίσχυντες εκφράσεις που προφανώς δεν αναφέρω γιατι δεν ταιριάζουν στο επίπεδο μου παρά μόνο στο δικό τους επίπεδο- ΔΑΠΕΔΟ. Τότε άρχισε μια άπλυτη θρασύτατη κυρία να με ρωτά ποια είναι η άποψη μου για τους λαθραίους και της απήντησα πως δεν τάσσομαι υπέρ της παρανομίας. ΛΑΘΡΑΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΕ ΔΙΑΝΟΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΣΩΦΡΟΝΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ. Είμαι κάθετη και ενάντια σε ότι κάλπικο υποκινούμενα παράνομο προσπαθεί να αλλοιώσει, να διαταράξει και να υποθάλψει την κοινωνικη συνοχή και συνέχεια καθώς και την εθνική αξιοπρέπεια και σωτηρία του έθνους μου. Τότε η κυρία αυτή με άρπαξε από το χέρι να με τραβήξει κάτω αλλά αντιστάθηκα και πήρε το ΓΡΑΠΤΟ ΜΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΛΩΝ. Κανείς δεν αντέδρασε! Και φεύγοντας απείλησε πως θα πληρώσω ακριβά επειδή τόλμησα να μιλήσω και δε θα τολμήσω να βγω από τη σχολή!!!

Αποχώρησα από το αμφιθέατρο και έχασα την εξέταση ενώ όλοι οι υπόλοιποι ανενόχλητοι συνέχιζαν κοιτώντας να σώσουν το τομάρι τους.

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΜΙΛΗΣΑ. ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΑ!!

Το δίκαιο μας ήθελα να προασπίσω και να υπερασπισθώ. Τόσες ώρες ανελλειπούς και ενδελεχούς διαβάσματος και προσπάθειας έγινε κομμάτια!

Ακόμη και οι καθηγητές φοβούνταν να εξέλθουν του κτηρίου με τα γραπτά, φοβούμενοι μήπως τους τα σκίσουν ή τα κάψουν! Μετά από αρκετή ώρα βγήκα με κάποιους καθηγητές έξω!

Το μάθημα το έχασα! Κέρδισα όμως την αξιοπρέπεια μου και την τιμή μου! Ό,τι πιο σημαντικό! Όλα αυτά είναι απότοκα της παγκόσμιας ελληνικής πρωτοτυπίας, αυτής του ΑΣΥΛΟΥ των βανδάλων, των αντιεξουσιαστών και των αναρχικών!

Αυτή είναι η δημοκρατία των πάσης φύσεως φιλολαθραίων αριστεριστών!! Αυτή είναι η συμπεριφορά των αντιπροσώπων της δικτατορίας του προλεταριάτου και της άκρατης μορφής ΦΑΣΙΣΜΟΥ!!!

Γιατί οι τύποι αυτοί συνεχώς να ξεγλιστρούν και να αντιμετωπίζονται ως κακομαθημένα- αυτιστικά παιδιά??? Είναι πιο επικίνδυνοι και γελοίοι από ποτέ!!!

Το σημερινό ήταν ένα απλό τυπικό παράδειγμα του τι πρόκειται να επακολουθήσει!! Στο χέρι μας είναι να δώσουμε στο θέμα τις διαστάσεις που του πρέπουν.

Νοιώθω θλίψη και πόνο για την κατάντια της κοινωνίας και των νεοελλήνων. Συνεχίζω να ελπίζω και να μάχομαι! Η εικόνα μιας Ελλάδας ελεύθερης και απαλλαγμένης από παρασκηνιακά τεχνάσματα και κομματικά τερτίπια, μιας Ελλάδας μεγάλης και σοφής , μιας Ελλάδας ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗΣ με βοηθούν να ονειρεύομαι πως όλα αυτά κάποια στιγμή θα φαντάζουν σκοτεινός αριστερίστικος εφιάλτης! 

Και σε όλους αυτούς που δουλικά μου λένε πως δεν έπρεπε να μιλήσω γιατί δεν θα αλλάξω εγώ τα πράγματα τους απαντάω ως εξής :

«Ο καθένας πρέπει να φαντάζεται πως αυτός πρέπει να σώσει το έθνος του. Πρέπει να φαντάζομαι πως από μένα μόνον εξαρτάται η σωτηρία του έθνους. Να μην κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι και να φαντάζομαι πως εγώ έχω το μεγάλο χρέος της σωτηρίας» ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΡΑ ΜΕΛΙΝΑ
ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ


http://www.elkosmos.gr

29.1.11

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ


Ο Παναγής  Γερμενής σπουδάζει στην Τουρκία. 
Μας έστειλε μία επιστολή που πραγματικά μας έκανε να μελαγχολήσουμε. Ο Παναγής περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στη γειτονική μας χώρα, δίνοντας μία διαφορετική εικόνα από τα στερεότυπα που έχουμε υπόψη μας. 
Διαβάστε προσεκτικά τι γράφει ο φίλος μας και έπειτα πάμε για καφέ. Καφέ πικρό, της παρηγοριάς...

«Τα τελευταία περίπου 2 χρόνια σπουδάζω και δραστηριοποιούμαι στην Τουρκία. Είναι μια χώρα με πολλά πλεονεκτήματα αλλά και με αρκετά μειονεκτήματα. Παρ΄ όλα αυτά είναι ένας τόπος με Όραμα και Σοβαρότητα, εν ολίγοις  ‘όλοι δουλεύουν και θέλουν να πάνε μπροστά’ .

Όραμα... αυτή η λέξη που τόσο έχει ξεφτιλιστεί στη χώρα μας. Γραφικός όρος κάθε πολιτικής ομιλίας που απλά πέφτει στο πάτωμα για να τον σκουπίσουν μετά οι καθαριστές μαζί με όλα εκείνα τα χαρτάκια του ψηφο-παραλληρήματος και μαζικού οργασμού αυτών των συγκεντρώσεων... Όραμα εννοώ μια ματιά για το πώς θέλουμε να είμαστε στο μέλλον ή πιο απλά να ΄παραγγέλνουμε΄ το αύριο.

Σοβαρότητα δεν εννοώ την κομπορρημοσύνη ή παλικαριά ορισμένων Ελλήνων πολιτικών σε διεθνή γεγονότα ή στην τηλεόραση. Σοβαρότητα εννοώ την αντίληψη του οράματος, της εργασίας και των πόρων για την επίτευξή του, ή απλά αυτό που μας έλεγε ο μαθηματικός και διευθυντής στο Γυμνάσιο που φοιτούσα ΄Είμαι, Έχω, Θέλω΄.

Θα προσπαθήσω, αν και δύσκολο να μην ενδώσω στον πειρασμό της γκρίνιας που τόσο πολύ ερεθίζει, να περιγράψω την εμπειρία μου εδώ -στους ΄άλλους΄, κυρίως στο χώρο του Πανεπιστημίου, και θα αποδείξω γιατί απλά δεν ξαναγυρνώ. Τα συμπεράσματα και η διήγηση είναι προσωπική και εκ των πραγμάτων όχι αντικειμενική, δεν είναι πορίσματα επιστημονικής έρευνας παρά μόνο προβολή μιας οπτικής, ενός φοιτητή που πάτησε το πόδι του στη γείτονα πριν 2 χρόνια και συνεχίζει να διαβιεί εκεί, της δικιάς μου οπτικής.

Πώς ξεκίνησαν όλα. Οι Τούρκοι γείτονες μας μου απέδωσαν μία συνδυασμένη Υποτροφία το 2009. Συγκεκριμένα η όλη διαδικασία ξεκίνησε από τα Rotary Clubs της Τουρκίας τα οποία σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο Yeditepe και με σκοπό την προώθηση της ελληνο-τουρκικής φιλίας και κατανόησης (μέσα από τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που δεν είναι άλλος από τις Υποτροφίες) κατόπιν διαγωνισμού που διεξήχθη και υποβολής αιτήσεων με επέλεξαν να είμαι Πρέσβης Καλής Θελήσεως και να σπουδάσω στη χώρα τους. Αρχικά δε διστάζω να πω, εξαιτίας ορισμένων προκαταλήψεων λόγω κόμπλεξ κατωτερότητας που ανθίζει σε μικρές χώρες όπως και η δική μας, ...ήμουν επιφυλακτικός, γρήγορα όμως συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικά ήταν  τα πράγματα και πόσο με ωφέλησε η εν λόγω υποτροφία καθώς και πόσο μεγάλη τιμή ήταν το ότι μου αποδόθηκε.

Να γυρίσω πού; Στους σκοτεινούς εκείνους διαδρόμους που θυμίζουν την μεταπολεμική Ευρώπη... Στους περίεργους εκείνους τύπους που πουλάνε ‘ιδεολογική πραμάτεια’ από τα Κομματικά Τραπεζάκια τους.  Στους Φιντέλς και Ζαπατίστα του ελληνικού πανεπιστημίου που χτίζουν πόρτες Γραφείων Επιχειρηματικότητας(περίπτωση Πανεπιστημίου Πατρών)  ή στους Νέο-Ναζί διαφόρων ομάδων που έχουν κάθε δικαίωμα να σταματούν ομιλίες να μπαίνουν... να βγαίνουν, να θερίζουν, να ΄βιάζουν΄ και ό,τι βάζει ο νους.  Να ζηλέψω τι από αυτά;

Το πανεπιστήμιο που φοιτώ (Yeditepe Üniversitesi) είναι Ιδιωτικό ίδρυμα. Ναι μάλιστα οι Τούρκοι φίλοι μας έχουν από αυτά, ναι αυτά που τόσο απειλούν το ένδοξο δημόσιο (σοβιετικού τύπου) Πανεπιστήμιο της Χώρας μας...  Είναι ένας αποτελεσματικός ιδιωτικός φορέας λοιπόν που Σέβεται τον εαυτό του και πάνω από όλα τους Φοιτητές του. Πρώτη φορά ένιωσα πως «μετράω» και πρώτη φορά είχα εντατική ‘εργασία για το σπίτι’.  Και ναι μου άρεσε! Γινόμουν καλλίτερος, ξαφνικά είχα κίνητρο, ό,τι ποτέ δεν είχα στην Ελλάδα δυστυχώς. Ενδεικτικά αναφέρω πως η παρακίνηση για τη συμμετοχή και τη δραστηριοποίησή  μας σε μη κυβερνητικές οργανώσεις NGOs είναι συνεχής από τους καθηγητές, ορισμένες φορές και προϋπόθεση για να ΄περάσεις΄ το μάθημα. 

Οι πολιτικές παρατάξεις είναι άλλη μια ελληνική πατέντα, εδώ δεν υπάρχουν, γιατί απλά δε χρειάζονται. Τα παράπονα των φοιτητών λαμβάνονται σοβαρά από τη διεύθυνση κάθε τμήματος και επιλύονται σε χρόνο μιας εβδομάδας (για σοβαρά θέματα).  Φυσικά υπάρχουν όμως Ομάδες ΑΠΟ το Πανεπιστήμιο ΓΙΑ το Πανεπιστήμιο, από ομάδες φιλοσοφικές, ερασιτεχνικής φωτογραφίας, καταδύσεων-extreme sports, χορού μέχρι ομάδες Επιστημονικής φαντασίας και ό,τι βάζει ο νους. Ναι αυτές οι «παρατάξεις» μου αρέσουν πολύ και μάλιστα χρηματοδοτούνται αφειδώς από το Πανεπιστήμιο.  

Τις εγκαταστάσεις δεν θα τις σχολιάσω ιδιαίτερα διότι είναι η ποιότητα που μετράει και όχι η εμφάνιση, συνοπτικά θα πω όμως πως συναγωνίζονται εγκαταστάσεις 5αστερου ξενοδοχείου.

Επίσης  εντός του πανεπιστημίου πραγματοποιούνται ημέρες Καριέρας ναι! Καριέρας όπου έρχονται Εταιρείες και συνδιαλέγονται και ναι γιατί όχι ΄Στρατολογούν΄ φοιτητές!  Σενάρια επιστημονικής φαντασίας αυτά για τη χώρα μας... Ακόμα, το πανεπιστήμιο έχει εφαρμόσει το σύστημα των Credits  που σημαίνει ότι τα μαθήματα που «περνάω» εδώ αναγνωρίζονται σε όλο σχεδόν τον κόσμο... Βέβαια όχι στη χώρα μας, της οποίας παρεμπιπτόντως  το πτυχίο μου αναγνώρισε πλήρως η τουρκική κυβέρνηση εντός 2 μηνών. 

Αλλά μήπως όλα αυτά συμβαίνουν διότι το Yeditepe είναι ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Η απάντηση είναι ΟΧΙ καθώς έχω επισκεφθεί και Δημόσια Πανεπιστήμια λόγω Τούρκων και Αμερικανών. Ναι! Αμερικανών φίλων που σπουδάζουν εκεί και έχω συμμετέχει σε διαλέξεις. Εν ολίγοις υπάρχει Σοβαρότητα. Δηλαδή οι σκοποί των Πανεπιστημίων είναι σαφώς ορισμένοι και όλοι επιτελούν λειτούργημα, με Πλεονασματικούς (ιδιωτικά αλλά και ορισμένα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα) ή Ισοσκελισμένους (κυρίως δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα). Για να μην παρεξηγηθώ, ελλείψεις και μειονεκτήματα υπάρχουν και δεν περιγράφω κάποιον παράδεισο. Το σημείο που θέλω να τονίσω είναι η Σοβαρότητα και το Όραμα ως προς την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, κάτι που λείπει στην Ελλάδα. 

Η Τουρκία είναι μια χώρα εξωστρεφής, ανοιχτή. Ναι! Ανοιχτή. Ανοιχτή σε ξένους φοιτητές, σε ιδέες που θα την πάνε μπροστά. Ανοιχτή στους τουρίστες. Οι Έλληνες μπορούμε να την επισκεφθούμε μόνο με την ταυτότητά μας σε αντίθεση με τους Τούρκους που για να έρθουν στη χώρα μας το μόνο που δε ζητούν –χωρίς αυτό να είναι βέβαιο– είναι Πιστοποιητικό Φρονημάτων. Ανοιχτή σε επενδύσεις και στο επιχειρείν. Οι επιχειρήσεις εδώ δεν είναι κακές αλλά οι ιδιοκτήτες – μέτοχοί τους είναι πρόσωπα σεβασμού διότι προσφέρουν παραγωγή πλούτου αντί να μοιράζουν τη μιζέρια. Σαφώς υπάρχουν προβλήματα και ασυμμετρίες και σαφώς μπορεί να αποδειχθεί ένα δύσκολο μέρος να διαβιώσεις, όμως οι ευκαιρίες υπάρχουν. Η ανάπτυξη είναι μεγάλη και το ηθικόν υψηλό. Αυτά μου φτάνουν και μου περισσεύουν.  Θέλετε κι άλλα;

Γερμενής Παναγής

Master in Political Science, Yeditepe Üniversitesi- Turkiye
Bachelor in Bussiness Administration, University of Patras Greece»

Υπεύθυνος φιλοξενίας:

Θανάσης Μαυρίδης


Πηγή:www.capital.gr

28.1.11

Φτιάχνουν έθνος ανιστόρητων - Καταργούν το υποχρεωτικό μάθημα της Ιστορίας στα σχολεία..


ImageΤην έντονη αντίδραση επιφανών ιστορικών και πανεπιστημιακών προκαλεί η πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να καταργηθεί το μάθημα της Ιστορίας από τη Β’ και Γ’ Λυκείου και να ενταχθεί μόνο ως μάθημα επιλογής στο Λύκειο θεωρητικής κατεύθυνσης.
Σε ανοικτή επιστολή τους προς το υπουργείο Παιδείας, τα μέλη της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας, που ανήκει στη Διεθνή Ένωση Ιστορικών Σπουδών, υποστηρίζουν ότι το εύρος της ελληνικής ιστορίας δεν καλύπτεται από τις τρεις ώρες διδασκαλίας που προβλέπονται για την Α’ Λυκείου και επισημαίνουν ότι η Ιστορία ταλανίζεται όχι μόνο από ανεπαρκείς μεθόδους διδασκαλίας, αλλά και από τις εξετάσεις εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, «και αυτό σε μία χώρα, όπου γεννήθηκε η ιστορική επιστήμη», όπως αναφέρουν.

«Θα επρόκειτο για μία καταδίκη του ελληνικού λαού, που έχει διασώσει την ιστορική του μνήμη από την αρχαιότητα ως σήμερα, να υποστεί μέσα από μία ελλειπτική και πτωχή Παιδεία τη μείωση της ιστορικής του γνώσης, με αποτέλεσμα την εξασθένιση της ιστορικής του συνείδησης» αναφέρουν ιστορικοί και πανεπιστημιακοί, σημειώνοντας: «η επαρκής διδασκαλία της είναι απαραίτητη προϋπόθεση μίας Παιδείας ουσιαστικής, μίας ουμανιστικής Παιδείας και γιατί όχι μίας εθνικής - έναν όρο που διέγραψε το υπουργείο Παιδείας από την ονομασία του - εκτός εάν η Πολιτεία μας θέλει να δωρίσει ένα συλλογικό αλτσχάιμερ στον ελληνικό λαό».
 
Φυσικά μόνο τυχαία δεν είναι όλα αυτά. Κάποιοι θέλουν να ξεχάσουν οι νέες γενιές την Ιστορία του ελληνικού Έθνους. Το πρώτο βήμα για να ξεχαστεί το ίδιο το Έθνος...
 
 defencenet.gr

14.1.11

Η ΕΒΡΑΙΟΛΑΓΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ Ή ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΙΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΒΡΑΙΟΥΣ;

ΧΡΗΣΙΣ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΕΒΡΑΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ...

Σ.Α: Μπορεί ο τίτλος εκ πρώτης όψεως να φαίνεται υπερβολικός για κάποιον ανυποψίαστο. 
Αν δούμε όμως όσα συμβαίνουν τα τελευταία 10 χρόνια στην Θεσσαλονίκη, θα οδηγηθούμε μοιραία στο συμπέρασμα ότι Σιωνιστικές δυνάμεις έχουν ήδη τοποθετήσει ανθρώπους τους σε θέσεις κλειδιά και όλοι μαζί προωθούν την ιδέα "Θεσσαλονίκη:  Η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων".


Οι ίδιοι οι Εβραίοι πολλές φορές έχουν εκφράσει τον πόθο τους ότι κάποτε η Θεσσαλονίκη θα γίνει η "Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων". 


Οτι η Θεσσαλονίκη ήταν εβραϊκή πόλη το έχει δηλώσει και ο σημερινός δήμαρχος Θεσσαλονίκης ο κ. Μπουτάρης που στηρίχθηκε απο το ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Αποκρύπτει βέβαια ο κ. Μπουτάρης ότι οι Εβραίοι ήταν μετανάστες απο την Ισπανία και ποτέ δεν τους άνηκε η Θεσσαλονίκη.


Μάλιστα ο κ. Μπουτάρης διόρισε και αντιδήμαρχο επι των οικονομικών θεμάτων της δημοτικής αρχής τον εβραϊκής καταγωγής Χασδάϊ Καπόν.


Ακόμη και στον συνδυασμό του κ. Γκιουλέκα υπήρχαν εβραϊκής καταγωγής υποψήφιοι.


Και αφου όλα αυτά συμβαίνουν στην Θεσσαλονίκη, που για να ελευθερωθεί μετά απο πολλούς αιώνες σκλαβιάς χύθηκε ατέλειωτο ελληνικό αίμα, έρχεται το πανεπιστήμιο Μακεδονίας και προκηρύττει "Διαγωνισμό για τους "Εβραϊκούς τόπους της Θεσσαλονίκης".

Σύμφωνα λοιπόν με το δημοσίευμα της "Μακεδονίας":

"Το τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, σε συνεργασία με την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, στo πλαίσιo των εκδηλώσεων “Θεσσαλονίκη, σταυροδρόμι πολιτισμών”, προκηρύσσει διαγωνισμό για τη συγγραφή εργασίας, με θέμα: “Εβραϊκοί τόποι της Θεσσαλονίκης”.




Στον διαγωνισμό μπορούν να λάβουν μέρος φοιτητές ελληνικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ που βρίσκονται σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο.

Η εργασία πρέπει να έχει έκταση 3000-5.000 λέξεις. Η προσέγγιση του θέματος μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε επιστημονική σκοπιά, π.χ., της Ιστορίας (Κοινωνική Ιστορία, Ιστορία της Τέχνης, Πολιτισμική Ιστορία κ.ά.), της Κοινωνιολογίας, της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, της Αρχιτεκτονικής, της Φιλολογίας της Μουσειολογίας, της Πολιτικής Επιστήμης και των Θετικών Επιστημών.

Τα χρηματικά έπαθλα για τις τρεις καλύτερες εργασίες είναι:
1ο βραβείο: 1.500 ευρώ
2ο βραβείο 1.000 ευρώ
3ο βραβείο: 500 ευρώ

Πέραν των τριών εργασιών που θα βραβευθούν χρηματικά, οι δέκα αρτιότερες θα παρουσιαστούν δημόσια σε ημερίδα που θα διοργανωθεί στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας τον Οκτώβριο του 2011. Στο πλαίσιο της ημερίδας, θα απονεμηθούν και τα χρηματικά έπαθλα.

Η αποστολή των εργασιών θα πρέπει να γίνει ηλεκτρονικά μέχρι τις 30 Μαΐου 2011 στη διεύθυνση ebraikoitopoi@gmail.com. Η επιτροπή οργάνωσης του διαγωνισμού αποτελείται από τους:
  • Έφη Βουτυρά, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μακεδονίας
  • Γιώργη Γερόλυμπο, αρχιτέκτονα - φωτογράφο, διδάσκοντα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
  • Νίκο Μαραντζίδη, αναπληρωτή καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας

  • Λέοντα Ναρ, δρα Νεοελληνικής Φιλολογίας - συγγραφέα

  • Λέοντα Σαλτιέλ, διεθνολόγο.
Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας λοιπόν, όχι μόνο προκήρυξε διαγωνισμό για να προωθήσει τον εβραϊσμό της Θεσσαλονίκης, αλλά προκειμένου οι Εβραίοι να μην έχουν καμια αμφιβολία οτι όλα πήγαν όπως τα ήθελαν στον διαγωνισμό, τοποθέτησαν και δυο Εβραίους γόνους γνωστών εβραϊκών οικογενειών της Θεσσαλονίκης στην επιτροπή οργάνωσης.

Να θυμίσουμε τι γίνεται και στην Ιταλία όπου το 50% περίπου των καθηγητών πανεπιστημίων είναι εβραϊκής καταγωγής. Είχε αναρτηθεί σχετική λίστα με τα ονόματα τους σε ιταλικό μπλόγκ αλλά γρήγορα εξαφανίστηκε απο την κυβέρνηση. 
http://antipliroforisi.blogspot.com/2011/01/blog-post_14.html

Η Ακαδημία και οι μικρόψυχοι


Όταν αντιδρούν και κινητοποιούνται μηχανισμοί τρομοκρατίας, όταν αρνούνται να κατεβάσουν τους τόνους οι ιεροκηρύκες μιας νεο-οθωμανικής φαντασίωσης για την Ελλάδα

Γράφει ο Α. Ε. Γκότοβος



Με το αργυρό μετάλλιο η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε φέτος τη Χαρά Νικοπούλου, τη δασκάλα που προσπάθησε να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά του Μεγάλου Δερείου με βάση το ελληνικό Σύνταγμα και τους ελληνικούς νόμους σε μια περιοχή που και τα δύο αμφισβητούνται ευθέως από συγκεκριμένους μηχανισμούς,. Τη βράβευσε «για την προσήλωσή της στο καθήκον, την αυταπάρνηση και την εθνοπρεπή της στάση κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της ως δασκάλας στο Mεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου». Στην τρομοκρατία αυτών των μηχανισμών - εν πολλοίς οφειλόμενη στην ανικανότητα της διοίκησης και σε μια πολιτική κατευνασμού στην περιοχή εκ μέρους του ελληνικού κράτους - η δασκάλα έδειξε σπάνιο σθένος και άντεξε, αποδεικνύοντας, όχι με συλλογισμούς αλλά στην πράξη, ότι τα σωβινιστικά τουρκο-μουσουλμανικά δίκτυα στη Θράκη δεν είναι τόσο ισχυρά, όσο κάποιοι θα ήθελαν να πιστεύουμε ότι είναι. Το ότι η Άννα Φραγκουδάκη και οι ομοϊδεάτες της ένθεν κακείθεν του πολιτικού φάσματος δεν θα βράβευαν ποτέ τη συγκεκριμένη δασκάλα, αν διοικούσαν την Ακαδημία Αθηνών, είναι ένα από τα σίγουρα αυτού του κόσμου. Δεν θα μπορούσαν κατ’ αρχήν να συμφωνήσουν με φράσεις της Ακαδημίας, όπως «εθνοπρεπής στάση», οι οποίες βρίσκονται εκτός ιδεολογικού κώδικα αυτής της παρέας. Μέχρις εδώ, ουδέν μεμπτόν. Το ότι, όμως, η ιδεολογική τύφλωση των επικριτών της χειρονομίας της Ακαδημίας Αθηνών δεν τους αφήνει να αναγνωρίσουν επί τέλους το προφανές, ότι δηλαδή στη χώρα αυτή υπάρχουν πολλοί που σκέφτονται εντελώς διαφορετικά για τα εκπαιδευτικά ζητήματα της Θράκης απ’ ό,τι εκείνοι, είναι κατάντια. Το ότι στην κριτική που ασκούν στην Ακαδημία δεν διστάζουν να διαστρεβλώνουν τα πράγματα – είναι το μόνο στο οποίο θα μπορούσαν με αξιώσεις να διεκδικήσουν εθνικό βραβείο – μέχρι τα όρια της προσβολής προσώπων, είναι ακόμη χειρότερη κατάντια. Το μίσος και η ζήλια τυφλώνουν, το γνωρίζουμε, αλλά όχι σε αυτό το βαθμό.

Γράφει η κ. Α. Φ. στα ΝΕΑ της 7.1.2011 ότι η δασκάλα του Δερείου προκάλεσε αναστάτωση στο χωριό και μπλέχτηκαν εκεί ακροδεξιές οργανώσεις, αλλά δεν μας λέει από ποια χώρα προέρχονται αυτές οι οργανώσεις. Γράφει επί λέξει ότι η δασκάλα «έκανε µηνύσεις σε µειονοτικές εφηµερίδες και τον µουσουλµάνο επιστάτη του σχολείου προκαλώντας δίκες και καταδίκες (είναι κόρη προέδρου του Αρείου Πάγου)», αφήνοντας να εννοηθεί ότι κέρδισε τις δίκες επειδή είναι κόρη δικαστικού λειτουργού. Προς τι όμως η δειλία; Αν πιστεύει ότι η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι διατεταγμένη, γιατί δεν το δηλώνει ανοιχτά και αφήνει να το «ερμηνεύσουμε» εμείς μέσα από τις παρενθέσεις που επέχουν θέση αιτιολογικού συνδέσμου;
Ώστε, λοιπόν, δεν ενοχλεί τους πατριάρχες του φεμινισμού η βία που ασκείται σε μια γυναίκα, αλλά η αντίδραση της γυναίκας στη βία. Δεν ενοχλεί το ψεύδος και η δυσφήμιση δια του Τύπου ότι παρακίνησε τους μαθητές να ζωγραφίσουν τον Μωάμεθ, κάτι που θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή μιας γυναίκας από φανατικούς ισλαμιστές, αλλά η αντίδραση της δασκάλας σ’ αυτό το άθλιο και επικίνδυνο παιχνίδι και οι αποφάσεις της δικαιοσύνης, όταν καταγγέλθηκε η ύπουλη συκοφαντία. Ώστε τα παιδιά του σχολείου στο Μεγάλο Δέρειο δεν πρέπει να μάθουν ότι είναι Έλληνόπουλα και κακώς η δασκάλα που βραβεύτηκε τα εντάσσει σε αυτή την κατηγορία, δηλαδή στην κοινότητα των Ελλήνων. Αλλά έχουν περάσει πάνω από εννιά δεκαετίες από την εποχή που ο Πουλιόπουλος διατύπωνε τις θέσεις του περί …ενιαίας και ανεξάρτητης Θράκης. Θα γυρίσουμε στο 1924;...


Εντάξει, καταλάβαμε όλοι ποιους δεν θα ήθελαν οι νέοι Ιακωβίνοι της πολιτικής ορθότητας να βραβεύει η Ακαδημία Αθηνών. Κάποιοι, μάλιστα, συνοδοιπόροι έφτασαν στο σημείο να γράψουν ότι αν οι πανεπιστημιακοί δεν καταδικάσουμε αμέσως την Ακαδημία για το «ολίσθημά» της, θα μας βάλουν…τιμωρία. Άλλος πάλι, όχι και τόσο καλά ενημερωμένος, έγραψε ότι η δασκάλα δεν έπρεπε να βραβευτεί γιατί αγνόησε το αναλυτικό πρόγραμμα του υπουργείου παιδείας για τη μειονοτική εκπαίδευση, αλλά δεν διευκρίνισε αν εννοούσε τα αναλυτικά προγράμματα του Γεροκωστόπουλου από το 1957, με το περιεχόμενο των οποίων μάλλον δεν θα συμφωνούσε – γιατί άλλα δεν έχουν έκτοτε εκπονηθεί, παρά τα μεγάλα ποσά που έχουν διατεθεί.

Αλλά προφανώς η Ακαδημία έχει τα δικά της κριτήρια και δεν θέτει τις αποφάσεις της υπό την έγκριση τρίτων. Αυτό, όμως, που προβληματίζει ιδιαίτερα είναι η αδυναμία των ιεροκηρύκων μιας νεο-οθωμανικής φαντασίωσης για την Ελλάδα  να κατεβάσουν τον «αμανέ» - γιατί όντως τον έχουν πάρει πολύ ψηλά - παρά τις συχνές αναφορές πρωτοκλασάτων κυβερνητικών αξιωματούχων, έστω και μετά την οικονομική κρίση, σε μια άχρηστη γι αυτούς έννοια, την «πατρίδα». Αν σε αυτή την ηλικία δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι σε εκπαιδευτικά θέματα εκφράζουν ιδεολογικές μειοψηφίες, τότε πότε θα το αντιληφθούν; Ή μήπως τελικά η διαμαρτυρία είναι κάπως πιο εργαλειακή από ό,τι δείχνει η σκηνοθεσία της; Γιατί όταν κανείς επιμένει να είναι ο υπεύθυνος του Προγράμματος Μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη, χρειάζεται καλές δημόσιες σχέσεις με τους «παράγοντες» της μειονότητας και το καθοδηγητικό τους όργανο στην περιοχή, ειδικά όταν η αποτελεσματικότητα αυτού του Προγράμματος είναι αυτή που είναι, ενώ η «εικόνα» του εξαρτάται από την αντίδρασή τους. Το εμπεδώσαμε καλά δεκατρία χρόνια τώρα.
Υπάρχουν, όμως, και όρια. Μπορεί να διαφωνεί κανείς με την απόφαση της Ακαδημίας, μπορεί να διαφωνεί με τις ιδέες, ή με ορισμένες ιδέες, και τις πρακτικές, ή με ορισμένες πρακτικές, μιας δασκάλας που, αν μη τι άλλο, έδειξε όντως παιδαγωγικό σθένος. Αλλά όχι κι έτσι κυρία Φραγκουδάκη. Δείξτε και λίγη μεγαλοψυχία για έναν ιδεολογικό σας αντίπαλο που βραβεύτηκε από έναν πνευματικό θεσμό της χώρας, έστω και αν ο θεσμός αυτός κινείται ενίοτε εκτός πολιτικής ορθότητας!

Ο Α. Ε. Γκότοβος είναι Καθηγητής Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

το είδαμε εδώ 

10.1.11

Τέλος και η Ιστορία από το σχολείο!


Οκτώβριος 2010: Η υφυπουργός παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, δήλωνε: «Στόχος του Υπουργείου είναι η αναβάθμιση της διδασκαλίας της Ιστορίας». Την ίδια χρονικά περίοδο, με διαφορά μόνο λίγων ημερών, ο επίσης υφυπουργός κ. Γιάννης Πανάρετος επίσης δήλωνε: «Eίμαστε περήφανοι για την Ιστορία μας και γι' αυτό θα παραμείνει κεντρικό αντικείμενο στην εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών».
Ιανουάριος 2011: Η ιστορία αφαιρείται από τον κορμό υποχρεωτικής διδασκαλίας στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου και μετατρέπεται σε μάθημα επιλογής. Το μάθημα εντάσσεται σε μία ομάδα μαθημάτων κάτω από την ονομασία «Αρχαιογνωσία», ενώ η διδασκαλία της περιορίζεται στην «Αρχαία Ιστορία» και την «Ιστορία των ιδεών». Η ιστορία της Ευρώπης εντάσσεται στην ομάδα των Κοινωνικών Επιστημών, ενώ η Νεότερη Ιστορία δεν υπάρχει στο πρόγραμμα. Στην πρώτη Λυκείου, παρόλα αυτά, η ιστορία παραμένει υποχρεωτικό μάθημα με 3 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα.
Οι αλλαγές αυτές βρίσκονται μέσα, στην τελική μέχρι στιγμής, πρόταση του υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές στο Νέο Λύκειο. Η βαθιά γνώση της μητρικής γλώσσας, το υψηλό επίπεδο στα αγγλικά, η κυριαρχία των μαθημάτων επιλογής έναντι των υποχρεωτικών και η εισαγωγή της τέχνης και του πολιτισμού στο πρόγραμμα με την ταυτόχρονη αλλαγή του μοντέλου διδασκαλίας είναι αυτά στα οποία στοχεύει το υπουργείο για το Νέο Λύκειο.
Σύμφωνα με την πρόταση, μειώνεται ο αριθμός γνωστικών αντικειμένων, αλλά αυξάνονται οι διδακτικές ώρες. Στην Α΄ Λυκείου από 32 σε 34, στη Β΄ Λυκείου από 34 σε 35 και στην Γ΄ Λυκείου από 31 σε 33. Σε μάθημα επιλογής μετατρέπονται και τα Θρησκευτικά, ενώ η Πληροφορική δεν θα υπάρχει αφού οι Νέες Τεχνολογίες θα υπάρχουν καθόλη τη διάρκεια του σχολικού βίου.
Τι προτείνει η Επιτροπή:
  • Αύξηση των ωρών διδασκαλίας της Γλώσσας και της Λογοτεχνίας κατά 2 ώρες.
  • Ενίσχυση της αγγλικής, υποχρεωτική και στις 3 τάξεις του Λυκείου 3 ώρες την εβδομάδα.
  • Μείωση του αριθμού των γνωστικών αντικειμένων τα οποία εντάσσονται σε ομάδες μαθημάτων με βάση το περιεχόμενό τους.
  • Καθιέρωση περισότερων μαθημάτων επιλογής και λιγότερων υποχρεωτικών στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου.
  • Την εισαγωγή δύο επιπέδων στη διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων. Το βασικό και το υψηλό ανάλογα με τις δυνατότητες του μαθητή.
  • Την εισαγωγή νέων μαθημάτων με τον τίτλο «Τέχνη και πολιτισμός» καθώς επίσης των «Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών».
  • Αύξηση των επιλογών στις ξένες γλώσσες
  • Εισαγωγή των Νέων Τεχνολογιών σε όλη τη διάρκεια του μαθητικού βίου
  • Αλλάζει ριζικά το μοντέλο διδασκαλίας με την εφαρμογή της συνεργατικής μεθόδου.
  • Εισάγεται η ερευνητική εργασία την οποία θα κάνει ο μαθητής σε συνεργασία με κάποιον καθηγητή. Η εργασία θα είναι ελεύθερης θεματικής και θα πραγματοποιείται με συγκεκριμένη διαδικασία.
Πολλά είναι όμως τα ερωτηματικά που ανακύπτουν από το νέο αυτό σχέδιο του υπουργείου Παιδείας που θα φέρει τα πάνω κάτω στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το τωρινό σίγουρα είναι ένα σύστημα που επί της ουσίας το μονό που κάνει είναι να προετοιμάζει μαθητές για το πανεπιστήμιο, χωρίς να δίνει καμία βάση στην ουσιαστική παιδεία. Το πρώτο ερώτημα που τίθεται από πολλούς είναι γιατί οι αλλαγές στο μάθημα της Ιστορίας. Μπορεί η Ιστορία σε αυτό το στάδιο εκπαίδευσης και σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε, που διάφοροι «περίεργοι» προσβάλουν ή επιδιώκουν να θίξουν την εθνική μας κυριαρχία, να αποτελεί μάθημα επιλογής;
Πώς όμως στο σχολείο μπορούν να υλοποιηθούν οι αλλαγές αυτές, όταν οι καθηγητές είναι σε πολλές περιπτώσεις μερικώς ή καθόλου επιμορφωμένοι σε νέες τεχνολογίες; Όταν είναι κακά αμειβόμενοι; Όταν το κάθε τμήμα έχει από 30 μέχρι και 35 μαθητές; Με ποια κονδύλια θα υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα, όταν είναι απλήρωτοι οι περισσότεροι από τους 6.500 εκπαιδευτικούς που διορίστηκαν ως αναπληρωτές και όσοι αμείβονται το κάνουν μέσω ΕΣΠΑ;
Στα νέα καινοτόμα προγράμματα όπως οι «Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες» , η «Τέχνη και ο Πολιτισμός» ποιοι θα διδάξουν εικαστικά, κινηματογράφο, θέατρο, φωτογραφία; Με ποια κονδύλια θα προσληφθούν και θα πληρωθούν όλοι αυτοί οι ειδικοί επιστήμονες, την στιγμή που τα υπάρχοντα Μουσικά Σχολεία υπολειτουργούν χωρίς καθηγητές;
Μάλλον πρόκειται για ακόμη ένα σχέδιο που απλά θα μείνει στα χαρτιά, κυρίως γιατί ο σχεδιασμός φαίνεται να μην έχει γίνει με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες και δυνατότητες, αλλά με βάση το τι θα θέλαμε να έχουμε. Καιρός να καταλάβουμε όμως, πως από το 10 δεν μπορούμε να πάμε απευθείας στο 100, μεσολαβούν 90 ακόμη στάδια τα οποία πρέπει να καλύψουμε και για να τα καλύψουμε πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη όλες τις παραμέτρους.
Σχόλιο: Βεβαια, είναι γνωστό σε όλους μας τι συμβαίνει σε λαούς που δεν γνωρίζουν την ιστορία τους

http://onlygreeknews.blogspot.com/2011/01/blog-post_5439.html

Αποπειρα ληθης της Ελληνικης ιστοριας

Το μάθημα της Ιστορίας περνά στα… κατ’ επιλογήν μαθήματα!

 

Η νέα πρόταση του υπουργείου Παιδείας σχετικά με την Παιδεία που είδε το φως της δημοσιότητας αποτελεί μία βόμβα στα θεμέλια της Ελληνικής Κοινωνίας. Σύμφωνα με αυτή την πρόταση, λοιπόν, το μάθημα της Ιστορίας περνά στα κατ’ επιλογήν μαθήματα. 

Συγκεκριμένα η Αρχαία Ιστορία χωρίζεται από την σύγχρονη και εντάσσονται σε διαφορετικές ομάδες μαθημάτων. 
Η μεν Αρχαία Ιστορία τοποθετείται στον τομέα “Αρχαιογνωσία” ενώ η σύγχρονη Ελληνική Ιστορία μάλλον τοποθετείται στο μάθημα “Ευρωπαϊκή Ιστορία” που εντάσσεται στον τομέα των Κοινωνικών Επιστημών.
Λέμε μάλλον διότι δεν εμφανίζεται ως ξεχωριστό μάθημα και το μάθημα της “Ευρωπαϊκής Ιστορίας” είναι ότι πιο κοντινό και πιθανό εμφανίζεται στην πρόταση. 
Η ένταξη αυτή της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας σε μάθημα περί της ευρύτερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας θα έχει φυσικά ως επακόλουθο την ακόμη πιο επιφανειακή ματιά επί της Ελληνικής Ιστορίας αφού αυτή θα χάνεται μπροστά στις ατελείωτες σελίδες διδασκαλίας του “ολοκαυτώματος”.
Μπροστά σε όλη αυτή της “επιλογοποίηση” της Παιδείας μας τα Αγγλικά γίνονται υποχρεωτικό μάθημα και αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας τους, σύμφωνα πάντα με τις επιταγές της Θάλειας Δραγώνα περί “μικρής” Ελληνικής Γλώσσας και “μεγάλης” Αγγλικής.